Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Τζαι αν η Κύπρος κουβαλά μιαν σοφία ως αποτέλεσμα της θέσης της στα σύνορα του Χώρου τζαι του Χρόνου, που πρέπει να ανακαλύψουμεν, τζαι να προσφέρουμε στον κόσμο ως πρότυπο;



Σαν εθκιέβαζα για την αποκάλυψη των προβλημάτων της Deutsche Bank αθθυμήθηκα την Τράπεζα Κύπρου – που εγόραζεν ομόλογα που έθελεν να ξηφορτωθεί η γερμανική τράπεζα το 2009 [με μίζες από ότι ακούστηκε, αλλά έσιει γερούς προστάτες η τέως τράπεζα τους Τριανταφυλλήδιες – Πολυβίου[1][1]], τζαι ύστερα ήρτεν το 2012 για να μας ζητήσει μισό δις, γιατί είσιεν προβλήματα ανακεφαλαιοποίησης. Εν εμπορούσαν οι "καλλύτεροι τραπεζίτες" να τα υπολογίσουν τα γέρημα. Στο ράδιο έπαιζεν ο Αβέρωφ να ωρύεται τζαι να απειλά ότι εν να φύουν οι εταιρείες να πάσιν Ισραήλ γιατί οι Σκαλιώτες αντέξαν τους εκβιασμούς τζαι αρνηθήκαν να δεχτούν την μετατροπή της πόλης τους σε αποθηκευτικό βιομηχανικό χώρο. Ίνταλως τον ανεχούμαστεν τον Αβέρωφ να παιζει τούτα τα καμώματα εν άλλη ιστορία. Όπως τζαι να έσιει. Άτε ρε Αβέρωφ, πιάστε τες εταιρείες που εκπροσωπάς τζαι πήαινε μαζίν τους Ισραήλ. Με δικά τους έξοδα τούτην την φορά. Τζαι άμα ξυπνήσουν τζαι οι Ισραηλινοί τζαι θκιώξουν τον Νετανιάχου, πηαίνετε μαζί.. Είσαι τυχερός που εν εστιάζει ακόμα η κοινωνία στο παράξενα κόλπα σου  κάθε φορά που οι ξένοι πιέζουν.. Ξαφνικά εβρέθηκες στις ΗΠΑ [με το ΔΝΤ;] τότε με το κούρεμα, για να μεν αθθυμηθούμεν ότι εκτυπιέσουν πάλε πάνω κάτω το 2011 πριν τες εκλογές για να υποβαθμιστεί η οικονομία. Για λλίους ψήφους. Τζαι ύστερα ξύπνησες το 2012 τζαι είδες τα ερείπια της πολιτικής σου το 2013 άμα έκλεισεν η Λαϊκή τζαι εγοράσαν τις τράπεζες των φίλων σου οι ξένοι..

Σε ένα τόπο που εισβάλουν οι Ιστορίες, οι ιθαγενείς γαντζώνονται που την Γεωγραφία σαν ύστατη άμυνα, τζαι υποσυνείδητη ελπίδα..
Αλλά η εικόνα έφυεν γλήορα που την λεπτομέρεια Αβέρωφ. Για κάποιο λόγο ήρτεν μου ξαφνικά στο νου, οι στίχοι του Β. Μιχαηλίδη που ξεκινούν την «9η Ιουλίου»:

«Αντάν αρκέψαν οι κρυφοί ανέμοι τζαι εφυσούσαν..
..τζαι που τες τέσσερις μερκές τα νέφη εκουβαλούσαν..
..είσιεν σγιαν είχαν ούλλοι τους τζι η Τζύπρου το κρυφόν της
μεσ’ τους ανέμους τους κρυφούς είσιεν το μερτικόν της..»

Εν ενδιαφέρον που τούτον το «εθνικό» ποίημα των ελληνοκύπριων ξεκινά με μιαν γεωγραφική εικόνα σαν μεταφορά για το πολιτικό κλίμα των μεταμορφώσεων. Όπως εν ενδιαφέρον επίσης ότι στην ίδια αρχήν του ποιήματος εμφανίζεται ένας καλός τουρκοκύπριος, ο Κκιόρογλου, «που ήταν καλή, πολλά καλή η ψυσιή του».. Εκάμαμεν εισαγωγή τα έθνη [το ποίημα γράφτηκε, έτσι τζαι αλλιώς, τη «στιγμή» της μετάβασης που την θρησκευτική ταυτότητα του Ρωμιού, της Ρωμιοσύνης «που εν φυλή», στην εθνική], αλλά ένα κομμάτι μας, εν βαθύ συλλογικό εγώ, έμειναν ριζωμένο στη γη, την γεωγραφία. Τζαι τούτη η γεωγραφία επεριλάμβανεν τζαι τον Κκιόρογλου… Στην μετάβαση μας στο κόσμο των εθνών που διεκδικούσαν αποκλειστικότητα, να εν μόνοι τους κλπ, η γεωγραφία, όπως τζαι οι άνεμοι που φυσούν, αθθύμιζεν μας, ότι είμαστε γείτονες με Άλλους..

Στα σύνορα του Χρόνου τζαι του Χώρου σήμερα…
Σήμερα είμαστε σε μιαν άλλη μετάβαση. Λέξεις πολλές σαν τους αέρηες τζαι τα νέφη του Βασίλη – μεταβιομηχανική κοινωνία, παγκοσμιοποίηση, ηλεκτρονική εποχή..Αέρηες.. Είσιεν δίκαιο, λαλούν, ο Αϊνστάιν ότι τα gravitational waves παράγουν  cracks στα σύνορα του χωροχρόνου.. Αλλά ίντα που σημαίνει τούτο για την βιωμένη εμπειρία μας; Ο χώρο-χρόνος της Φυσικής εν εντελως διαφορετικός που τον χωροχρόνο της Εμπειρίας; Τζαι έστω μεταφορικά, αφού εν φτάνουμε ακόμα σε μια «ενιαία θεωρία», ποιοί εν άραγε οι συνειρμοί; Αλλά είπαμεν είμαστε στην αρχή μιας εποχής.. Στην μετάβαση..Τζαι «τα νέφη» κουβαλούν.. Δυτικά μας τζήνοι που εφεύραν τα έθνη σαν μορφές πολιτικής οργάνωσης, μάχονται τώρα να κάμουν ομοσπονδία στην Ευρώπη, τζαι να αφήκουν τα έθνη πίσω τους.. Ενώ ανατολικά ένα μιτσήν γαρύφαλλο στην Τυνησία τζαι το Κάϊρο το 2011, οδήγησαν σε μια τέτοια καταστολή που εν σαν να εμπήκεν ολόκληρη η περιοχή σε «εμπειρία τσουνάμι»..Η καταστολή επήραν την μορφή της κατασκευής κινημάτων για να ανατρέψουν όσους εν εθέλαν οι τέως αποικιοκράτες τζαι το καθεστώς που αφήκαν σαν τοπικό χωροφύλακα του χθες – την Σαουδική Αραβία. Γιατί, εμείς δαμαί, αθθυμούμαστεν την Ιστορία του χώρου. Όταν εδολοφονήθηκεν ο Καντάφι, η καταστολή έθελεν πανηγυρισμούς – για να ξεχαστεί η συμμαχία των δυτικών αεροπλάνων με τους ισλαμιστές. Αλλά «οι άνεμοι εν θα κοπάσουν», όπως λαλεί τζαι η κινεζική παροιμία. Η απόπειρα καταστολής επαρήγαγεν χάος, όπως τζαι στο Ιράκ το 2003 – σαν απρόσμενη συνέπεια. Τζαι μέσα στο χάος ανασυντάσσεται η αντίσταση του μέλλοντος σε μια περιοχή «γέφυρα των πολιτισμών». Για όσους εν εκατάλαβαν ακόμα ότι το κοκκαλούιν δαιμονοποίησης που τους επέταξαν τα δυτικά τζαι μοναρχικά ΜΜΕ για το «καθεστώς Άσσαντ» ήταν μια ακόμα προσπάθεια νομιμοποίησης επεμβάσεων. Τώρα στα δυτικά νοιώθουν τα ρεύματα των πολέμων που ξεκίνησαν οι ίδιοι, με την μορφή των ρευμάτων των προσφύγων. Τζαι τωρά εν θέλουν «ανοιχτά» σύνορα.. Εκφραστικό..:)..Τζαι που την άλλη η κρίση των τραπεζών που εχρησιμοποιήθηκεν για να επιβληθεί μια κεντροευρωπαϊκή ηγεμονία στη Μεσόγειο, φακκά γυρόν τζαι επιστρέφει..στο Βερολίνο..

Τζαι αν τα σύνορα του ΧωροΧρόνου της βιωμένης εμπειρίας, εκτός που cracks, παράγουν τζαι σοφία που χρειάζεται λέξεις για να αρθρωθεί;
Τζαι εμείς δαμαί στον ρότσο μας..Τούτες τες εποχές που φαίνεται να τελειώνει/μεταλλάσεται μια εποχή στην οποία είμαστεν τζαι νάκκον ανωμαλία [χώρα χωρίς έθνος αλλά με ένα βαθύτατα ξεροτζέφαλο τοπικισμό, μια μιτσιά ποσότητα ανθρώπων σε ένα πανάκριβο γεωστρατηγικό οικόπεδο/φιλέτο στο παγκόσμιο σύστημα που εκαταφέραμεν μάλιστα να παίξουμε τζαι ρόλο σαν παίκτες με «κυπριακή ιδιοκτησία» - επιτέλους], είμαστεν μπροστα σε μιαν εποχή, που ίσως να απαιτά που εμάς πολλά παραπάνω από την επιβίωση – όπως προηγούμενα. Σήμερα ίσως η κρυφή σοφία που παράγει αναπόφευκτα ένας χώρος όπου συναντιούνται ιστορικές αφηγήσεις τζαι μορφές βιώματος του χρόνου, να απαιτά που εμάς να γινούμεν πρότυπο. Γιατί εμείς ξέρουμε ότι το αποικιακό βλέμμα κατασκεύασε βαρβάρους τζιαμαί που υπήρχαν αιώνες συμβίωσης. Για τούτον άλλωστε παρά τους πολέμους μας, άμα άνοιξαν τα οδοφράγματα το 2003, σε τζήνη την πρώτη μεταμοντέρνα μας εξέγερση ενάντια στα ΜΜΕ τζαι τον ηγεμονικό λόγο, εδιασταυρώσαμεν φιλικά, σαν παλιοί γείτονες, το σύνορο του χώρου αλλά στο ασυνείδητο μας εδιασταυρώναμεν τζαι το σύνορο του χρόνου [οι ε/κ εγυρεύκαν το παρελθόν, οι τ/κ το μέλλον – που ένοιωθαν χαμένο τζαι οι θκυο].  Κουβαλούμεν μια σοφία τζαι λείπουν μας οι λέξεις. Η συνείδηση της εμπειρίας. Τζαι ένεν μονο στο κυπριακό όπου ο παγωμένος χρόνος φαίνεται όντως πιο σοφός μπροστά στο διαρκή πόλεμο που απλώνεται γυρόν μας. Για όποιον/α εν ζει με αυταπάτες, η επιστροφή των τραπεζών σαν πρόβλημα εν απλά σύμπτωμα – ότι το υπάρχον οικονόμο σύστημα όπως επήεν να απλωθεί παγκόσμια μετά το 1980, έφτασε σε σημείο που απαιτείται πκιον ο έλεγχος του κεφαλαίου – πάλε. Τζαι ίσως πκιον αποφασιστικά. Μπορεί ένα είδος σαν το δικό μας που εκατάκτησε την Φύση τζαι τώρα ανακαλύφκει τα όρια των παρεμβάσεων του, να αφήσει ένα δικό του κατασκεύασμα, όπως τα χρηματιστήρια, οι τράπεζες, οι αγορές κλπ, να συμπεριφέρονται σαν ανεξέλεγκτα «νέφη που κουβαλούν»; Μπορούμε να ακούσουμε τα  gravitational waves τζαι εν μπορούμεν να προγραμματίσουμε ορθολογικά την οικονομία; Να βάλουμεν τους φυσικούς να  σχεδιάσουν την οικονομία, καλο..:) Όταν κουβαλούν τα νέφη οι αθρώποι φτιάχνουν χώρους προστασίας. Τζαι το αντίθετο διαλεκτικά – αντιστέκονται για να αλλάξουν τις συνθήκες στις οποίες βρίσκονται. Όποιος/α  εν καταλάβει ότι ενεν τυχαία η εμφάνιση πολιτικών όπως ο Κόρμπυν, ο Σάντερς τώρα, οι μεσογειακές εκλογικές εξεγέρσεις του 2015 κοκ. εν θωρεί ότι οι «κυπριακές ανωμαλίες» του εχτές, μοιάζουν με πρότυπο των εξελίξεων του μέλλοντος. Παγκόσμια.

Υ.Γ. Τζαι για σους/ες βουρήσει η γλώσσα τους τζαι πουν «μα ίντα σοφία σιόρ, με τους Χαμπουλάες κοκ, η απάντηση εν απλή: έχουμεν τζαι εμείς το «μερτικόν μας».


Υ.Γ. 2: Το κειμενο δημοσιευτηκεν για πρωτη φορα στην Δεφτερη Αναγνωση [στις 14/2/2016]..
Δαμαι εν τζαι ο "φυσικος του τοπος"...:)
αφου υπογραφετουν που τον Λινο..
Το προηγουμενο κειμενο για την Ελληνικη εμπειρια αντιστασης [με βαση το βιβλιο του Κουφοντινα "Γεννηθηκακα 17 Νοεμβρη"] , εμεινεν για πολλην τζαιρον..εν μερεις γιατι εβουρουσαμεν τζαι αλλα γραψιματα,
εν μερει ισως τζαι εταιρκαζεν ..σαν συνοδευτικο ιστορικης αυρας για την "ελληνικη ανοιξη" [την αντισταση τζαι την εξεγερση του 2015] που αλλαξεν το κοσμο με τροπους που ακομα ενεν κατανοητοι με το ματι του εφημερου..
Θα φανει στο χρονο τζαι το ανοιγμα που εδημιουργησεν η ρηξη τζαι η ανοιξη..σαν γοητεια..τζαι οπως θα λειτουργει σαν νοσταλγια..
Ωσπου να δικαιωθει..
Τζαι στα Βαλκανια..τζαι Ευρυτερα, αφου ανοιξε πκιον το παιχνιδι,
τζαι ετσι..

2 σχόλια:

Aceras είπε...

Είναι μια ευχαρίστηση να θκιαβάζεις έτσι κείμενον :)

linopampakos είπε...

..η μιση χαρη [που οποιαν χαρη υπαρχει τελος παντων..:)] οφειλεται στην εμπνευση,
τζαι η αλλη μιση στο σουξουλημα
οτι εν τζαιρος να συνεχιζουμεν
την διατυπωση στην "γλωσσαν την γλυτζιαν"..:)

λ.