[ενας ψηφος για την αθωοτητα της αριστερας]
Εκατσαμεν να πιουμεν καφεν..ηταν ο γερος μου τζαι ο πετρος…με τον πετρο ειμαστεν παλιες καραβανες [που την δεκαετια του 70] στην ακρα της ακρας αριστερας…εν νευριασμενος με τον χριστοφκια για το δημοψηφισμα τζαι εν θελει να ψηφισει…που την αλλην ο γερος μου εν τυπικος αριστερος [οϊ ακελικος]..μιαν ζωη αθθυμουμαι τον να μουρμουρα με «το κομμα» , με τες συντεχνιες…γιατι τζηνο, γιατι τουτον…τζαι παντα, μια εφτομαδα πριν τες εκλογες, ο κοσμος εχωριζετουν σε «τζηνοι τζαι εμεις»..τζαι οι ακελικοι εννοειται ηταν «οι δικοι μας»…νομιζω η μονη φορα που εν τους εψηφισεν ηταν στες βουλευτικες στα μεσα του 80…τοτε που εφοατουν ότι εμπορεν να φκουν οι δεξιοι στην εξουσια..επιστεψεν το δηκο…τουτην την φορα, αμα αρκεψεν η συζητηση για τον χριστοφκια, ο γερος παλε αρκεψεν να διννει το φρυδι του....
«Ιντα που εν να καμουν τωρα δηλαδη; εν να πασιν ουλλοι οι δεξιοι μαζι...γιατι τζαι τουτοι του δηκο εν τζαι εν καλλιτεροι..»
Τωρα όμως, που κοντεφκουν οι εκλογες, εμπηκεν παλε στην ταυτιση με το «εθνος της αριστερας»..τζαι ο χριστοφκιας εγινηκεν «δημητρης» τζαι η αυρα του [γιατι εσιει οντως ένα χαρισμα το πλασμα – η «ανθρωπια» στο διαφημιστικο κλιπ] αρκεψεν να λειτουργα στην ψυσιην τζαι το δειν του…αρκεψεν μου…
«Να ερτεις την κυριακη πρωιν πρωιν να ψηφισεις»…τωρα γιατι πρεπει να ψηφισω πρωιν ξημερωμα, ασε..εν το συνδρομο του πρεπει να ειμαστεν στο αεροδρομιο 5 ωρες πριν να φυει η πτηση..
Πανω στην κουβεντα του καφε εισιεν τα με τον πετρο..
«Γινεται να μεν ψηφισεις σιορ;..»
Ο πετρος ενοιωθεν λλιον δυσπιρκασμα αλλα ιντα που να καμει; Τα ηθη τζαι τα εθιμα του καφε στην αυλη..παλε καλα που εν τον επαρελαβε τζαι η θκια του [η μανα μου – άλλη εκδοχη τουτη..εν όπως την μανα του χριστοφκια.. μπλεκεται ο θεος με τους αριστερους στην κοσμο της τζαι καμνουν λιτανεια για το «καλο του κοσμου»..]…
«Μιλα τζαι εσου» λαλει μου, τζαι εσυρεν μου την μαππα της αμηχανιας..
«Εγιω θα τον ψηφισω..» εμουρμουρισα..
Ο γερος μου που την βρισκει [που τον τζαιρο του οιδιποδειου] να διαφωνει μαζι μου, εκρυψεν τουτην την φορα..ο πετρος ειδεν με, με ένα υφος κατηγοριας – παραπανω για την ηλικιακη προδοσια παρα για την πολιτικη θεση..οποτε εφκαλεν το απωθημενο του στο πειραγμα..
«Τζαι το συνθημα στον τοιχο;» λαλει μου …
Εκαμναμεν χαζιν, πριν λλιες μερες, που σε ένα τοιχο του χωρκου καποιος μιτσης εισιεν γραψει «αν οι εκλογες αλλασσαν τιποτε, θα ηταν παρανομες»…με το αλφα σε κυκλο…«Ειδες», ειπα του, «κατι φκαινει σαν συνεχεια»…ειμαι γενικα ο αισιοδοξος αμα βρεθουμεν..
Ατε τωρα.. ιντα που να του πω με τον γερο να εν κολλημενος στην συνεχεια της κουβεντας;..
«Να σου πω…ενταξι οι εκλογες εν περιπαιξιμο…αλλα καπου παιζουν τζαι σαν βαρομετρο νομιζω..η ξερω γιω..υστερα που μιαν δικτατορια, οι πρωτες εκλογες εχουν μια χαρα απελευθερωσης….μπορει να εν τζαι αυταπατη..αλλα νομιζω ότι οι εκλογες εν δικαιωμα που υστερα γινεται μηχανισμος εκτονωσης…»
Εθελα να του πω ότι εν σαν το βυζι στην διαφημιση..εν εμπορευμα [όπως λαλουν τζαι οι φεμινιστριες], αλλα εν σαφως καλλιτερα να μαχουνται οι γεναιτζες να ξικολλησουν που το εμπορευμα, παρα που τες ενοχες της παρθενιας..αλλα εθωρεν μας καχυποπτα ο γερος τζαι αλλαξα καντουνι…
« Η αληθκια ρε πετρο εν ότι εν η πρωτη φορα που εν να ψηφισω τζαι εν θα συρω ουτε λευκο, ουτε ακυρο, ουτε εν να ψηφισω δισπιρκασμενος εναντια σε καποιους..τζαι να νοιωθω τζαι ασιημα..εν να ψηφισω τον χριστοφκια γιατι εν παιδικη φαντασιωση.. τοτε στην δεκαετια του 70 ειχαμεν τα με τους ακελικους γιατι μιαν τον ένα μιαν τον άλλον, εν ετολμουσαν να βαλουν έναν αριστερο υποψηφιο..ε ετο που αξιωθηκαμεν, που λαλει τζαι ο θκιος σου, να το δουμεν..εις υγειαν της παιδικης αθωοτητας της αριστερας φιλε μου..εν να τον ψηφισω γιατι εθελα που την εφηβεια μου να μπορω να ψηφισω έναν αριστερο επιτελους…ακομα τζαι τουτον, να υπαρχει ενας αριστερος υποψηφιος, εν έναν βημα παρακατω νομιζω…αλλα τζαι γιατι ξερεις το τζαι εσου ότι αν τα βαλεις κατω, εν τζαι η καλλιτερη πιθανοτητα..τζαι για την λυση, τζαι για τες σχεσεις με τους τουρκοκυπριους..τζαι για την ΑΤΑ.. τζαι για τους ξενους εργατες…τζαι για τα νευρα μας αμα στελλει ο επομενος υπουργος παιδειας διαγγελματα…τζαι αν σου καθεται στα κερατα ο παπαδοπουλος [επαιξα με τον πονο του τζιαμαι] εν τζαι ο μονος που μπορει να τον νικησει στον δευτερο γυρο…αλλα ειπα σου.. για μενα εν τζαι προσωπικο.. εν σαν το χρεος που εν να ξοφλησω..εν ειμαι σιουρος αν εν στην ιστορια η στην εφηβεια μου..αλλα πρωτη φορα νοιωθω ότι εν να γενει τζαι κατι υπαρξιακα ενδιαφερον που εν συρω την κολλουα του ψηφου μες το κουτι…»
Ακουσα την φωνη της μανας μου..εθελεν βοηθεια να αλλαξει ένα καδρο στον τοιχο…