Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Για την οικονομια: μορφες ταξικης συνειδησης τζαι οι ρητορικες του κεφαλαιου

Την κυριακη ο "φιλελευθερος" [στις 20/11] εισιεν μια δημοσκοπηση για το νεο πακετο μετρων για την οικονομια.
Ο τιτλος της εφημεριδας ηταν: "ο λαος εγκρινει τα οικονομικα μετρα".
Ο υποτιτλος εστιαζε στους μισθους του δημοσιου τζαι την ΑΤΑ. Ομως τα στατιστικα εχουν τζαι δυο ενδιαφεροντα στοιχεια [που αναφερονται με πιο μιτσια γραμματα πιο κατω που τον πρωτοσελιδο τιτλο] για το αισθημα της ταξικης κατανοησης για την κατανομη [τζαι τες ευθυνες] του «πλουτου»:
1. Τα πιο συντριπτικα νουμερα ειναι για την φορολογηση των εκαταμυριουχων [94%] και των ειδων πολυτελειας [90%]. Εν ενα σαφες μηνυμα της διαχυτης ταξικης συνειδησης.
2. Υπαρχει επισης μια σαφης πλειοψηφια 2/3 που υποστηριζει την φορολογηση των κερδων των εταιρειων και της ακινητης περιουσιας [τουτο, σε 68%, εν το πιο ψηλο ποσοστο εκτος που τα 90% για το φορο στα εκατομυρια τζαι την πολυτελεια].
Αξιζει επισης να αναφερουμε οτι υπαρχει σαφης αντιθεση στην παγοποιηση της ΑΤΑ στον ιδιωτικο τομεα [55%].
Αντιθετα φαινεται οτι μια πλειοψηφια ακομα τζαι δημοσιων υπαλληλων δεχεται την στο δημοσιο τομεα - τζαι τουτο θα επρεπε να πιστωθει στους εργαζομενους σαν δειγμα καλης προαιρεσης.
Την Δευτερα το κλιμα ηταν οτι οι "κοινωνικοι εταιροι" εκρατησαν τις θεσεις τους: ειπαν οτι εν δεχουνται τα μετρα που τους αφορουν - οι μεν συνεχνιες τες παγοποιησεις τζαι οι συνδεσμοι εργοδοτων/κεφαλαιου την φορολογηση των εταιρειων. Αν τζαι η αρχικη εικονα ηταν αρνητικη, που την αλλην επρεπε να εν τζαι αναμενομενη: καθε πλευρα εν να υποστηριξει τες θεσεις της ωσπου να διασφαλισει οτι εν να γινει μια συλλογικη προσφορα. Ακομα τζαι στα κομματα υπηρχε ενα ειδος πισινης - εππεσε κουβεντα για αλληλοκατανοηση, ενοτητα κλπ. Η κινηση του Στυλιανιδη να υποστηριξει τα μετρα Καζαμια [εννοειτα τζαι τα μετρα φορολογησης του πλουτου] εν μια καλη κινηση εκτος του αδιεξοδου για τον Συναγερμο - που εθελεν/θελει να το παιζει "ευθυνη". Η κινηση Αναστασιαδη την Παρασκευη να ζητησει «διαλογο» ηταν σαφως μια κινηση που αννοιει το πεδιο – στο συγκεκριμενο τζαι ευρυτερα. Τζαι μια ενδιαφερουσα, ενδεχομενως, «επιστροφη» για τον ιδιο;
Εν να δειξει.

Το οτι εν να προσφερουν οι δημοσιοι υπαλληλοι εν δεδομενο.
Το θεμα ενι σε ποιο πλαισιο. Υπαρχουν σε τουτη την συζητηση που εξεκινησεν που το καλοτζαιριν 3 στοιχεια που εν καλα να τα δουμεν σαν το πλαισιο της συζητησης.

1. Ο συμβολισμος τζαι η ιστορικη-δομικη χρησιμοτητα του κοινωνικου διαλογου.
Στην ουσια οι συντεχνιες τζαι οι εργαζομενοι του δημοσιου τομεα προσφερουν που το καλοτζαιριν τζαι πριν. Τζαι καθε φορα ομως, μπαινουν 2 θεματα:  η αμφισβητηση αν πρεπει να γινεται συζητηση αναμεσα σε εργοδοτες [η κυβερνηση στον δημοσιο τζαι το κεφαλαιο στον ιδιωτικο τομεα], τζαι το αλλο εν η εμφαση στες περικοπες που τους δημοσιους υπαλληλους τζαι η μετατοπιση των εισηγησεων η των νομοσχεδιων για την φορολογηση του πλουτου. Ο κοινωνικος διαλογος ενεν μονο συμβολικο ζητημα - εν τζαι δομικο για τους εργαζομενους/μισθωτους ευρυτερα: αν στον δημοσιο τομεα ο εργοδοτης παρει αποφασεις χωρις καν συζητηση με τες συντεχνιες, τοτε γιατι να μεν το καμει τζαι το κεφαλαιο του ιδιωτικου τομεα; Τουτον εν νευραλγικο τζαι πρεπει να γινει κατανοητο για να ερμηνευτει τζαι η ταξικη αλληλεγγυη των συντεχνιων του δημοσιου τζαι ιδιωτικου τομεα - οσο τζαι η στηριξη των δημοσιων υπαλληλων που μεγαλη μεριδα των εργαζομενων του ιδιωτικου τομεα που νοιωθει τζαι δυσφορα για την γραφειοκρατικη ελιτ στον κρατικο τομεα τζαι τα προνομια της. Τζαι οι εκπαιδευτικες οργανωσεις εν καλα να δουν επισης οτι εν εκπροσωπουν ακριβως οτι η τ/κ συντεχνια δασκαλων - χρειαζονται κοινωνικες συμμαχιες τζαι οϊ κοντρες με τους γονιους λ.χ.
Η διαχυτη ταξικη συνειδηση, σημερα, εκφραζεται σαν ένα πολιτικο-οικονομικο αισθημα απαιτησης δικαιοσυνης αλλα τζαι με μορφες συσπειρωσης γυρον που τες συντεχνιες η τον «κοινωνικο διαλογο». Αλλα, βεβαια, αναπτυσσονται τζαι διαχυτες μορφες μπροστα στην συνειδητοποιηση των ευθυνων του κεφαλαιου – αλλα τζαι του θρασους σε μερικες περιπτωσεις.

2. Η ρεαλιστικη οικονομικη αντιμετωπιση στην διεκδικηση της φορολογησης του πλουτου: η πραγματικη αγορα τζαι το συσσωρευμενο κεφαλαιο
Νομιζω οτι το κεντρικο ζητημα περα που την αναγνωριση του κοινωνικου διαλογου, εν η φορολογηση του πλουτου. Τζαι τουτον ενεν μονο συμβολικο - εν πολλα λογικο.
Ας το δουμε που την οπτικη των οικονομικων που θεωρουν σαν αφετηρια τον «υπαρκτο καπιταλισμο» - τζαι οϊ τα υποθετικα σεναρια των «ελευθερων αγορων» τζαι «μαγικων σιερκων» της αγορας κλπ.
Η προσπαθεια του μεγαλου κεφαλαιου να κρυφτει πισω που τους μικρομεσαιους εν αστεια: δηλαδη εν υπαρχουν κερδη στην Κυπρο;
Φυσικα υπηρχαν τζαι υπαρχουν - απλα μερικοι θελουν να τα απαλλαξουν που συνεισφορα. 
Τζαι εν χρειαζεται να εν καποιος μαρξιστης οικονομολογος για να δει ότι εν στα κερδη που βασιζεται το μεγαλο κεφαλαιο.

Οπως καμνει τζαι με την προσπαθεια δαιμονοποιησης των δημοσιων υπαλληλων σαν εργαζομενων [χρησιμοποιωντας τα προνομια μιας ελιτ αναμεσα στους δημοσιου υπαλληλους για επιτεθει στο συνολο], ετσι τζαι δαμαι η ρητορικη του κεφαλαιου [που αρθρωνεται σε ΜΜΕ, που τους οργανισμους αλλα τζαι τους δικηγορους του κεφαλαιου στην Βουλη] εν ότι, εν μπορουν να προσφερουν - παντες τζαι η οικονομια εν δικη τους τζαι θελουν επιχορηγηση. Για να φκαλουν, ας πουμε, την οικονομια που τα προβληματα;
Τουτη εν η ρητορικη της [νεοφιλελευθερης-μονεταριστικης] σχολης που λαλει να ενισχυθει το κεφαλαιο γιατι μπορει να κατανεμει τες επενδυσεις τζαι τον πλουτο καλλιτερα που τους υπολοιπους – ειτε το δημοσιο ειτε τους εργαζομενους. Εν η φαντασιωση ότι τον πλουτο δημιουργα τον το κεφαλαιο – στην κοσμαρα τους νομιζουν ότι οσοι τους δουλευκουμεν, καμνουν μας τζαι χατηρι…κοσμαρα ειπαμεν..:)

Τωρα όμως, τζαι ενεν η πρωτη φορα, το κεφαλαιο στην Κυπρο παραδεχεται δημοσια την ανικανοτητα του να διαχειριστει επενδυσεις με το φιασκο των επενδυσεων σε ελληνικα ομολογα τζαι πιεζει το κρατος να μαζεψει κεφαλαια για να το ξελασπωσει.
Οποτε, γιατι να τους εμπιστευτουμε;
Ειτε για την οικονομια, ειτε για την φερεγγυοτητα του λογου, ειτε για λειτουργια σε θεσμικους ρολους οπου πρεπει να εκφραζουν το δημοσιο-συλλλογικο συμφερον.
 Αμα φκαινει λ.χ. ο Ν. Παπαδοπουλος, δικηγορος της Λαικης, μιας που τες τραπεζες με μεγαλα προβληματα η οποια θα θελει βοηθεια που το κρατος, τζαι λαλει οτι "αφεθηκεν η οικονομια στες συντεχνιες", εσιει τζαι χαζιν:
κ. Παπαδοπουλε εν η επιχειρηση/τραπεζα που αντιπροσωπευκεις που εδημιουργησεν το προβλημα που την περασμενη ανοιξη - τζαι το να ζητα καποιος επιχορηγηση για τους πελατες του, φορωντας το κοστουμι του βουλευτη, εν που μονο του προβληματικο.
Εν εξανακουσες για συγκρουση συμφεροντων; Όπως θα εμπορεν να πει τζαι ο Τασσος, στον οποιον οφειλεις την θεση σου, εν σημαντικη η εικονα στο δημοσιο λειτουργημα. Εν σημαντικοτερη η ουσια βεβαια – αλλα εσιει τζαι η εικονα του θεσμου της λειτουργια της. Βεβαια, τζηνος ηταν υπερ της ενταξης του Δηκο στην σοσιαλδημοκρατικη ομαδα στην Ε.Ε....:)
Σε τουτο το πλαισιο, το να καμνεις επιθεση σε οσους θα κληθουν να πληρωσουν το κοστος της κερδοσκοπιας των πελατων σου, εν νακκον κουφο.
Οξα νομιζεις οτι επειδη εν το γραφει πουκατω στην τηλεοπτικη εικονα αμα σε δειχνει η οθονη, εν απλωνεται, στο κοινωνικο υποσυνειδητο, ο λογοκριμενος υποτιτλος "δικηγορος της Λαικης"; Αμα συνεχιζεις να ακουεσαι σαν να χρησιμοποιας την θεση σου για προσωπικα κινητρα, ιντα που καρτερας; Διοτι το αισθημα ευθυνης που χρειαζεται η θεση του επικεφαλης της επιτροπης οικονομικων της βουλης, εν μπορεις να πεις οτι υπηρχεν/υπαρχει στις δηλωσεις που καλιεργουν πανικο, η που καμνουν επιθεση σε ανταγωνιστικους οργανισμους [οπως το Συνεργατικο σε σχεση με την Λαικη].
Υπαρχει βεβαια παντα η ελπιδα της αναληψης της «ευθυνης» που ακουεται καποτε σε φρασεις για «συναινεση», «ενοτητα», «να συζητησουμε», «να δουμε» κλπ. Υπαρχει παντα η ελπιδα της "ωριμοτητας»...

Η στρατηγικη του "κοψετε που το δημοσιο", ουσιαστικα νομιμοποια [αν δεν παρθουν αλλα μετρα σε σχεση με τον πλουτο] την λογικη οτι καποιοι οργανισμοι του κεφαλαιου θα κερδοσκοπουν τζαι υστερα εν να βουρα η κοινωνια να τους ξηλασπωνει.
Κατι που εν εφαρμοζεται για τους πολιτες-ατομα λ.χ. αμα εχουν δανεια που τες τραπεζες τζαι εν μπορουν να τα πληρωσουν. Να καμωμεν τζαι τζιαμαι κουρεμα;
Διοτι ιντα που απεδειξε το κεφαλαιο τα τελευταια χρονια σε σχεση με την ικανοτητα των διαχειριστων του [σε διοικητικα συμβουλια τραπεζων,εταιρειων κλπ] να δημιουργησουν συνθηκες ασφαλειας η αμυνας της οικονομιας απεναντι στην κριση - η εστω να βοηθουν στην ομαλη λειτουργια της οικονομιας; 
Αν παρουμε τες τραπεζες τοτε εχουμε μια περιπτωση που αφου το κρατος [το δημοσιο] ευκολυνε τες τραπεζες να παρουν χαμηλοτοκα χρημα που την ευρωπαικη κεντρικη τραπεζα, υστερα οι τοπικες τραπεζες [παρα τις εκκλησεις της κυβερνησης για εμφαση στο τοπικα δανεια] εδιοχετευσαν τα χρηματα στο εξωτερικο για κερδοσκοπια, 
ενω στο εσωτερικο εφορτωσαν με ψηλα επιτοκια τους πολιτες τζαι τες μικρομεσαιες επιχειρησεις που επιαναν δανεια με ψηλα επιτοκια. 
Τζηνος που εδανειστηκεν που την τραπεζα εν διπλο θυμα του κεφαλαιου - οϊ μονο εχρησιμοποιησαν οι τραπεζες τες διεκολυνσεις του δημοσιου για κερδοσκπια που παει να πληρωσει παλι το δημοσιο [αρα τζαι ο πολιτης φορλογουμενος], 
αλλα θα πληρωνει τζαι εξτρα τοκο.
Μια μεριδα του μεγαλου κεφαλαιου εκερδοσκοπαν τζαι στο εσωτερικο.
Αρα εν μπορουμε να εμπιστευτουμε το κεφαλαιο να καμει καν ορθολογικες επενδυσεις για το δικο του συμφερον.
 Τωρα λ.χ. βαλλουν τους αντιπροσωπους τους να φωναζουν εναντια σε οποιαδηποτε φορολογια δικη τους,
αν παμεν στο μηχανισμο στηριξης, που ενα πληρωνουν 15% για εταιρικο φορο τζαι 19% φ.π.α. οι καταναλωτες,
εν να τους συμφερει;
Αμα εν καταλαβουν καν το δικο του συμφερον,
εννα τους βαλουμε να φροντισουν για το συνολο;

Όμως η λογικη της λιτοτητας για ευρυτερα κοινωνικα στρωματα παραβλεπει επισης την αληθκεια της αναλυσης του κεϋνσιανισμου [της αλλης σχολης του «υπαρχοντος»] ότι η καταναλωση [η ζητηση στην αγορα] εν ο βασικος κινητηρας της οικονομιας – τζαι αρα πρεπει να διοχετευτουν χρηματα στην κοινωνια, στους εργαζομενους [στον δημοσιο η ιδιωτικο τομεα] για να αγοραζουν τζαι αρα να αρχισει να αναπτυσεται η οικονομια.
Ενεν τιποτε αιρετικο – η αναπτυξη στον δυτικο κοσμο μετα που το 1945 εκτιστηκεν πανω σε τουτο το μοντελο, εν τουτη η βασικη εστιαση των Ηπα τωρα, τζαι δαμαι θα ξανακαταληξει τζαι η Ε.Ε.  που πουλα σαν προτυπο το σοσιαλδημοκρατικο-κεϋνσιανο κρατος. Τζαι οϊ μονο για λογους image αλλα τζαι για λογους εσωτερικων διεκδικησεων τζαι οικονομικης αναπτυξης.Αφου αναδιοργανωθει τζαι εβρει τροπο να ελεγχει τες "αγορες".
Τζαι στο τελος ισως να γινει τζαι κατανοητο ότι αλλον η «αγορα» σαν θεσμος ανταλλαγης τζαι αλλον η «καπιταλιστικη αγορα». Μερικες φορες χρειαζεται να προστατευσεις την «πραγματικη αγορα» του παζαρκου τζαι της «καθημερινοτητας/"υλικης ζωης» [που θα ελαλεν τζαι ο Braudel] που την «αγορα της συσσωρευσης» τζαι της κερδοσκοπιας.

Οποτε αν εστιασουμε στην αντληση χρηματων παλε μονο που την υπολοιπη κοινωνια τζαι αφηκουμε το κεφαλαιο χωρις να πληρωσει,
τοτε εν θα εν σαν να επαναλαμβανεται το ιδιο προβλημα – θα στεχνωσει η αγορα/οικονομια που την αντληση χρηματος για τις αναγκες της συσωρρευσης [ η της αντιμετωπισης των προβληματων της]:
θα αντληθουν χρηματα που την αγορα με τον περιορισμο των εισοδηματων των μισθωτων, 
αρα θα εσιει πιο λλιες αγορες, 
αρα θα πληγουν οι μικρομεσαιοι τζαι η διακινηση της πραγματικης αγορας
τζαι οϊ η πλαστικη των τραπεζων.
Διοτι ακομα τζαι για το λιανικο εμποριο [αφου ερκουνται τζαι οι τελετες καταναλωσης των χριστουγεννων], οι αιτιες εν σαφεις: Στον "φιλελευθερο" της κυριακης εσιει μια αναφορα σε ερευνα της RAI Consultants που δειχνει [συμφωνα με τον διευθυντη της εταιρειας] οτι η κριση στην "λιανικη αγορα" οφειλεται στον περιορισμο της καταναλωσης αλλα..
"..επιπλεον, σε ενα βαθμο αποδιδεται και στην δραστηριοποιηση νεων επιχειρησεων στα τροφιμα, που εχουν εξασφαλισει μεριδιο απο την αγοραστικη πιτα και επιπλεον το παραλληλο εμποριο, επιχειρησεις που διαθετουν επωνυμες μαρκες σε φθηνοτερες τιμες..."
Καποιοι κερδουν.
Οι υπεραγορες εκτοπιζουν τους μικροκαταστηματαρχες η νεες μορφες «εμποριου μαρκας» αποκτουν μεριδια αγορας κ.ο.κ.
Σε τουτο το πλαισιο η συντηρηση της ροης χρηματων στην πραγματικη αγορα με εμφαση στους εργαζομενους-καταναλωτες εν μερος της προστασιας τζαι των μικρομεσαιων επιχειρησεων.

3.  Υπαρχει τζαι θεσμικο-ιστορικο ζητημα.
Οι του χρηματοπιστωτικου τομεα [χωρις να εσιει ανακοινωθει καν ιντα μετρα εν να παρουν τζηνοι τζαι ιντα μπονους εν να κοψουν - οξα τζηνα εν λοαρακζουνται στα κερδη του περσι που εν συσσωρευμενος πλουτος φετος;], εσυραν στο τραπεζι οτι ο "τομεας" εν βασικος για την οικονομια. Περα, δηλαδη, που τα παραμυθκια των «ελευθερων αγορων», οι τραπεζες εν να μας πουλησουν τζαι «κοινωνικη χρησιμοτητα». Ποσοι εμπλεκουνται τζαι οι μακροοικονομικες διαστασεις του τραπεζιτικου τομεα.
Ναι..αλλα με ελεγχο που την κοινωνια στην οποια βασιζεστε τζαι στην οποια ερκεστε για βοηθεια κοπελλια. Οϊ την μια να το παιζετε [εσεις τζαι οι δικηγοροι σας] να «αφεθει το κεφαλαιο» να λειτουργησει, τζαι υστερα να εξαφανιζεται το κεφαλαιο αμα φανουν οι ζημιες του. Προφανως εχουμε δαμαι τεκμηριο ανικανοτητας ειτε του κεφαλαιου σαν δομικης πραγματικοτητας, ειτε των διεθυνοντων κλπ στελεχων του «τομεα».
Εν τζαι δημιουργουν ετσι καταστασεις [που το χρηματιστηριο του 1999 μεχρι το σκανδαλο των επενδυσεων στα ελληνικα ομολογα το 2010] οι τραπεζες στην ελβετια ας πουμε. Δαμαι εχουμε ενα τομεα που απειλει την κοινωνια - εκαμεν το 3 φορες σε 12 χρονια. Τζαι επειδη πρεπει να θωρουμεν το θεμα ιστορικα, γιατι ετσι καθοριζονται οι θεσμοι τζαι η λειτουργια τους, ιδου 2 τεκμηρια για το ινταλως εμπλεξαμεν - τζαι το ιντα που εκαμαν οι υπευθυνοι [άλλη, επιχειρηματικη-διεθυντικη ελιτ, δαμαι] των τραπεζων στην αγγλια αμα τους εξηλασπωσεν το δημοσιο.

Δηλωση του εκπροσωπου του κυπριακου συνδεσμου επενδυτων για το ιστορικο του σκανδαλου των ελληνικων ομολογων - για να αθθυμουμαστεν:
"..το 2009 οι Τραπεζες πωλησαν τα ελληνικα ομολογα και ελεγαν στους επενδυτες οτι δεν υπαρχει κινδυνος ελληνικων ομολογων. Πως στην συνεχεια οταν τα προβληματα στην ελληνικη οικονομια μεγεθυνθηκαν, οι τραπεζες τα αγορασαν στο πολλαπλασιο και η κεντρικη τραπεζα δεν επραξε αυτο που οφειλε κατα τον νομο;"
Τουτο σημαινει οτι σε μια δεδομενη περιοδο αντι να δοκουν χαμηλοτοκα δανεια στην κυπριακη αγορα, επενδυαν για ευκολο [οπως ενομιζαν] κερδος - τζαι τελικα εχασαν. Παραπαλνωντας μαλιστα.
Επισης: τζηνη την περιοδο [καλοτζαιρι του 2010] υπηρχαν στην βουλη νομοσχεδια για φορολογηση του πλουτου - που απορριφτηκαν. Αν ομως τοτε επιβαλετουν στον πλουτο [των τραπεζων ] να δωκει που τα κεφαλαια τζαι τα κερδη που εισιεν τοτε σε ενα δημοσιο ταμειο, σημερα θα ειχαν γλυτωσει χρηματα που το κουρεμα των ελληνικων ομολογων τζαι θα υπηρχαν λεφτα για να τους δωθουν τωρα που εκοψαν μεσα.
Φταιουν οι τραπεζες τζαι οι δικηγοροι τους στην βουλη για τζηνην την απωλεια. Αλλα ο δανειζομενος θα την πληρωσει διπλα - τζαι σαν φορολογουμενος τζαι σαν τοκο στην τραπεζα.
Τζαι θελουν να τους καλυψουμε τζαι χωρις να τους αναφερουμεν καν;
Τα δανεια που πληρωνει ο μεσος πολιτης στην τραπεζα εν υπερτιμημενα διοτι η τραπεζα εκερδοσκοπαν - για το συμφερον ποιου;

Τζαι ιντα που καμνει το κεφαλαιο αμα εβρει ευκαιρια να κερδοσκοπησει - αφου φορτωσει στο δημοσιο [σε περικοπες κλπ] τες ζημιες του; Ιδου σχολιο της αγγλικης Financial Times την περασμενη ανοιξη [17/4 -The banks get away with it again] για να δουμε ινταλως συμπεριφερεται ευρυτερα ο τομεας - ιδιαιτερα αμα του πληρωθουν τα χρεη:
"Υπαρχουν μερικα πραματα που μπορει να πει καποιος για τες αγγλικες τραπεζες. Αποτελουν μια σοβαρη απειλη, ακομα, για τη μακροχρονια σταθεροτητα τζαι ευημερια της χωρας. Βασιζονται για τα κερδη τους [τζαι για τα τεραστια μπονους που προσφερουν στα ανωτερα στελεχη τους] στο γεγονος οτι οι φορολογουμενοι εγγυουνται τα ρισκα τους. Η δημοσια επιχορηγηση εσιει μετατραπει σε ιδιωτικο κερδος."

Χρειαζεται "κατανοηση", συλλογικοτητα τζαι αλληλεγγυη [στο πλαισιο μιας κοινωνιας στα γεωπολιτικα συνορα] διοτι εκτος που την ζημια που μας εφορτωσαν οι τραπεζες, υπαρχει τζαι μια ευρυτερη ρευστοτητα στην ευρωζωνη - καθως προχωρα [ η εκβιαζεται πκιον] η οικονομικη ενοποιησηση. Τζαι οταν ακομα τζαι η Γερμανια εν μπορει να αντλησει οσα χρειαζεται με τα ομολογα της, προφανως ειμαστε σε ενα ευρυτερο πλαισιο ανασφαλειας - οπου το ρωσικο δανειο αποδεικνυεται μια σοφη κινηση προφυλαξης. Σε ετσι πλαισιο τα μετρα πρεπει να κωδικοποιουν μια συλλογικοτητα αλλα τζαι ισορροπια στην προσφορα. Τζαι στην αναγνωριση της ιστορικης πραγματικοτητας των ισορροπιων του «κοινωνικου διαλογου» που σημαινει: εχουμε τουτες τες υποχρεωσεις τζαι δικαιωματα, αν θα περασουμε μαζιν τον ποταμο θα τα διατηρησουμε. Οϊ ενώ σας τανουμε να περασετε, τζαι εσεις να εσιειτε εννοια ινταλως εν να βαλετε το σιερι στην πουγκα μας. Εθκιεβασα καπου ότι στην επιτροπη οικονομικων της βουλης ειπωθηκεν για το υπουργειο εργασιας: «εν να σας κοψουμε 10% τζαι κοψετε τον λαιμο σας εβρετε τα». Οποτε συζητουν μερικοι αν πρεπει να κοπουν χρηματα που τους αναπηρους ας πουμε; Να το αθθυμουμαστεν λοιπον να πουμεν τον Ιουνη ότι για 10% των ζημιων της Λαϊκης «να παει να κοψει τον λαιμο της», η να ζητησει συμβουλη που το δικηγορο της;

Διοτι τωρα εν τα μετρα - αλλα ο Ιουνης, που εν το χρονικο οριο για ελεγχο των τραπεζων, εν μπροστα μας.
Τζαι οι καλες προθεσεις, εν σημαινουν αμνησια για το τι εγινε το 2010.
Υπαρχει ενα διαχυτο αισθημα ταξικης συνειδησης το οποιο εν καλα να διατηρησει τζαι να οργανωσει τες εστιασεις του. Οι συγκυριες εν στιγμες δομησης του συλλογικου. Τζαι για τον Ιουνη τζαι ευρυτερα.
Διοτι το θεμα εν τζαι τοπικο. Το βασικο διλημα δαμαι εν κατα ποσο θα αντιμετωπιστει η κριση σαν συλλογικη - που εισει να καμει δηλαδη με τον χωρο τζαι την κοινωνια που εν η βασικη πηγη της παραγωγης του συλλογικου πλουτου - η αν το κεφαλαιο θα προσπαθησει να την σπρωξει σε εσωτερικη ταξικη αντιπαραθεση με την διεκδικηση να πληρωσει η κοινωνια τα σπασμενα του. Αλλα ετσι αποπειρες φερνουν στην επιφανεια, επισης, τα ταξικα χαρακωματα των εργαζομενων τζαι των πολιτων, που κινουνται αναποφευκτα προς την ανασυγκροτηση επισης, με φοντο στο μελλον.

Τζαι το ζητουμενο, του παροντος τζαι του επομενου σταδιου, εν ευρωπαικο.
Τζαι ιστορικο για την ανθρωποτητα.

Υ.Γ. 1.Εκκλησιαστικες ιστοριες: το καϊσιν του Τομμυ
Οι εκκλησιαστικες εκλογες στην τζερυνεια ειχαν χαζιν - λλιοι επηαν να ψηφισουν, τζαι που οσους επηαν οι αντιπροσωπος του αρχιεπισκοπου ηρτεν τριτος πισω που τους υποψηφιους που υποστηριζαν ο κυκκου [εφκαλεν 43%] τζαι του αθανασιου-νεοφυτου [ακουσα οτι επαιζεν κοινος των πατερικων της νεο-ορθοδοξιας - τελικα μονο ενας εψηφισεν τον]..
Τζαι ο Τομμυς εκαμεν μας επιδειξη της γνωστης στασης "εγω οτι θελω καμνω" [κατα το "ακομα τζαι αν αποφασισει το δικαστηριο εγω εν θα πληρωσω του φορους". Εν ρωτα κανενας πκιον στα ΜΜΕ για τα χρεη του αρχιεπισκοπου; Αλλα εν τζαι η «ακινητη»..:)] 
Ειπεν εν "δημοκρατικοτατες" οι εκλογες αλλα η συνοδος θα αποφασισει οποιον θελει ανεξαρτητα που τον ψηφο.
Αμα ομως αγαπητε κ. Χρυσοστομε φκαλεις μιαν ολοκληρη εκλογη νοκ αουτ, τοτε ινταλως εν να κριτικαρεις την σταθμισμενη ψηφο στο κυπριακο, αφου τζιαμαι τουλαχιστον εν μερος εν εγγυημενο οτι μετρα.
Μαλλον ανατιναξες μονος σου ενα απορριπτικο επιχειρημα.
Οσο για τα κομματα που παρεμβαινουν. Μεν γινεσαι αστειος - να σου αθθυμισουμε το "υστερα εν φερει ο φουρνος την πυρα"  υστερα που τις βουλευτικες, την εξαγορα του Κουλια για να καμεις κοινβουλετικη ομαδα, τζαι την δηλωση σου οτι εν να εβρεις υποψηφιο τζαι να τον κατεβασεις στες εκλογες;
Μαλλον ουτε στο χωραφι σου εν ελεγχεις την κατασταση, ...:)
Τζαι η κοινη δηλωση 3 βουλευτων απο ακελ, δησυ, δηκο εν πολλα καλη κινηση..για την κοινωνια των πολιτων.
Όπως τζαι η συμμαχια Κυκκου-Αθανασιου μπορει να εν τζαι δειγμα ευρυτερο για συνεργασιες.

Υ.Γ.2. Μνημη Μ. Κανταφι: Ο Λυσσαριδης επηεν στην Λιβυη
 Ιντα που να πω;
Ελοαρκαζα αμα ποσαραντωσει ο θανατος του Κανταφι , να γραψω ενα σχολιο στον Λυσσαριδη, να καμει μια δηλωση για τον φιλο του.
Εθκιεβασα εχτες οτι επηεν βουρητος στην Λιβυη να συντηρησει ακρες. Τζαι να καμει ττοκα με τους δολοφονους του φιλου του.
Εν ηξερω ποια συμφεροντα εξυπηρετα η επισκεψη.
Να δουμεν, αν μας πουν. Μπορει να εν επεκταση της cypro-libyan μπορει να εν κρατικες μανουβρες.
αλλα..
Μια δηλωση..
Να δουμε στο ποσαραντωμα.
Παντως την ιδια περιοδο της επισκεψης ακομα τζαι εκθεση του Οηε, εκαμνε λογο για σιλιαες φυλακισμενους των νατοικων, ισλαμιστων κλπ στην Λιβυη. Η ττοκα.
Τζαι στην Bani Walid οι κατανταφικοι εκαμαν ξανα ενολη εμφανιση στην πολη. Στο βιντεο που αναρτησαν στο ιντερνετ, με τα καμενα αυτοκινητα των "εισβολεων", υπηρχε το ειρωνικο σχολιο: "Τζαι τωρα που εν τα αεροπλανα του Νατο;"
Ο δικος μας εν ειδε, εν ακουσε τιποτε..;

Υ.Γ. 3: Ταχριρ τζαι τα ρευματα στην Αιγυπτο
Οι κινητοποιησεις στην Αιγυπτο εχουν κατι που την αυρα του Γεναρη. Αλλα υστερα που οσα εγιναν, εν καλα να περιμενει καποιος να δει την ευρυτερη εικονα. Νοσταλγια του παρελθοντος οξα του μελλοντος;
Παντως οι οργανωσεις του Γεναρη εν τζιαμαι. Νακκον παρατζει η Μουσουλαμνικη αδελφοτητα καρτερα τες εκλογες για να διευρυνει τες ηγεμονικες διεκδικησεις. Ο Μπαραντεϊ, επανεμφανιζεται σαν το συμβολο των κοσμικων - ετσι τζαι αλλοιως η φιγουρα του επαιζεν σαν η εναλλακτικη πιθανοτητα που την αρκην - για οποιον θελει να δει τζαι νακκον δομικα το θεμα των εξελιξεων στην Αιγυπτο. Αλλα εχουν τζαι οι "λεπτομερειες" την αληθκεια τους: Ακουστηκεν ότι εγινε επιθεση στην μπλογκερ που αναρτησεν γυμνη φωτογραφια της σαν ειδος διαμαρτυριας/δηλωσης για την χειραγωγηση της εξεγερσης του Γνεαρη σε καθσπρεπισμο της μαντηλας. Μια ενδιαφερουσα παρατηρηση που το σχολιο της: την δεκαετια του 70 υπηρχαν γυμνα μοντελα ενώ σημερα βουρουν να καλυψουν τα γυμνα ακομα τζαι στες σχολες καλων τεχνων στην Αιγυπτο.
Το 1977 εγινε τζαι εργατικη εξεγερση που εβουρησαν να την καταστειλουν οϊ μονο οι κρατικες υπηρεσιες αλλα τζαι η μουσουλμανικη αδελφοτητα.
Η ιστορια θα επιστρεψει για να ολοκληρωθει ενδεχομενως - ισως τωρα να εν μονο η παρουσιαση των κεντρικων χαρακτηρων ενος εργου που εσιει ακομα πολλα επεισοδια ωριμανσης.

Υ.Γ.4: Occupy the border zone
Κυπριακο κινημα διεκδικησης των κοινων, το οποιο φαινεται να εμπνεεται που την σοφια της ρησης των κυπριων ιθαγενων: ο αθρωπος εν ο τοπος.




13 σχόλια:

ματιλτα είπε...

Τζαι ο τόπος εν ο άθρωπος ...

Disdaimona είπε...

Η κλαίρη αγγελίδου διαφωνεί...

ο τόπος είναι το εθνος και το έθνος είναι ο πολιτισμός και ο πολιτισμός ειναι η αρχαία ελλάδα και οι αρχαίοι έλληνες που το dna τους δεν εσιει καμιαν ομοιότητα με τους σύγχρονους έλληνες, που ζουν στην μητέρα ελλάδα, που εν μισή γερμανία, αλλα εν ορθόδοξη, όπως εμας και την εκκλησία μας, που προστατευει τον τοπο από τον εκτουρκισμό γιατί επενδύει στο φυσικό αέριο μαζί με ιδιώτες Ισραηλίτες για να ανταγωνιστεί την ΑΗΚ και τα συμφέροντα του κυπριακού κράτους που προστατευει!

όι εν πίννω! :)

buhda είπε...

εννεν αναγκη να πιννουμεν εμεις. Πιννουν τουτοι ούλλοι για ούλλους μας.

linopampakos είπε...

Disdaimona,
εν καλα που λαλει ο/η buhda...κατι ιδιαιτερο πινουν μερικοι/ες..:)..

τουτα τα ζικ ζακ εχουν μεσα μια σταθερη διαδικασια αφαιρεσης που φαινεται να εξυπηρετα μια δομη εξουσιας/εξαρτησης - στην οποια μερικοι θελουν να εν μεσολαβητες..
ο τοπος λ.χ. εξαφανιζεται για μιαν φαντασιωση, στην οποια διαχειριστρια/"βασιλευουσα" εν ο εισαγωγεας/επεξεργαστης της φαντασιωσης..
τζαι υστερα αμα εν βολευκει ο εισαγωγεας τζαι εν να χρειαστει αλλος προστατης/προτυπο [ το ισραηλ ας πουμε] για να υμνησει/επεξεργαστει ο ντοπιος εισαγωγεας/βασιλευων/ουσα, αθθυμαται οτι ουτε ο αλλος ο τοπος, τζηνος της πρωτης εισαγωγης [ η ελλαδα που ενεν εσιει καλη εικονα στο θεαμα των χρηματιστηριων], εν καλος,
[κατα το χριστιανικο - "πριν αλεκτωρ λαλησει.."]..
ετσι η φαντασιωση διατηρα την βασικη δομη της εξαρτησης που το ανωτερο [τι ισραηλ τι ελλαδα ας πουμε], το οποιο μπορει να μεν ενεν αντικειμενικα [ η ελλαδα εν εφκηκεν καλη, αυριο το ισραηλ μπορει να κλωσει], αλλα εν συγκυριακα χρησιμο για να πουλιουνται πατατες δακατω - στον πραγματικο χωροχρονο των αθρωπων..

εξαυλωνεται ετσι η πραγματικοτητα, για να επιστρεψει σαν δημοσιες σχεσεις των απογονων των φορολογικων-θεσμικων κερδων της εκκλησιας επι οθωμανικης περιοδου [το οποιον βεβαια παλε εξαφανιζεται/λογοκρινεται],
για να προωθηθουν τζαι υλικα- πρακτικα συμφεροντα καποιων που γινονται αορατοι..

τωρα αν καταλαβει η καμνει οτι εν καταλαβει..
ξερεις με..:)..προτιμω τη πιο αισιοδοξη εκδοχη για την πιθανοτητα των αθρωπων να καταλαβουν...

καποιους μου αθθυμιζει, παντως, τζαι στο θεμα της οικονομιας..:)

linopampakos είπε...

Καταγραφω τις αποψεις ενος που τους εκπροσωπους του μεγαλου κεφαλαιου - τζαι που σαν επιτυχημενος στον "τομεα" του, μπορει να μετρα τζαι η αποψη του σε συσγκριση με οσους καμνουν τους απολογητες του κεφαλαιου που θελει να τους πληρωσουμε τες ζημιες..

Δηλωση που προβαλεται τζαι στην πρωτη σελιδα [αναμεσα σε αλλα, αλλα παλε μετρα αμα το εχουν πρωτοσελιδο - για το γενικοτερο κλιμα]:
"Να βαλουν το χερι στην τσεπη και οι επιχειρηματιες."
Στις δηλωσεις που αναφερονται στην συνεντευξη:
"Εγω ειμαι απο εκεινους που πιστευουν οτι οι φορολογιες ειναι επιβαλλομενο κοινωνικο μετρο."
"...Ο μεγαλος θα πρεπει να πληρωσει περισσοτερα. Αυτο ειναι το δικαιο."

Τζαι ενω αναφερει οτι πρεπει να παρθουν αμεσα μετρα κλπ, να μεν γινουμε "τιτανικος" "χωρις βαρκες", ξεκαθαριζει που την αρκην [δηλωση στο πρωτοσελιδο επισης] οτι:
"Η κυπριακη οικονομια ειναι μικρη, σωζεται ευκολα."
Με την συλλογικοτητα.
Αλλα τζαι σαν σχολιο για την προσπαθεια κατασκευης πανικων μερικων - που ουτε την αγορα βοηθουν, ουτε ρεαλιστικα αντιμετωπιζουν τα δεδομενα.

Ευρυτερα: Αθθυμηθηκα τες συζητησεις του παιονιδη με τον ζιαρτιδη που εκδοθηκαν στο βιογραφικο [για τον ζιαρτιδη"] "χωρις φοβο και παθος".
για τις διαφορες πτερυγες του κεφαλαιου.
Αλλα αλλην φορα τζηνα - τωρα ας μεινουμε στην καταγραφη των συγκυριων.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε, στο σημείο 1. Ναι, είναι καλό να γίνονται διαπραγματεύσεις μεταξύ εργοδοσίας και υπαλλήλων, αλλά πίστεψε με, - δεν ξέρω αν υπάρχουν και έρευνες επ’ αυτού – δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το τι γίνεται στο δημόσιο τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικό.

Μόνο στη θεωρία μπορεί να σταθεί κάτι τέτοιοι, αφού στον ιδιωτικό τομέα και η εργοδοσία, αλλά κυρίως οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως η σύγκριση με τον δημόσιο τομέα είναι ανόητη, αφού τα εξωφρενικά ωφελήματα των δημοσίων υπαλλήλων, με κυριότερο της ασφάλειας της εργοδότησης , βγάζουν τους ΔΥ εκτός συναγωνισμού.

Εγώ σου λέω πως ο περιορισμός των ωφελημάτων των ΔΥ μπορεί να λειτουργήσει και σαν κίνητρο προς τους ιδιωτικούς, οι οποίοι θα νοιώσουν πως δουλεύουν σε πιο δίκαιη κοινωνία. Όσο για τους πραγματικούς μισθούς που παίρνουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, αυτοί εξαρτώνται από την αγορά και τις ικανότητες του κάθε ενός. Μόνο βλάκες μπορεί να είναι οι εργοδότες του ιδιωτικού τομέα που βρίσκονται σε σύγκρουση με το προσωπικό τους.

Γενικά η ιδέα της φορολόγησης του πλούτου, ακούγεται μάλλον ως ποινικοποίηση του πλούτου. Γιατί να φορολογήσεις (ξανά) κάτι που νόμιμα απέκτησε κάποιος;
Αν φυσικά οι συνθήκες είναι τέτοιες, τότε ναι, να κλιθούν όλοι να συνεισφέρουν όχι όμως για να διατηρήσουν τα ωφελήματα των πλέον βολεμένων τη εργατικής τάξης, αλλά να ενισχύσουν εκείνους που χρειάζονται πραγματικά βοήθεια.

Άσε που είναι ρεαλιστικά και μαθηματικά αδύνατον να φορολογείς επ ‘άπειρον τον πλούτο για να καλύπτεις τα με γεωμετρική πρόοδο αυξανόμενα ωφελήματα των ΔΥ.

Και εδώ επανέρχομαι στο σημείο 1. Στο βαθμό που το κράτος – εργοδότης μπορεί να παράγει εισόδημα από μόνο του, χωρίς να επιβαρύνει τη συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων, ας πληρώσει τους υπαλλήλους του όσα θέλει. Αν χρειάζεται να επιβαρυνθούν οι τρίτοι όμως, τότε οι συνομιλίες πρέπει να γίνουν με αυτούς που θα δώσουν, όχι με αυτούς που θα πάρουν.
Και τέλος: η πραγματική οικονομία δεν δουλεύει με όρους μαρξιστικής ανάλυσης.

μαρια είπε...

Εν έχω πολλήν σχέση με τα οικονομικά. Εχτός που το street wisdom που αναγκαστικά αποκτάς άμα είσαι απόγονη τριών στην σειρά πραματευτίνων. Τζαι άμα επούλας παντόφλες στο παναϋριν της Ζώδκιας τζαι ταυτόχρονα εδκιέβαζες φυσική για το διαγώνισμα της επόμενης μέρας.

Κάμνει όμως economics o-level η κόρη μου τζαι μόλις μου είπεν ότι στις δυτικές Ευρωπαϊκές χώρες η φορολογία των πλουσίων εν διπλάσια που την δική μας.

Τζαι ρωτά με "γιατί εν κάμνουν κάτι οι εκπρόσωποι μας στην Βουλή για τούτο?" Τζαι αθυμήθηκα την κουβέντα που είχα με τον του προέδρο των Εγγυητών δανείων (που υποχρεώνουνται που τες τράπεζες να πληρώνουν τα απκιέρωτα δάνεια). Είχα ανακαλύψει the bad way, ότι οι τράπεζες στρέφουνται εναντίων των εγγυητών, χωρίς πρώτα να εξαντλήσουν τα ένδικα μέσα με τον πρωτοφειλέτη, όπως γίνετε αλλού. Τσιακαρίσκουν τα accounts των εγγυητών, τζαι όπου βρίσκουν αρπάζουν, ακόμα τζαι αν ο πρωτοφειλέτης έσιει περιουσία, γλυτώνοντας έτσι τις μακροχρόνιες αγωγές.

Ετηλεφώνησα του προέδρου των εγγυητών τζαι λαλώ του εννά πκιάσω τον πρόεδρο της επιτροπής Οικονομικών (ήταν προ του Νικόλα για να εξηγούμαστε) να του ζητήσω να βάλει το θέμα στην Βουλή. Εγέλαν... Μα εν εκατάλαβες λαλεί μου, η επιτροπή οικονομικών εν τις τράπεζες που προστετεύκει. Αφού πκιερώνουντε που τες τράπεζες με τον έναν ή άλλο τρόπο. Ήμουν μιτσιά τζαι ρομαντική, επέμενα. OK λαλεί μου, πήενε μίλα του. Κάποιο αποτέλεσμα εννά έσιει. …..μπορεί που το χάζι που εννά κάμει να του ψηλώσει το λίπιτο τζαι να κάμει καλλύτερο σεξ με την γεναίκα του τη νύχτα.

Τουλάχιστον τωρά άμα μιλά ο Πρόεδρος τα Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής εν σε πολλούς που εμφανίζετε η λεζάντα «δικηγόρος Τραπεζών», που στην προκειμένη περίπτωση έννεν μόνο μεταφορικά.

linopampakos είπε...

στροβολιωτη,
1. Ενεν καθολου υποθετικο το οτι το δημοσιο εν προτυπο τζαι για τον ιδιωτικο τομεα..
Εν ιστορικο δεδομενα για την κυπρο - που την δεκαετια του 40 ενομιμοποιηθηκαν διαφορα δικαιωματα των εργαζομενων στον δημοσιο τομεα -πρωτα [που την ατα μεχρι τες κοινωνικες ασφαλισεις] τζαι υστερα εγιναν αποδεκτα στον ιδιωτικο.
Εσιεις την εντυπωση, δηλαδη, οτι οι επιχειρηματιες του ιδιωτικου τομεα εν θα βουρησουν να κοψουν 13ους τζαι τα ατα [οπου διουν], τζαι αυξησεις,αμα δουν οτι τους παιρνει;..
Δουλευκεις σε ιδιωτικο τομεα τζαι εσιεις την εντυπωση οτι οι μαστοροι εν να το παιξουν καλοπροαιρετοι σοφοι;
Χμ..:)
Κοιταξε, στην δικη μου δουλεια, εν νομιζω οτι ο μαστρος εν καλοπροαιρετος, αλλα αν εισιεν την ευκαιρια να μεν δια καποαι ωφεληματα θα το εκαμνε..οϊ που κατιζιαν απλα που κερδος..εν το καμνει/ουν διοτι υπαρχει ενα θεσμικο νομικο πλαισιο..με προτυπο το δημοσιο..
Αν αυριο βρεθουν οι συντεχνιες να μαχουνται που δουλειαν σε δουλειαν να θεσμοποιησουν δικαιωματα, θα παμεν πισω..τζαι στην διεκδικηση αλλα τζαι στον θυμον - που μαλλον εν βολευκει κανενα..

Ενεν θεμα βλακειας οσον αφορα τους επιχειρηματιες..για μερικους μπορει να εν θεμα "απληστιας" [αν θελεις να το δεις ηθικα-ψυχολογικα -που ενεν η δικη μου οπτικη],
η εν απλα η λογικη της συσσωρευσης [που ενεν μονο μαρξιστικη εννοια]..
ο αστος που καταλαβει την συλλογικοτητα της οικονομιας [οπως ο σιακολας] καταλαβει οτι πρεπει να προσφερει στο συλλογικο [τζαι να φτιαξει σχεσεις με τους εργαζομενους] γιατι την συνεχεια της ταξικης διαμαχης η του στεχνωματος της αγορας που χρηματα [αμα ο εργαζομενος κατανλωτης βρεθει θυμα], εν το κεφαλαιο συλλογικα που εννα την πληρωσει επισης - εστω τζαι αν κερδισει μια πτερυγα του..
Εν φημιζονται για ευρυτερη τους οπτικη πολλα που τα ατομα του κεφαλαιου..
Αμα ομως υποχρεωθουν να δουν τα δεδομενα, τοτε λειτουργουν αναλογα.

2. Τουτην την σταση σου απεναντι στην φορολογηση του πλουτου εν την καταλαβω ρε φιλε.
Ο πλουσιος πληρωνει τοσα, με βαση καποιες συνθηκες τζαι κλιμακες - αμα εν να πληρωσουν ουλλοι για κατι τζηνος που πιανει μεγαλυτερο μεριδιο που τον συλλογικο πλουτο γιατι να μεινει ποξω; Τζαι ιδιαιτερα σε ενα θεμα που αφορα τες τραπεζες - που εν στο δικο του χωρο ταξικα.
Αλλα τζαι ευρυτερα στροβολιωτη -
ο πλουσιος καμνει τον πλουτο του σε κενο χωρο; εν εκμεταλευκεται/χρησιμοποια το ευρυτερο πλαισιο που του προσφερει το δημοσιο [με συγκοινωνιες, υπηρεσιες, διαφημισεις-για τουρισμο-, προσβασεις σε αγορες τζαι ενοτητες κρατων -ειτε ρωσιας, ειτε ε.ε.- κλπ; ]για να αντλησει το κερδος του;
Οι τραπεζες τις οποιες εν να "πρεπει" να διασφαλισουμεν που την απυθμενη βλακεια του 2010, ενεν πλαισιο που τον εξυπηρετα;
Γιατι να μας ενδιαφερει τους υπολοιπους τζαι οϊ τον πλουσιο;
Το οτι ειμαστεν στην ευρωπη τζαι εν μπορουμεν να τυπωνουμε λεφτα [με την δικη μας κεντρικη τραπεζα κλπ], ενεν θεσμικο τζαι οικονομικο πλαισιο που εξυπηρετα τον πλουσιο;
Ε γιατι να πληρωνουμε οι υπολοιποι για το 3% ελλειμα "εδω και τωρα" τζαι οι πλουσιοι [που ευκολουνουνται που το πλαισιο επισης] να μεν πληρωνουν παραπανω;..
Εν σου μιλω καν για την υπεραξια που φκαλει που τους εργαζομενους για να μεν ανοιξουμεν τζηνο το κεφαλαιο..
Δε το τι θεωρει αυτονοητο για να παραχθει πλουτος ακομα τζαι η συμβατικη οικονομικη αναλυση - ειτε των νεο-κλασσικων ειτε των κευνσιανων.
Αν φανταζεσαι τον αστον σαν ροβινσωνα κρουσο φιλε μου,εν νακκον νακκον εκτος πραγματικοτητας..
Ο αστος λειτουργα σε ενα συστημα - τζαι στην καλυτερη περιπτωση, μπορει να διεκδικησει οτι εν "καλος διαχειριστης" - για τουτον, ετσι τζαι αλλοιως, ο παλιος ιδιοκτητης της οικογενειακης επιχειρησης αντικαθισταται που τον διευθυντη πκιον..
Το κερδος παραγεται θεσμικα..
Οποτε το να προσφερει μερος που τα κερδη [για να συντηρηθει η να αναβαθμιστει το θεσμικο πλαισιο που τον ευκολυενι] ενεν μαρξιστικο αν εν τουτο που εννοας - ετον τζαι τον σιακολα αλλα τζαι πολλους νουσιμους αστους τζαι αναλογους αναλυτες - αναμεσα τους τζαι ο κεϋνς.
Το κερδος επενδυεται θεσμικα.

linopampakos είπε...

Δε τζαι τα δεδομενα που σου λαλει η μαρια για την προσφορα που τον πλουτο [η που το συλλογικο αεπ] στο δημοσιο στην ευρωπη σε σχεση με την κυπρο - αν το "ευρωπαικο" εσιει καποιαν νομιμοποιηση τελος παντων.
Οσο για την εργοδοτηση στο δημοσιο στην κυπρο με βαση μια στατιστικη που ειδα προσφατα εν που τα χαμηλα της ευρωπης με 17%..

3. Αλλα αγαπητε μου στροβολιωτη, δαμαι εν τζαι εμπλεξαμεν γιατι εκαμεν κατι ο δημοσιος τομεας.
Τζαι μεν το αποφευκεις τουτο γιατι εν αποκαλυπτικο του ολου:
Να αφηκουμεν τες τραπεζες να κοψουν το λαιμον τους;
Αν εν τουτο που εννοας να σε εχω υπο οψιν οπως κοντευκει ο Ιουνης..:)
Γιατι τωρα τζαι οι δημοσιοι υπαλληλοι τζαι οι υπολοιποι "μαχουμαστεν" [ η λαλουν μας] να σωσουμε τες λανθασμενες επενδυσεις καποιων -ενεν για τουτο που πρεπει αμαν αμαν να φτασουμε φετος το 3%;
Δαμαι οϊ μονο εχασαν - αλλα ερκουνται τζαι ζητουν που εμας [το δημοσιο με την ευρυτερη του εννοια] να προσφερουμεν, να καμουμεν οικονομιες για να τους επιχορηγησουμεν..

Τζαι το οτι εχουν προσβασεις τζαι αγοραζουν "επιρροη" σαφως εν θεμα που εφαπτεται τζαι της δημοκρατιας - που σε τουτο νομιζω διασταυρωνουνται οι ευαισθησιες μας..
Διοτι το ρουσφετι του μιτση στοιχιζει σε ουλλους ενα μισθο,
το ρουσφετι του μεγαλου κεφαλαιου ομως οδηγα σε οικονομικες κρισεις - εκτος που τα δεδομενα προβληματα δημοκρατιας...
Πιστευκεις λ.χ. ειλικρινα οτι εν εμπορουν να εβρουν τροπο να φορολογησουν την μεγαλη ιδιοκτησια γης;

Αναποδα: γιατι να μεν επεμβει το κρατος να μειωσει τους τοκους των δανειων [που εγιναν με χρηματα τα οποια το κρατος ευκολυνε τες τραπεζες να πιασουν] για τα ατομα;
γιατι να μας ενδιαφερει μονο ο θεσμος του κεφαλαιου - η τραπεζα- τζαι οϊ το ατομο πολιτης;
Εισιεν αλλες επιλογες για δανεια τοτε ο δανειζομενος;
Ηταν η εν ηταν εκμεταλευση του δημοσιου που τες τραπεζες να διουν δανεια με ψηλους τοκους στο εσωτερικο [σαφως πιο ψηλους που την υπολοιπη ευρωπη] για να πονταρουν στην ελλαδα;
Θωρεις;
Το κεφαλαιο χωρις την κρατικη στηριξη, καλυψη, η προστασια, εν μπορει να σταθει..
Εν τουτο που εκαταλαβεν ο σιακολας νομιζω..
Τζαι τωρα που η κοινωνια εν να πρεπει να πληρωσει τις ζημιες του τραπεζιτικου κεφαλαιου,
εν ταιρκαζει να μπαινει ζητημα αν θα πληρωσουν τζαι οσοι ειχαν κερδη;..
Επιχειρησεις τζαι επιχειρηματιες..
Τζαι τουτο φιλε μου ενεν μονο θεμα δικαιου..εν τζαι το συμφερον τους..
Διοτι εν επιχορηγημενο το κεφαλαιο μας -που τες τραπεζες μεχρι το τουρισμο κλπ..

linopampakos είπε...

Μια πιο ακριβης [λεκτικα] διατυπωση του σημειου διασταυρωσης του ιδιωτικου/βιογραφικου τζαι του δημοσιου στο καθεστως εργοδοτησης..:)
"...στην δικη μου δουλεια λ.χ. νομιζω οτι ο μαστρος-επιχειρηση εν "καλοπροαιρετος/τοι" [με την κυπριακη εννοια των ανθρωπινων σχεσεων], αλλα αν ειχαν την ευκαιρια να μεν διουν καποια ωφεληματα θα το εκαμναν..οϊ που ενα αρνητικο συναισθημα κατζιας η κακοπροαιρετης τασης, αλλα απλα που την ταση για αυξηση του συγκριτικου "ποσοτου κερδους" - διοτι ετσι λειτουργουν οι επιχειρησεις, οι επενδυσεις κλπ ..εν το καμνουν [τζαι γενικοτερα οι επιχειρησεις εν τολμουν να καμουν ετσι κινησεις μονομερως η αυθαιρετα στην Κυπρο] διοτι υπαρχει ενα θεσμικο νομικο πλαισιο, με προτυπο το δημοσιο, που αθθυμιζει/κατοχυρωνει τες υποχρεωσεις τζαι τες ευθυνες - τζαι τους τομεις/μηχανισμους διεκδικησης..."

Ανώνυμος είπε...

Λινέ, μόνο δυο λόγια για τις τράπεζες. Στα πλαίσια του υφισταμένου, και πέραν αμφισβήτησης οικονομικού συστήματος, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με διαφορά ζητήματα – υποχρεώσεις: τα ωφελήματα των ΔΥ και τα προβλήματα των τραπεζών. Το πρώτο φορά μια μειοψηφία εργαζομένων και μόνο εκείνους, και είναι κάτι το οποίο εκ της φύσεως του είναι ζήτημα που θα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Έχει ξεπεράσει πλέον του σημείο που μπορεί να αποτελεί βιώσιμο στοιχείο του συστήματος.

Το δεύτερο, οι τράπεζες, είναι απαραίτητο εργαλείο που επηρεάζει το σύνολο του πληθυσμού, άρα, ιεραρχικά έχει περισσότερη σημασία, και άρα έχει περισσότερη υποχρέωση το κράτος να είναι ευαίσθητο για αυτές. Πέραν τούτου, κάτω από κάποιες περιστάσεις, η όποια σωτηρία που χρειάζεται να προσφερθεί είναι προσωρινή, το κράτος σε Χ χρόνια βγαίνει από τις τράπεζες, οι οποίες συνεχίζουν μόνες και κλείνει το θέμα. Υπάρχει φυσικά και η περίπτωση να επωμισθεί το κράτος ζημιές όταν το πρόβλημα αφορά βιωσιμότητα μιας τράπεζας, και όχι ρευστότητα.

Αυτό είναι αρνητικό, και άδικο για όσους πρέπει να συνεισφέρουν. Αλλά δυστυχώς, η ανάγκη συντήρηση του συστήματος είναι πιο σημαντική.

Και αυτό αναγνωρίζεται από όλα τα (αστικά) κράτη.

linopampakos είπε...

στροβολιωτη,
νομιζω ρε φιλε παραβλεπεις εξοφθαλμα αν μου επιτρεπεις, την δημοσια προσφορα της εργασιας στο δημοσιο, ενω παραβλεπεις το ιδιωτικο καθεστως ιδιοκτησιας των τραπεζων.

Φυσικα εν αφορα μονο μια μειοψηφια εργαομενων στο δημοσιο, οι περικοπες που το δημοσιο. Προσφερουν εργασια που αν δεν εγινετουν εν θα υπηρχαν πολλα στο οικονομικο τζαι βιωματικο μας περιβαλλον. Που τα νοσκομεια, μεχρι τα σχολεια [οσες διαφωνιες τζαι αν εχω με την εμφαση μερικων], τους δρομους μεχρι τις συμφωνιες που ευκολυνουν την ροη ξενου κεφαλιου στην κυπρο, γινονται που καποιους στο δημοσιο.
Για να χρησιμοποιησω τον ορο που εβαλες για τες τραπεζες, εν ενα "εργαλειο" του δημοσιου τομεα για τομεις υποδομων τζαι λειτουργιας που εν μπορει να καμει ο ιδιωτικος τομεας - εν εσιει κεφαλαια [λαλει η αστικη οικονομικη αναλυση] εν μπορει ουτε ορθλογικα να τα σκεφτει, λαλω - τζαι οϊ μονο εγω..:)
Για την ενιαια θεση των εργαομενων λογω της αλληλεπιδρασης των εργασιακων σχεσεων δημοσιου-ιδιωτικου, ειπα σου τα πριν..


Οι τραπεζες αντιθετα ειναι μεν "εργαλειο" αλλα αφεθηκε στον ιδιωτικο τομεα, τζαι αποδυκνυεται οτι εν μπορει να τα καταφερει..τζαι οϊ μονο στην κυπρο - διοτι εκτος που τες κρισεις κρατων οπως στην ελλαδα εχουμε τζαι τες κρισεις τραπεζων οπως στην ισλανδια τζαι την κυπρο..

Οπως εν να τους γλυτωνωμεν τουτους, εν θα κοψουμε μονο που το δημοσιο το οποιο μας εβοηθησεν τζαι τωρα χρειαζουμαστεν το επισης..
Διοτι μεν υποτιμας το αιτημα - σαν να ακουσα οτι καποιες single mothers εκιντοποιηθηκαν να υπεραπσισουν μιαν τυπισσα που θα εχανε το σπιτι της λογω δανειων..
Γιατι να μεν προστατεψουμε τζαι τα ατομα-πολιτες.
Για τουτα εν το δημοσιο.

Παραδεχεσαι εμμεσα οτι θα επωμισθουμε ζημιες - αν ειναι προβλημα βιωσιμοτητας. Αλλα ακομα τζαι αμα εν να τους ξηλασπωσουμε, παλε για ενα διαστημα εν να επενδυουμεν σαν κοινωνια να διορθωσουμε λαθη που εκαμαν ατομα-διευθυντες ιδιωτικου κεφαλαιου...
Τζηνο το κεφαλαιο η κοινωνια εν τζαι να το πιασει πισω με τοκο..η κοινωνικη "θυσια" [ειτε σαν λιτοτητα, ειτε σαν περιορισμος χρηματων στην αγορα, ειτε σαν τοκοι σε διεθνεις πωλησεις ομολογων κλπ] θα γινει για να πιασουν καποιοι τις δουλειες τους..
Εν ηταν παντα ετσι τα αστικα κρατη. Ψαξε το Ρουσβελτ που ηταν [αν γυρευκουμεν συμβολικο ατομο] της μεταπολεμικης αμερικανικης ηγεμονιας στον δυτικο κοσμο..

Οσο για το
"..η όποια σωτηρία που χρειάζεται να προσφερθεί είναι προσωρινή, το κράτος σε Χ χρόνια βγαίνει από τις τράπεζες, οι οποίες συνεχίζουν μόνες και κλείνει το θέμα."
Νομιζω εισαι πολλα αισιοδοξος η εν θωρεις την ιστορια του τραπεζιτικου κεφαλαιου τα τελευταια χρονια. Θα καμει τα ιδια σε αλλο τομεα γιατι μια πτερυγα του παιζει το κερδοσκοπικη.
Θελει ελεγχο τζαι αν θα τους ξηλασπωσουμε να εξηγηθουμε [τζαι τοπικα τζαι ευρωπαικα] για το ιντα ρολο εν να παιζουν πκιον. Τζαι ιντα ελγχο εν να εχουν.

matilta είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.