Ατε παλε

[για το γλωσσικο, τες εξετασεις, τζαι τα αλλα σχετικα]

Η πρωτη φαση που ακουσα το φκιολι για τις εξετασεις των «νεων ελληνικων» ηταν στα μεσα της περασμενης εφτομαδας. Ειμαστεν μια παρεα τζαι εκαρτερουσαμεν να τελειωσει μια τελετη. Στην φαση, δηλαδη, που ο κοσμος λαλει διαφορα για να γεμωνει η ροη του χρονου. Γυριζει σε μιαν φαση ο Νικος [απομακρα γνωστος αλλα συμπαθητικουλης] τζαι αρκεψεν του Κλειτου [φιλολογος] ..

- Ρε κουμπαρε μα ιντα κατασταση εν τουτη με τις εξετασεις των ελληνικων..Εχουμε προβλημα..

Σε ετσι συζητησεις εγω μπαινω που το παραθυρο της λαθος ταυτισης …

- «Εχουμεν»;

Τζαι ο Νικος εσυνεχιζεν τζαι κατι ελαλεν με ποσοστα. Αμα ακουω τουτες τες κουβεντες κωδικοποιω τες στην κατηγορια «παπαγαλια/αναπαραγωγη των ΜΜΕ». Οπως η γειτονισσα της θκιας μου, ας πουμε, που καρτερα να ακουσει για κανενα φονο για να εσιει να λαλει στον απογευνματινο καφε της γειτονιας. Οποτε σε ετσι περιπτωσεις ειτε αφηνεις την ρουτινα της αναπαραγωγης να καμει τον κυκλο της [«Μα ναι;», «Οϊ, εν σοβαρο το θεμα..», «Φταιει το…», «Εγιω παντα ελαλουν το..»], ειτε σουξουλας τους λλιον για να περασει η ωρα..Οποτε γυριζω θωρω τον Νικο τζαι λαλω του..

- Ε ιντα που καρτερας..εν ξενη γλωσσα..

Εσυναχτηκεν έναν συννεφο πανω που το προσωπο του..Υστερα εχαμογελασεν. Ειχαμεν ηδη περασει την θυελλα της κουβεντας «η κυπριακη εν γλωσσα τζαι μονο το κομπλεξ της εξουσιας καμνει τους κυπραιους σαν εσενα να καλαμαριζουν τζαι να αγχωνουνται αν μιλουμεν καλα ελληνικα»…

Εχτες εξαναειδα την ειδηση για τα «νεα ελληνικα» σε ένα σχολιο στο TV μανια - για ένα προγραμμα του Σιγμα τζαι την γλωσσα της κυπριακης νεολαιας. Δαμαι εν ηταν ο μικροαστικος καθωσπρεπισμος του κυπραιου που καλαμαριζει για να φαινεται «πολιτισμενος» – εν παραπανω η διεκδικηση της εξουσιας να επιβαλει το σωστο τζαι το λαθος, το επιτρεπτο τζαι το «ακαταληπτο». Τζαι αμα τουτον το «κατι» εν η γλωσσα που μιλουν οι μιτσιοι, τοτε ο λογος των ενηλικων φκαλει τους σχεδον σαν αυτιστικους. Το κειμενο εν του Μαρινου Νομικου – καλαμαρα με χιουμορ που στα δυσπιρκασματα του αποκαλει τον ευαυτο του «εποικο». Το γραψιμο του εν αρκετα καλο αλλα με κολληματα [αντιπαθα λ.χ. παθολογικα την δημοσιογραφο/μετοχο του Σιγμα, ενω συμπαθα, με παθος επισης, την «La Marina» του αντενα, οι υπολοιποι χεστηκαμε γενικως, αλλα τζηνος στην κοσμαρα του επιμενει]..Που την αρχη [παλια νομιζω εγραφε στον Πολιτη] εισιεν κολλημα με τες κυπριακες σειρες – σε μιαν αμιμητη βλακεια στα αρχικα του σταδια εγραψε τζαι κατι αρκετα προσβλητικο για τον Παπαμαρκιδη, αλλα όπως εν το lifestyle «ουλλα πιννει τα, ουλλα καμνει τα γαργαρα» - υστερα που λλιον τζαιρο εγραφε «τι καλα που τον ετιμησαν». Γενικα, όπως κάθε τυπος με καλαμι, αμα εν καταλαβει κατι παει προς την μερκα της ερμηνειας «στραβος είναι ο γιαλος» παρα της υποψιας ότι μαλλον εν καταλαβει [ότι μαλλον «αρμενιζει στραβα»]. Τελος παντων τουτο για το πλαισιο του συγγραφεα τον οποιον μαλλον συμπαθω στο γενικο του υφος…τζαι ο οποιος εν αιχμαλωτος του βλεμματος/καλαμιου του…

Ξεκινα τζαι λαλει ότι 40% [«2 στους 5»] εγραψαν κατω που την βαση στα «νεα ελληνικα» [αλλα εν το συγκρινει με αλλα αποτελεσματα για να ξερεις ιντα που ακριβως σημαινει τουτο, ενώ λλιες παραγραφους παρακατω λαλει ότι «πατωσαν» 65% - φλου reality γενικως] τζαι ότι 524 εδωσαν λευκη κολλα – παλε εν εσιει που ποσους συνολικα [γενικως δηλαδη πιασαρικος αριθμος χωρις πολλην «κυριε ελεησον»]. Παραπεμπει σε ένα κειμενο του Φιλελευθερου, τζαι ξεκινα να συζητησει το προβλημα της κυπριακης νεολαιας με την γλωσσα.

Εσιει χαζιν το στυλ [τζαι το θρασος θα ελαλεν ενας νεαρος/η] οσων ενεν νεοι/μιτσιοι τζαι ξυπνα μεσα τους η αναγκη/επιθυμια για εξουσια. Γοραστε ρε παιθκια κανενα μαστιγιο να σας περασει. Ακου διατυπωση το ατομο:

«ανορθογραφα, συγκεχυμενα και δυσνοητα sms…”,

“…Κυπριοι εφηβοι που μουρμουρουν ακαταληπτες φρασεις…»..

Ε τζαι σιγα ρε Καβαφη..

Εν νακκον κουφο, κατ αρχην, να γραφεις σε ένα εντυπο για το θεαμα τζαι να αθθυμασαι επιλεκτικα ότι το μεσο εσιει δικους του κωδικες τζαι δομη εξουσιας. Εμενα λ.χ. καμνουν μου φοβερη εντυπωση ποσα βλητα υπαρχουν που πασιν τζαι καθουνται σαν ακροατηριο σε εκπομπες για να χειροκτορουν τζαι να παραγουν θεαμα [ηχο που πισκαλισματα δηλαδη, τζαι σωματα παρκαρισμενα σε κερκιδα] για τους ιδιοκτητες των μεσων. Τουτοι εν λαλουν τιποτε – απλα καμνουν χαρουες που εν το αναλωσιμο υλικο για το θεαμα. Τζαι τουτα εν τα σχολιαζει κανενας – θεωρειται «αυτονοητο». Οξα να πω για το αλλο το καρακιτς - τα παναυρκα [show λεγονται] με τες κυριες/κορουες που ποζαρουν ευτυχισμενα σαν γλαστρες - ντεκορ live σωματων σε ένα εμπορικο λογο που ανακυκλωνεται ..Εν τοσο ατσαλα στημενες, τζαι εν τοσο αστεια που γυριζουν λλιον ποτζει, λλιον ποδα που ακομα τζαι ο ερωτισμος του σωματος χανεται…Ασε που αμα πουν να βαλουν τζαι κανενα ηχο ζειμπεκικου, γινεται το ελα να δεις..Ασε άλλη φορα γραφουμε για το οπτικο επεισοδιο «η γλαστρα σαν μαγκας»…Αμα τουτα [κατασκευασμενες εικονες χωρις καν εκφραση, χωρις λογο] περνουν ασχολιαστα, φαινεται μου κουφο να σχολιαζει καποιος έναν οποιονδηποτε γλωσσικο κωδικα. Εσιει τζαι πιο κατω η κακουγουστια [το kitsch] δηλαδη;

Παμε στους μιτσιους στα sms τους τζαι στις «δηλωσεις» τους..

Στελλει καποιος έναν κωδικο μηνυμα με το φορητο οσο πιο συντομα μπορει τζαι μεσα στους κωδικες της καθημερινοτητας του/της – εν τζαι στελλει ο κοσμος sms για να τα διορθωνουν οι φιλολογοι αν εν «ανορθογραφα». Αν καποιος εν καταλαβει καποιο μηνυμα υπαρχουν 2 πιθανα σεναρια: ειτε οντως η διατυπωση εν εν ακριβης [αλλα τουτο μπορει να το κρινει μονο ο αναγνωστης/παραληπτης στον οποιο στοχευκει ο αποστολεας] ειτε ο τυχαιος αναγνωστης/παραληπτης [στην προκειμενη περιπτωση ο ενηλικας, μεσηλικας κλπ] εν ηξερει τον κωδικα.

Που την άλλη αμα ερκεται τζαι βρισκει σε, έναν μαρκουτζι/μικροφωνο ενώ εσου εισαι αρακτος με την παρεα σου, παιζουν διαφορα – ηρταν αραγε τα 15 λεπτα δημοσιοτητας σου; «Να φανω κουλατος», «να…».

Υπαρχει που την άλλη τζαι ο φοβος της εξουσιας [του εσωτερικευμενου φιλολογου]: «να μεν καμω λαθος» [οποτε αυτοπεριοριζεται ο ομιλητης που τον φοβο του εσωτερικευμενου λογοκριτη].

Τζαι υπαρχει [τωρα τελευταια] τζαι το χαλαρωμα που οδηγα σε κωδικες αγνωστους η αδιαφορους για τους μη-εφηβους.

Εν με απασχολει η συγκεκριμενη εκπομπη για τουτο εν την αναφερνω καν – το ζητημα εν εν η εκπομπη αλλα η γλωσσικη εξουσια. Ο Νομικος καταλαβει τζαι αναφερει την ουσια του ζητηματος – οι παραπανω κυπραιοι [μιτσιοι τζαι μεγαλοι] μιλουν στην καθημερινοτητα τους κυπριακα, αρα σκεφτονται [κωδικοποιουν τζαι επεξεργαζονται τες σκεψεις/αισθηματα τους] κυπριακα, τζαι αμα βρεθουν μπροστα στην εξουσια [εξετασεις, μικροφωνα] μαχουνται να καλαμαρισουν – τζαι αμα γραφουν ιδιως η συνταξη εν πασανακατη. Για τουτο πολλοι φουνται το γραψιμο τζαι αντιπαθουν το θκιεβασμα βιβλιων. Τζαι νομιζω οτι η ουσια της εκπαιδευσης επρεπε να εν τουτη: να τους καμει να χαλαρωσουν με την γλωσσα γενικα, να δουν ότι γινεται αποδεκτη η δικια τους εκφραση/δημιουργια για να μπορεσουν μετα να μπουν τζαι σε αλλους κωδικες, άλλες μορφες εκφρασης – με την αξιοπρεπεια του δημιουργου οϊ με την δουλοπρεπεια του ιθαγενη που υποταχτηκε. Όπως εν τωρα η κατασταση η εννοια «γλωσσα» στους παραπανω μιτσιους [τζαι οϊ μονο] φαινεται να τους αθθυμιζει τα κυρηγματα [που αναπαραγει τζαι το lifestyle τωρα χαρω σε] που ακουουν που το σχολειο, που τους μεγαλους – κάθε γενια νεων κυπραιων τα τελευταια 100 χρονια μεγαλωνει με την κατηγορια ότι «μιλα λαθος». Οποτε αντιδρωντας με αξιοπρπεια μια μεγαλη μεριδα ασχολειται με κωδικες που εν χρειαζονται εξετασεις στα ελληνικα. Φκαλλωμεν χημικους, μηχανικους, ζωγραφους.

Τζαι σαρκασμο για το καλαμαρισμα στην καθημερινοτητα.

Το ότι επιμενωμεν να μιλουμε κυπριακα τζαι το ότι η κυπριακη εν εξαφανιστηκεν εν ισως το πιο γοητευτικο πραμα το οποιο υπαρχει σε τουτην την χωρα.

Εν πιο ευκολο σημερα [με βαση τζαι τες μετατοπισεις στες επιστημες] να «δειξεις» την διαπλοκη γλωσσων τζαι κοινωνικων δομων.. Τζαι το οτι η γλωσσα εν εν «ενας» «σωστος» κωδικας αλλα μια ανοικτη διαδικασια επικοινωνιας [ με ευμεταβλητους κωδικες] που αλλασει αναλογως εποχης, κοινωνικης ταξης, περιοχης κλπ.»

Αλλα εσιει τζαι το καθημερινο την γοητεια του..Αρεσκει μου το σιοκ στα προσωπα αμα λαλω ότι η κυπριακη εν γλωσσα τζαι οϊ διαλεκτος – αλλοι νοιωθουν λυτρωση τζαι αλλοι πανικο. Οσοι αθθυμουνται τες αλλαγες των αθηναικων γλωσσικων εξαγωγων [μιαν η σωστη γλωσσα ηταν η καθαρευουσα, υστερα εγινεν τζαι η δημοτικη γλωσσα] ξερουν στο βαθος [γιατι το εζησαν] ότι τζηνον που καθοριζει την «γλωσσα» [απεναντι στην «διαλεκτο»] εν η εξουσια. Η γλωσσα εν η διαλεκτος που επιβαλει το κρατος σαν η επισημη/σωστη γλωσσα. Τζαι τουτον ενεν μονο για να υπαρχει ενας ενιαιος κωδικας : τουτη η επιβολη ηταν τζαι ενι ενας βασικος μηχανισμος αναπαραγωγης της εξουσιας – τζηνων που ξερουν απεναντι σε τζηνους που [ταχα μου] εν ηξερουν, τους πλουσιους απεναντι στους φτωχους, τους πολιτισμενους [ας πουμε] απεναντι στους βαρβαρους, τους χωρκατους κλπ….

Τζαι εν δαμαι που αθθιζει η μικροαστικη υστερια για την [γενικα] καθαροτητα, το σωστο, το καθωσπρεπει…

Να ξεχασει κανενας την γελοιοτητα του Μπαμπινιωτη όταν τον εφερναν δακατω στες αρκες της δεκαετιας του 90 για να επισημοποιησει την λακκοποιηση των Λατσιων τζαι την αγλαγκοποιηση της Αγλαντζιας; Ηταν επιστημη τζηνον τον ρεζιλικκι; Τοσον εν τζαι το credibility της επισημης γλωσσολογιας…

Κατά συνεπεια τουτον που αξιολογουν οι εξετασεις ενεν η ικανοτητα των ατομων να επικοινωνουν τζαι να εκφραζονται – αλλα κατά ποσο μπορουν να αποδωσουν/εκφραστουν σε ένα συγκεκριμενο γλωσσικο κωδικα [νεα ελληνικα] με βαση καποια επισης συγκεκριμενα ερωτηματα - για λογοτεχνια λ.χ.. ..Τζαι εν καμνεις έναν πλασμα να αγαπησει την λογοτεχνια με το ζορι..Εσιει τζαι έναν ερωτικο υποστρωμα η υποθεση..Τζαι ατε να το πιασεις με τα κολληματα στην «σωστη γλωσσα» τζαι τις εξετασεις…

Αν οι νεοι επικοινωνουν σε ένα κωδικα που φαινεται ριζικα νεος ακομα τζαι για την νεανικη κουλτουρα, τοτε το ερωτημα εν πρεπει να ενι «μα ινταλως εν να τους καμωμεν να μιλουν σωστα», αλλα γιατι αλλασσει η γλωσσα.. Υπαρχει κατι νέο που γενιεται; Υποψιαζομαι ότι η κυπριακη σαν γλωσσικο συστημα ζει σημερα μιαν μεταμορφωση [τζαι οϊ μονο στο επιπεδο της νεολαιας]…Ανακατωνονται λεξεις αγγλικες με ελληνικες [με προτιμηση στην αργκο], ενώ πουκατω που την επιφανεια υποψιαζομαι τζαι ένα σταδιακα αναδυομενο υποστρωμα σλαβικων τζαι αραβικων εκφρασεων. Τζαι τουτη η μεταμορφωση που γινεται λογω εισροης αθρωπων, συμβαινει σε μιαν εποχη που αλλασσουν δραματικα οι ισορροπιες των μεσων επικοινωνιας – η εμφανιση των εξατομικευμενων μεσων [όπως το ιντερνετ τζαι τα φορητα τηλεφωνα] δημιουργουν έναν νέο τεχνολογικο πλαισιο για το γλωσσικο ανακατωμα.

Οι νεοι εν ο ασυνειδητος φορεας τουτης της γλωσσικης μεταμορφωσης..Τζαι αν το εκπαιδευτικο συστημα θελει να ασχοληθει εν πιο πρακτικο να δει την πραγματικοτητα – αλλα από οτι ακουσα καποιοι ονειρευκουνται ακομα την επαναφορα των αρχαιων.

Κοινως: «Που σου νεφκω που παεις»…

Οποτε αντι ο σχολιαστης του περιοδικου του Φιλελευθερου να φακκα γυρον του πακαρη για να καταληξει στο απωθημενο του [ότι το Σιγμα κερδιζει στην τηλεοπτικη σκηνη δινωντας εμφαση στην «τοπικη ιδιοσυγκρασια» - ενώ το Μεγα, ας πουμε, επατωσεν παρα τις εισαγωγες] θα ηταν πιο χρησιμο [τζαι για το στυλ τζαι για το δειν] να δει καποιος την πραγματικοτητα – τι λαλουν τουτες οι σειρες στους κυπριους ιθαγενεις; Γιατι εν επαιξεν στην Κυπρο το «παρα πεντε» [παρα την προβολη που εισιεν]..Αμπα τζαι το θεμα ενεν η αξιολογηση των γλωσσων [η του χιουμορ] αλλα η διαφορα κουλτουρας; Γιατι στα top ten της AGB τουτην την εφτομαδα στην Κυπρο εισιεν 3 θεσεις για τον αγωνα Τουρκιας-Κροατιας αλλα οϊ για την Ελλαδα-Ισπανια;

Το να ταυτιζεται καποιος τζαι να αναπαραγει με δουλοπρεπεια την εξουσια στην κοινωνια στην οποια ζει, εν το ιδιο μιζερο με το να απορριπτει την ζωντανη εμπειρια τζηνης της κοινωνιας γιατι ταχα μου υπαρχει μια άλλη κοινωνια που εν ανωτερη – τζαι στην οποια πρεπει να μοιασει.

Εν η ιδια δουλοπρεπεια τζαι η ιδια αναγκη για προβολη/επιβολη μιας εξουσιας πανω στους ιθαγενεις.

Τζαι η κυπριακη εν ο χωρος που αντισταθηκαμεν…Μπορει να μεν θελουμεν να αποδεκτουμεν τον εαυτο μας..Αλλα ο ηχος της αξιοπρεπειας μας εν επισης γυρον μας…Εστω τζαι σαν αποσπασματα ηχων…