Ρομαντισμος τζαι παραβατικοτητα στο θεαμα

[ο ερωτισμος τζαι τα διληματα του στες κυπριακες τηλεοπτικες σειρες]

Μπορει να εν τζαι η επιθυμια..αλλα εχω την εντυπωση ότι τον τελευταιο τζαιρο, θκιεβαζω πολλα παραπανω κυπριακα που πριν..εν τζαι τα μπλοκς σιουρα, αλλα ακομα τζαι στες εφημεριδες υπαρχει ένα σιαννον χαλαρωμα…γιατι εν σημαντικον; Αν τα κυπριακα ηταν μια επισημη γλωσσα που την εδιδασκαν στα σχολεια, εν θα με απασχολαν το θεμα..ξερωντας τα χουγια μου, μαλλον ηταν να καμνω χαζιν κάθε φοραν που επαραβιαζετουν κανενας κανονας – όπως καμνω τωρα καθε φορα που θωρω παραβιαση της ιεροτητας της ελληνικης γραμματικης τζαι ορθογραφιας…

η υπονομευση της εξουσιας εν τα κομμαθκια που συγκροτουν τα ορια της αθρωπινης ελευθεριας…

Η τηλεοραση σαν μια πρωτογονη μορφη της ηλεκτρονικης επικοινωνιας [σαν μονολογος, σαν επιδειξη εξουσιας οσων την ελεγχουν, σαν το υστατο δειγμα του μικροαστικου καθωσπρεπισμου] φαινεται να αγνοει ακομα τις προοπτικες της σαν μεσο…η αναποδα τζηνοι που εχουν τον ελενχο σαφως κρατουν την σε ένα σταδιο χειραγωγησης…

Οποτε όταν σε τουτο το εργοστασιο παραγωγης θεαματων της εξουσιας, διεισδυει το απαγορευμενο, τοτε υπαρχουν 2 πιθανοτητες..

1. ειτε τα υπογεια ρευματα αναδυονται σε μια στιγμη ρηξης με τις υπαρχουσες δομες εξουσιας..
2. ειτε αρχιζει η αφομοιωση του απαγορευμενου, του εν δυναμει εξεγερσιακου..

στην περιπτωση της κυπριακης γλωσσας μπορει να εν τζαι που τα θκυο νομιζω..οποτε σαν ειδος αποσπασματος της καθημερινοτητας που διεσδυει στον δημοσιο λογο της εξουσιας/θεαματος, τα τηλεοπτικα εργα στην κυπριακη εν τζαι νακκον ο «αναστεναγμος της καταπιεσμενης υπαρξης» όπως ειπεν για την θρησκεια ο καρολος..

τουτην της σαιζον υπηρξαν σαφως 3 κυπριακα σηριαλ που εκερδισαν τις εντυπωσεις..

το «μιλα μου» σε στυλ «βασιλικης» εδειξεν την ικανοτητα της δημιουργικης ομαδας γυρω που τον τσιακκα…

το «γενιες της σιωπης» εν εν απλα δειγμα θεαματος – είναι μια πολλα καλη μεταφορα μυθιστορηματος [με την δικια του σημασια για την γυναικεια κουλτουρα] σε στυλ «ταινιας εποχης»..που τα καλα παραδειγματα του ρικ..

ομως τζηνον που μου ετραβησεν το ενδιαφερον ηταν το «την πατησα»…ο λωρης/αντωνης παντα αρεσκεν μου…τζαι περσι αρεσκε μου τον «7^ο κλειδι» παρα τες τζηλιες που εκαμνεν..εν παω θεατρο τζαι οι τηλεοπτικες σειρες εν ο κυπριακος μου κινηματογραφος – τζαι ο λωρης πιστευκω εν σημαντικη μορφη…

όπως τζαι η χριστιανα αρτεμιου…

αλλα τζηνον που θελω να σχολιασω εν τη κουλτουρα της ερωτικης καθημερινοτητας που αναπαριστα το θεαματικο αποσπασμα….

Φαινομενικα εν μια ρομαντικη ιστορια..τζαι μαλιστα σε στυλ πλουσια-φτωχος…αλλα το παραδοσιακο σεναριο μεινισκει τζιαμαι..το σηριαλ εν σαφως μεταμοντερνο με αρκετα στοιχεια παρωδιας..το εργο διανθιζεται που day dreamings του λωρη που μου εθυμισαν το billy liar της δεκαετιας του 60..αλλα τζαι οι 2 ερωτευμενοι εν βασικα αφελεις τζαι οι θκυο..ο λωρης μεινισκει ακομα με την «μαμα του» [, εν παει με γεναιτζες γιατι περιμενει τον ρομαντικο ερωτα]..αλλα εν τζαι ατσουμπαλος…κατι σαν τσαρλυ τσαπλιν..η μαλβινα εν καλη γλυτζια κορουα με γοητευτικα αφοπλιστικο χαμογελο [που μονο του έναν plus της σειρας], αλλα εν σαφως η προστατευομενη «πριγκιπισσα» του παπα που εν πολλοκαταβει ιντα που γινεται γυρον της..οπως το κερατωμα της που την καλλιτερη της φιλη..

Το ότι παιζει τουτος ο ρομαντισμος μπορει εν τζαι νοσταλγια για μιαν πιο γλυτζιαν εποχην…αλλα ο περιγυρος λαλει επισης ότι η πραγματικοτητα εν ριζικα πια διαφορετικη…γυρον υπαρχει μια διαχυτη κριση της μονογαμιας – μια πολυγαμικη ρευστοτητα στους ερωτικους συντροφους..που εμφανιζεται βεβαια σαν παραβατικοτητα – ειτε του μαλακα ειτε με χιουμορ.…

αμα η ανομια γινεται πλειοψηφικη ακομα τζαι οι συντηρητικοι κοινωνιολογοι πρεπει να παραδεκτουν ότι υπαρχει κριση..τουτη η κριση φαινεται τζαι στο «ζωη ποδηλατο» που επερασεν [στην «ακροαματικοτητα»] το «δειξε μου τον φιλο σου» χωρις κατ’ αναγκη να εν καλλιτερο… εδωκεν όμως εμφαση στην ερωτικη παραβαση…στον εξωσυζυγικο ερωτα… το ιδιο τζαι στο «την πατησα»..γυρον που την μαλβινα [ ο χαρτωμενος της] τζαι τον λωρη [ο κουλλης – ένα εξαιρετικο πλαισιο ηθοποιου για το «χαμενο» υφος του λωρη] υπαρχει πολλη γαμησι…

Τζηνοι μονον εν αγαμητοι..

Εν τουτη η αντιφαση αναμεσα στις ηθικες αξιες που υπαρχουν [τζαι τις αναλογες δομες του συναισθηματος] τζαι την κριση τους στην ρευστη πραγματικοτητα, που καμνει το «μιλα μου» ετσι επιτυχια…ναι η μπεμπεδελη εβαλε νεον πηχυ για το τι είναι καλη τηλεοπτικη ερμηνεια, αλλα η ουσια του φιλμ/σειρας εν τα συνεχη ηθικα διλληματα…. αν τσιακκας δια στην γεροντισσα την σοφια, ο ιδιος [αφουγκραζονος το κοινο του] δημιουργα συνεχως νεα διλληματα τζαι τραγωδιες που επιβεβαιωνουν [για οσους θελουν να το δουν τζαι ετσι] τον ντολστογιεφικο πατερα της οικογενειας…

Να κλεισω με ένα τεκμηριο που τες εφημεριδες..

εχτες ο «πολιτης» εγραφεν ότι η αστυνομια γυρευκει ένα συριο διοτι εγινε το εξης: ο συριος γαμιεται με την μανα μιας 16χρονης.. η μιτσια φαινεται να εν στην κοντρα με την μανα..σε μιαν φαση ο συριος κοφκει την μιτσιαν μονη στο σπιτι..στο μπανιο, λαλει η ανταποκριση για να εσιει τζαι λλιον πορνο η φαντασιωση..

φωναζει της τζαι λαλει της να καμουν σεξ..τζηνη εν δεχεται να καμουν στοματικο η που το πουττι, αλλα δεχεται [μαλλον θελει διοτι εν υπαρχει περιπτωση/καταγγελια βιασμου] που τον κωλο..υστερα λαλει το σε μιαν φιλεναδα της, που το λαλει στην μανα της που παει στην αστυνομια…οταν παει στην μανα της μιτσιας η αστυνομια η τυπισσα λαλει τους: «ειπα της να μεν τριφκεται του μαυρου».. η μιτσια εν ειπεν ότι την υποχρεωσε..ηταν δικη της ιδεα, τζαι εμαθεν για το πρωκτικο σεξ που το ιντερνετ..

Ασσιοιλε…

Θκυο πιθανες συμπαραδηλωσεις για την ερωτικη κουλτουρα της καθημερινοτητας…

1. «…να μεν τριφκεται του μαυρου»…θα μπορουσε να σχολιασει καποιος τον ρατσισμο για τον «μαυρο» – αλλα μπορει να εν μελαχρινος..το ότι όμως η μανα εν τον κατηγορα [τουλαχιστον σε ότι γραφει η ειδηση] δειχνει ότι εστω τζαι αν δεν της αρεσκει ιντα που εκαμεν, εν φαινεται να ξεχανει ότι εγαμηθηκεν [τζαι μαλλον αρεσεν της] μαζι του…οποτε μπορει ο εραστης να βιωνεται σαν «μαυρος» με τις συμαπραδηλωσεις του μαυρου εραστη για την λευκη κουλτουρα..αραγες σου τωρα πκιον [τουλαχιστον ξεκινωντας από τα λαικα/περιθωριακα στρωματα] «βαρβατος εραστης» [το αντιστοιχο της διμετρης ξανθης/λευκης στην αντρικη φαντασιωση] εν να εν ο «μαυρος» ; ο ποξω, ο ξενοσ προλεταριος, ο νοτιος/ανατολικος – μη ευρωπαιος; Επισης η μανα φαινεται να μην εγκρινει μεν ότι εγινε [για το καλο της κορης όϊ που ζηλεια] αλλα την θεωρει υπευθυνη. Ενδιαφερον δειγμα σεβασμου του ερωτισμου της κορης..

2. στα λαικα στρωματα η χρηση του πρωκτικου ερωτα φαινεται να διατηρειται..παλια ηταν ενας τροπος διατηρησης της παρθενιας – ακομα ενι βεβαια , αλλα τωρα εν τζαι καταναλωτικο/πληροφοριακο ειδος που το ιντερνετ..

φαντασιωσεις της επαναστασης της καθημερινοτητας στο σσιος των 40χρονων του μαη…

μπορει αραγες σου η γλυκαδα του ρομαντισμου να γενει χιππικη [αλλα με ιστορικη συνειδηση] εμπειρια πολυγαμικης/πολυμορφικης ερωτικης απελευθερωσης;

Αραγε σου οι χιππηδες ηταν απογονοι του τσαρλυ τσαπλιν; Μπορουν όμως να μαθουν τζαι λλιον μπρεχτ;

Ακομα τζαι η στιγμη της ρηξης κουβαλα μεσα της την προοπτικη της απελευθερωσης…

Ο ντε σαντ, τοντζαιρο της γαλλικης επαναστασης, επροσδιορισε το ξεπερασμα της εστιασης στα «γεννητικα οργανα» σαν το σημειο αναδυσης της σεξουαλικης ελευθεριας – του ερωτισμου σαν παχνιθκιου…