Ξερω ξερω..εν να μου πειτε ειμαι αθεραπευτα αισιοδοξος..:)Αλλα
να δουμεν τα δεδομενα. Αθθυμουμαι οτι την ανοιξη του 2009 ενω αρκεψεν η
κριση να απλωνεται στην ευρωπη, εγιναν μια σειρα που εκλογες που
εδειξαν οτι τα "εκλογικα σωματα", οι ψηφοφοροι, τρομοκρατημενοι που τα
ΜΜΕ αλλα τζαι τες απειλες των "αγορων" αρκεψαν να ψηφιζουν κυβερνησεις
που τους επεβαλαν λιτοτητες - σαν μια ταχα μου συντομη σοκ θεραπεια. 2-3
χρονια μετα που τζηνη την φαση, καμια χωρα εν εφκηκεν που την κριση
λογω της λιτοτητας - απλα τα πραματα εγιναν σιηροτερα λογω της ελλειψης
τζαι ρευστου στην αγορα.
Μονο η Ισλανδια [που εν εκτος Ε.Ε.] εκαταφερεν να ανατρεψει τα δεδομενα - με μια πολιτικη ελεγχου των τραπεζων. Αλλα φυσικα ελεγχουν οι ιδιοι την οικονομια τους τζαι εν ελεγχεται που τες Βρυξελλες.
Τουτην την περιοδο ζουμεν μια εντονη αντιδραση των ψηφοφορων εναντια στην λιτοτητα. Που την Αγγλια , στην Γαλλια, στην Ελλαδα, την Ιταλια, την Ρουμανια κλπ εν σαφες οτι ο κοσμος εν μπορει πκιον. Το σιηροτερο βασικα ενι οτι εν υπαρχει καν ελπιδα στον οριζοντα. Αμα το μηνυμα ενι οτι οι ευρωπαικες χωρες, πλήν Γερμανιας, πρεπει να μαθουν να ζιουν με πιο λλια, τζαι οτι η αναπτυξη τους εν να βασιζεται σε δανεια που αγορες οι οποιες εν ασταθεις συχνα βασιζονται σε παιχνιθκια κερδοσκοπιας, τζαι εν μπορεις να βασιστεις πανω τους, ποια ελπιδα μπορει να υπαρχει;
Επομενη λογικη ερωτηση: καλα δηλαδη εν να σαστει ο καπιταλισμος με ενα πιο σοσιαλδημοκρατικο προγραμμα; Ο καπιταλισμος εν σε κριση, τζαι η κριση του εν θα λυθει ουτε με ανοητες πρακτικες οπως η μονομερης λιτοτητα, ουτε με [πιο λογικες εστω] κευνσιανες/σοσιαλδημοκρατικες πρακτικες κρατικων παρεμβασεων. Αλλα ναι , η δευτερη επιλογη εν καλλιτερη για τον κοσμο. Οπως ηταν καλλιτερη η περιοδος 1945-75 στην Δυση παρα η επομενη νεοφιλελευθερη περιοδος. Τζαι σοσιαλδημκρατικη περιοδος ενεν απλα πιο υποφερτη, εν τζαι μια περιοδος οπου δημιουργειται τζαι ο χωρος για διευρυνση των διεκδικησεων σε αλλους τομεις - οπως ηταν η αναδυση των κινηματων της δεκαετιας του 60 στην Δυση. Μπορει να εν εκσυγχρονιστικα, μπορει να αννοιουν μακροχρονιες προοπτικες, αλλα η ουσια ενι οτι διευρυνουν τους χωρους της ελυθεριας τζαι δημιουργουν αμυνες εναντια στην εξαθλιωση.
Ενεν το αλμα στον ουρανο - αλλα εν βηματα..αλλα στρατηγικα τζαι αλλα ιστορικα αναγκαια.
Το βασικοτερο προβλημα, της σημερινης εποχης, εν οτι η Δυση εσιει παψει να εν ηγεμονας τζαι, κατα συνεπεια, πρεπει να μαθει να ζει οπως τζαι οι υπολοιποι στον πλανητη - εν μπορει δηλαδη το δυτικο κεφαλαιο να εξαγορασει τα λαικα στρωματα, τους πολιτες, με τα κερδη που τον υπολοιπο κοσμο. Εχουν τζαι τζηνοι ποιτες τωρα που θελουν μεριδιο που την πιττα της παγκοσμιας παραγωγης.
Αν δεν μπορει [λογω των ανταγωνισμων του κεφαλαιου αλλα τζαι της θεσμικης εμφασης στες χρηματιστηριακες αγορες που ενθαρρυνουν την κερδοσκοπια] να εφαρμοστει μια καποια ορθολογικη οικονομικη πολιτικη η οποια να προστευκει την κοινωνια, τοτε προφανως η Δυση θα αντιμετωπισει μια βαθυτερη κοινωνικη κριση. Ενεν ευκολο να πεισεις του αθρωπους να μαθουν να ζιουν οπως στο παρελθον για μεγαλο χρονικο διαστημα.
Οι αγορες, ομως, μπορουν να ελεγχθουν. Γιατι ενα μεγαλο μερος του δυτικου κεφαλαιου μπροστα στον περιορισμο της επεκτασης του, αλλα τζαι στην τωρασινη φαση του κυκλου της συσσωρευσης, εγινεν καθαρα κερδοσκοπικο. Εν κουφο αμα δει καποιος την περιφρονηση του Ρουσβελτ απεναντι σε τουτο το κεφαλαιο την δεκαετια του 30 τζαι την δουλοπρεπεια μερικων σημερα. Εν απλα τζαιρος η πραξη να κουντησει τον κυκλο της οικονομιας.
Οπως παντα εν τζαι θεμα των δυνατοτητων της οικονομιας με βαση την υπαρχουσα τεχνολογια τζαι του τροπου διαχειρισης.
Σε τουτο το πλαισιο οι ελληνικες εκλογες ειχαν αρκετα θετικα.
Ναι οκ..εφκηκεν η χρυση αυγη. Αλλα ενταξει..ελεος με το ηθικο σοκ.."αμαν η ελλαδα που εφκαλε φασιστες στην βουλη". Δηλαδη εν εκαταλαβα - οι ψηφοι του Καρατζαφερη πριν ιντα που ηταν; Οξα οι χιτες στον εμφυλιο, τζαι οι ταγματασφαλιτες πριν, εππεσαν που κανενα αλλο πλανητη; Η χουντα;
Νομιζω ειπεν τα καλα η Δυσδαιμονα σε ενα σχολιον της για τουτον. Τζαι το διευκρινιστικο σχολιο του Αντωνη για το καθεστως του εμφυλιου.
Εν ενα προβλημα της ελληνικης κοινωνιας σε κριση οτι τουτη η αθλιοτητα εκφραζεται δημοσια τζαι με ετσι τροπο [χωρις αντροπην],
αλλα ενεν μοναδικο.
Ομως εν μπορει καποιος να παραγνωριζει 3 ουσιωδη θετικα στοιχεια των εκλογων:
1. Για πρωτη φορα την τελευταια περιοδο μια χωρα που υποβαλεται σε σοκ θεραπειες, ειπεν οϊ. Τζαι να μου επιτραπει να πω, ειπεν το εξυπνα σαν συλλογικοτητα. Χωρις συντονισμο - ετσι σαν κοινωνιολογικο ντε φακτο γεγονος: οδηγησε τα 2 μεγαλα κομματα στην καταρρευση καμνωντας αδυνατη την εγκριση νεων μετρων τζαι βαλλωντας κατω επιτακτικα το θεμα της επαναδιαπραγματευσης - η τζαι της αναζητησης αλλων επιλογων.
2. Για πρωτην φορα η ελληνικη αριστερα μετα τον εμφυλιο [σαν κομβικο σημειο] φτανει σε ποσοστα 35-40%. Τουτο βεβαια αννοιει ενα δυσκολο δρομο επαναδιαπραγματευσης της σχεσης της αριστερας με την εξουσια τζαι την διαχειριση της στην Ελλαδα. Η ελληνικη αριστερα εσιει τζαι ενα ειδος κουλτουρας των μαρτυρων - μπορει τουτη η εκδοχη της κομμουνιστικης παραδοσης να εσιει να καμει τζαι με την ιδιομορφια της ορθοδοξης ρωμεικης παραδοσης. Στην κομμουνιστικη παραδοση σαφως υπαρχει προηγουμενο [στην πλουραλιστικη συνεργασια] με την παραδοση του λαικου μετωπου, η των αντι-αποικιακων κινηματων. Τζαι σημερα το πιο εκδηλο παραδειγμα εν τα μετωπα-συμμαχιες της αριστερας στην λατινικη αμερικη. Στην ουσια η αριστερα εν εσιει [ας πουμεν - αν τζαι εν μου αρεσκει η λεξη αλλα εν μεσα στην παραδοση του χωρου της ελληνικης αριστερας] "υποχρεωση" απλα να δωκει ελπιδα στην Ελλαδα, αλλα τζαι στα Βαλκανια. Τζαι ευρυτερα. Τζαι εν καλη η συγκυρια. Οι νεοελληνες μπορει να δημιουργησουν κατι το νεο. Εκαμαν ενα μετεωρο βημα. Μπορει να μεν φκει αλλα να το καταγραψουμε γιατι εν πρεπει να κρινεται το σκηνικο των εκλογων μονο με τα εσωτερικα ελληνικα δεδομενα. Η Ε.Ε., σαν δομη, εν να πιεσει για την συγκροτηση ενος ομοσπονδιακου κρατους - η Ελλαδα βρισκεται σε ενα σημειο που μπορει τζαι να την φκαλουν εξω ετσι τζαι αλλοιως, αλλα εσιει επισης που το 2008 που πολλοι καρτερουν εν δειγμα ελπιδας που την χερσονησο των Βαλκανιων. Η ακυβερνησια βεβαια εν απλα καθυστερηση - χρειαζεται ελπιδα για να προχωρησει κατι. Μπορει η χερσονησος να φανταστει τον εαυτον της σαν κατι μεσα-εξω στην Ευρωπη;
3. Η αλλαγη του εκλογικου χαρτη, εν επισης ελπιδοφορα - μπορει να αναγκασει την κοινωνια να δει τον ευατο της ρεαλιστικα. Ας πουμεν το οτι ο Καμενος, της εθνικολαικης δεξιας, λαλει οτι μπορει να στηριξει το οικονομικο προγραμμα του Συριζα, εν καλο -παρα τες αλλες διαφωνιες. Η εποχη των συγκολησεων σε 2 μεγαλα σχηματα, φαινεται να υποχωρει τζαι να αναδυονται νεα δεδομενα - που εν εγεννηθηκαν που το πουποτε. Αναδυθηκαν. Η ελληνικη κοινωνια [σε σχεση με αλλες] εσιει μια πιο εντονη συγκρουσιακη διασταση, αλλα η πιθανοτητα τουτος πλουραλισμος να ανοιξει νεους δρομους συνεργασιων, στην βαση του αναποφευκτου της αναγνωρισης των Αλλων σαν οριων, εν επισης μια ενδιαφερουσα προοπτικη. Το να αναγκαστει μια κοινωνια που τες εσωτερικες της δυναμικες να εβρει ισορροπιες εν μεσα στην διαδικασια της ελπιδας.
Οκ το λογικο ερωτημα ενι τι μπορει να καμει η Ελλαδα.
Εν ειμαι τζηκατω εν μπορω να ξερω. Αν οντως ετσι τζαι αλλοιως λοαρκαζουν να την φκαλουν που το ευρω, τοτε αν αρχισει η ιδια μια σχετικη διαδικασια οπου θα διασφαλιστει οτι εν θα καταρρευσει το ευρωπαικο σχημα αλλα θα γινει πιο ομαλη διαδικασια εν ισως προς το κοινο συμφερον ολων.
Αν που την αλλην μεσα στην γενικοτερη συγκυρια κερδισει κατι καλλιτερο η ελληνικη κοινωνια αντι υποσχεσεις δεκαετιας εξαθλιωσης, εστω κατι ενι.
Φυσικα υπαρχει τζαι η πιθανοτητα ενος εκβιασμου για ψηφισουν διαφορετικα - αλλα με σεναρια μιζεριας για χρονια μπροστα τους, ποια κυβερνηση εν να σταθει;
Γενικοτερα νομιζω η υποψιαζομαι οτι η Ελλαδα θα πρεπει επιτελους να ανακαλυψει την γεωπολιτικη.
Μπορει να γινει γεωστρατηγικος συμμαχος αλλων περαν της Δυσης.
Ηταν στρατηγικο λαθος να παραδωθει τοσο απλα στην καλη προαιρεση των αγορων τζαι των δυτικων μηχανισμων. Οϊ γιατι τουτοι εν κακοι τζαι εσιει αλλους καλους. Απλα γιατι η οικονομια τζαι το διεθνες συστημα εν βασιζουνται μονο στες "αγορες".
Τζαι μπορει να την χρειαστει τζαι η Τουρκια, την ελληνικη συνειδηση της γεωπολιτικης, τωρα που οι κερδοσκοποι των αγορων αρκεψαν να κολλουν τζαι του Ερτογαν.
Εν να δειξει.
Ξερω ξερω..τζαι αν η Ελλαδα αποχωρησει κλπ ιντα που εν να γινουν οι τραπεζες "μας";..Να στειλουμεν τον ορφανιδη να συρνει βετο μεσα στες καλπες;..:)..
Οφειλουμεν, οπως ουλλοι, να διαχειριστουμεν μια κριση που μας εφορτωσεν ο τραπεζιτικος τομεας.
Χωρις να εν αυτονοητη η στηριξη του αν δεν ...
Αλλα μια ορθολογικη διαχειριση της ελληνικης κρισης, μπορει οντως να εξασφαλισει ενα πλαισιο διαχειρισης τζαι της ελληνικης οικονομιας [που τους ελληνες] τζαι των υπολοιπων που εμπλεκονται - ειτε λογω ευρω, ειτε λογω τραπεζων.
Επιστροφη στον πρωταγωνιστη των ημερων - την ελληνικη αριστερα: εχω ενα φιλο ανθρωπολογο τζαι αμα χαλαρωνουμε καμνουμε τζαι σουρρεαλιστικες αναλυσεις για την διαπλοκη των "πολιτισμων" με τες ιδεολογιες - ας πουμεν οπως ο προτεσταντισμος, λαλει ο Βεμπερ, εβοηθησεν στην αναδυση του καπιταλισμου, επροσεξαμεν οτι η ορθοδοξια "επαρηγαγε" υπερβολικα συχνα κομμουνιστικα κινηματα τον 20ο αιωνα...
Οποτε εψες καθως εθωρουν τα blog των ελληνων αριστερων να εν γεματα θυμον για την χρυση αυγη, τζαι ακουα κυπραιους αριστερους να εν δυσπιρκασμενοι με το κκε που "εν καταλαβει την αναγκη συνεργασιας" με τον Συριζα, εστειλα του τουτο το μηνυμα:
"Το ελληνικο σκηνικο που μια ρωμεικη-ορθοδοξη οπτικη: το ΚΚΕ εν σαν το μοναστηρι [το αγιον ορος ας πουμε] που προφυλασει την ιερη/ιστορικη αληθεια. Ο Συριζα εν σαν την εκκλησια στον κοσμος της αμαρτιας/εξουσιας. Η Δημ.Αρ εν σαν τες θρησκευτικες οργανωσεις που ανακατωνουνται τζαι με τους κοσμικους. Η ακρα αριστερα εν σαν τους ιεροκυρηκες [σε στυλ κοσμας ο αιτωλός] που συντηρουν/διεγειρουν την πιστη. Παρπατα σαν σεναριο;"
Απαντηση:
"Ναι. Αμα το συνδυασεις με την εννοια του "βαλκανικου ηρωισμου" καμνει απολυτο νοημα. Τζαι ενα επιπροσθετο σχολιο: η εκκλησια αναπτυσσεται την εποχη της δυσκολιας τζαι της αναποθκιας. Ο δρομος του Γολγοθα εν ακομα μακρυς."
Αρεσεν μου.
Αν τζαι που την αναλυση λειπει ακομα ενας παικτης τζαι πρωταγωνιστης των δρομων - το αναρχικο-αντιεξουσιαστικο κινημα.
Εν να δειξει το μελλον.
Υ.Γ.
Η εμπειρια του Σαμαρα πρεπει να εν μαλλον διδακτικη για την εμπειρια του μπουμεραγκ των απροσμενων συνεπειων. Επροσπαθησεν να εκμεταλευτει τα λαθη του Πασοκ, υιοθετωντας μια αντι-μνημονιακη ταυτιση, υστερα αμα εξεφτελισεν τον Γιωργακη, αλλαξε θεση τζαι εστελλεν υπογραφες δεξια τζαι αριστερα, τζαι εφανηκεν οτι ο μονος στοχος του ηταν η καρεκλα. Τελικα οι συνεπειες της ρητορικης οδηγησαν στην ηττα της προσωπικης φαντασιωσης. Ατε τωρα να παρακαλει την Μπακογιαννη για 2%. Ολα εδω πληρωνονται.
Μονο η Ισλανδια [που εν εκτος Ε.Ε.] εκαταφερεν να ανατρεψει τα δεδομενα - με μια πολιτικη ελεγχου των τραπεζων. Αλλα φυσικα ελεγχουν οι ιδιοι την οικονομια τους τζαι εν ελεγχεται που τες Βρυξελλες.
Τουτην την περιοδο ζουμεν μια εντονη αντιδραση των ψηφοφορων εναντια στην λιτοτητα. Που την Αγγλια , στην Γαλλια, στην Ελλαδα, την Ιταλια, την Ρουμανια κλπ εν σαφες οτι ο κοσμος εν μπορει πκιον. Το σιηροτερο βασικα ενι οτι εν υπαρχει καν ελπιδα στον οριζοντα. Αμα το μηνυμα ενι οτι οι ευρωπαικες χωρες, πλήν Γερμανιας, πρεπει να μαθουν να ζιουν με πιο λλια, τζαι οτι η αναπτυξη τους εν να βασιζεται σε δανεια που αγορες οι οποιες εν ασταθεις συχνα βασιζονται σε παιχνιθκια κερδοσκοπιας, τζαι εν μπορεις να βασιστεις πανω τους, ποια ελπιδα μπορει να υπαρχει;
Επομενη λογικη ερωτηση: καλα δηλαδη εν να σαστει ο καπιταλισμος με ενα πιο σοσιαλδημοκρατικο προγραμμα; Ο καπιταλισμος εν σε κριση, τζαι η κριση του εν θα λυθει ουτε με ανοητες πρακτικες οπως η μονομερης λιτοτητα, ουτε με [πιο λογικες εστω] κευνσιανες/σοσιαλδημοκρατικες πρακτικες κρατικων παρεμβασεων. Αλλα ναι , η δευτερη επιλογη εν καλλιτερη για τον κοσμο. Οπως ηταν καλλιτερη η περιοδος 1945-75 στην Δυση παρα η επομενη νεοφιλελευθερη περιοδος. Τζαι σοσιαλδημκρατικη περιοδος ενεν απλα πιο υποφερτη, εν τζαι μια περιοδος οπου δημιουργειται τζαι ο χωρος για διευρυνση των διεκδικησεων σε αλλους τομεις - οπως ηταν η αναδυση των κινηματων της δεκαετιας του 60 στην Δυση. Μπορει να εν εκσυγχρονιστικα, μπορει να αννοιουν μακροχρονιες προοπτικες, αλλα η ουσια ενι οτι διευρυνουν τους χωρους της ελυθεριας τζαι δημιουργουν αμυνες εναντια στην εξαθλιωση.
Ενεν το αλμα στον ουρανο - αλλα εν βηματα..αλλα στρατηγικα τζαι αλλα ιστορικα αναγκαια.
Το βασικοτερο προβλημα, της σημερινης εποχης, εν οτι η Δυση εσιει παψει να εν ηγεμονας τζαι, κατα συνεπεια, πρεπει να μαθει να ζει οπως τζαι οι υπολοιποι στον πλανητη - εν μπορει δηλαδη το δυτικο κεφαλαιο να εξαγορασει τα λαικα στρωματα, τους πολιτες, με τα κερδη που τον υπολοιπο κοσμο. Εχουν τζαι τζηνοι ποιτες τωρα που θελουν μεριδιο που την πιττα της παγκοσμιας παραγωγης.
Αν δεν μπορει [λογω των ανταγωνισμων του κεφαλαιου αλλα τζαι της θεσμικης εμφασης στες χρηματιστηριακες αγορες που ενθαρρυνουν την κερδοσκοπια] να εφαρμοστει μια καποια ορθολογικη οικονομικη πολιτικη η οποια να προστευκει την κοινωνια, τοτε προφανως η Δυση θα αντιμετωπισει μια βαθυτερη κοινωνικη κριση. Ενεν ευκολο να πεισεις του αθρωπους να μαθουν να ζιουν οπως στο παρελθον για μεγαλο χρονικο διαστημα.
Οι αγορες, ομως, μπορουν να ελεγχθουν. Γιατι ενα μεγαλο μερος του δυτικου κεφαλαιου μπροστα στον περιορισμο της επεκτασης του, αλλα τζαι στην τωρασινη φαση του κυκλου της συσσωρευσης, εγινεν καθαρα κερδοσκοπικο. Εν κουφο αμα δει καποιος την περιφρονηση του Ρουσβελτ απεναντι σε τουτο το κεφαλαιο την δεκαετια του 30 τζαι την δουλοπρεπεια μερικων σημερα. Εν απλα τζαιρος η πραξη να κουντησει τον κυκλο της οικονομιας.
Οπως παντα εν τζαι θεμα των δυνατοτητων της οικονομιας με βαση την υπαρχουσα τεχνολογια τζαι του τροπου διαχειρισης.
Σε τουτο το πλαισιο οι ελληνικες εκλογες ειχαν αρκετα θετικα.
Ναι οκ..εφκηκεν η χρυση αυγη. Αλλα ενταξει..ελεος με το ηθικο σοκ.."αμαν η ελλαδα που εφκαλε φασιστες στην βουλη". Δηλαδη εν εκαταλαβα - οι ψηφοι του Καρατζαφερη πριν ιντα που ηταν; Οξα οι χιτες στον εμφυλιο, τζαι οι ταγματασφαλιτες πριν, εππεσαν που κανενα αλλο πλανητη; Η χουντα;
Νομιζω ειπεν τα καλα η Δυσδαιμονα σε ενα σχολιον της για τουτον. Τζαι το διευκρινιστικο σχολιο του Αντωνη για το καθεστως του εμφυλιου.
Εν ενα προβλημα της ελληνικης κοινωνιας σε κριση οτι τουτη η αθλιοτητα εκφραζεται δημοσια τζαι με ετσι τροπο [χωρις αντροπην],
αλλα ενεν μοναδικο.
Ομως εν μπορει καποιος να παραγνωριζει 3 ουσιωδη θετικα στοιχεια των εκλογων:
1. Για πρωτη φορα την τελευταια περιοδο μια χωρα που υποβαλεται σε σοκ θεραπειες, ειπεν οϊ. Τζαι να μου επιτραπει να πω, ειπεν το εξυπνα σαν συλλογικοτητα. Χωρις συντονισμο - ετσι σαν κοινωνιολογικο ντε φακτο γεγονος: οδηγησε τα 2 μεγαλα κομματα στην καταρρευση καμνωντας αδυνατη την εγκριση νεων μετρων τζαι βαλλωντας κατω επιτακτικα το θεμα της επαναδιαπραγματευσης - η τζαι της αναζητησης αλλων επιλογων.
2. Για πρωτην φορα η ελληνικη αριστερα μετα τον εμφυλιο [σαν κομβικο σημειο] φτανει σε ποσοστα 35-40%. Τουτο βεβαια αννοιει ενα δυσκολο δρομο επαναδιαπραγματευσης της σχεσης της αριστερας με την εξουσια τζαι την διαχειριση της στην Ελλαδα. Η ελληνικη αριστερα εσιει τζαι ενα ειδος κουλτουρας των μαρτυρων - μπορει τουτη η εκδοχη της κομμουνιστικης παραδοσης να εσιει να καμει τζαι με την ιδιομορφια της ορθοδοξης ρωμεικης παραδοσης. Στην κομμουνιστικη παραδοση σαφως υπαρχει προηγουμενο [στην πλουραλιστικη συνεργασια] με την παραδοση του λαικου μετωπου, η των αντι-αποικιακων κινηματων. Τζαι σημερα το πιο εκδηλο παραδειγμα εν τα μετωπα-συμμαχιες της αριστερας στην λατινικη αμερικη. Στην ουσια η αριστερα εν εσιει [ας πουμεν - αν τζαι εν μου αρεσκει η λεξη αλλα εν μεσα στην παραδοση του χωρου της ελληνικης αριστερας] "υποχρεωση" απλα να δωκει ελπιδα στην Ελλαδα, αλλα τζαι στα Βαλκανια. Τζαι ευρυτερα. Τζαι εν καλη η συγκυρια. Οι νεοελληνες μπορει να δημιουργησουν κατι το νεο. Εκαμαν ενα μετεωρο βημα. Μπορει να μεν φκει αλλα να το καταγραψουμε γιατι εν πρεπει να κρινεται το σκηνικο των εκλογων μονο με τα εσωτερικα ελληνικα δεδομενα. Η Ε.Ε., σαν δομη, εν να πιεσει για την συγκροτηση ενος ομοσπονδιακου κρατους - η Ελλαδα βρισκεται σε ενα σημειο που μπορει τζαι να την φκαλουν εξω ετσι τζαι αλλοιως, αλλα εσιει επισης που το 2008 που πολλοι καρτερουν εν δειγμα ελπιδας που την χερσονησο των Βαλκανιων. Η ακυβερνησια βεβαια εν απλα καθυστερηση - χρειαζεται ελπιδα για να προχωρησει κατι. Μπορει η χερσονησος να φανταστει τον εαυτον της σαν κατι μεσα-εξω στην Ευρωπη;
3. Η αλλαγη του εκλογικου χαρτη, εν επισης ελπιδοφορα - μπορει να αναγκασει την κοινωνια να δει τον ευατο της ρεαλιστικα. Ας πουμεν το οτι ο Καμενος, της εθνικολαικης δεξιας, λαλει οτι μπορει να στηριξει το οικονομικο προγραμμα του Συριζα, εν καλο -παρα τες αλλες διαφωνιες. Η εποχη των συγκολησεων σε 2 μεγαλα σχηματα, φαινεται να υποχωρει τζαι να αναδυονται νεα δεδομενα - που εν εγεννηθηκαν που το πουποτε. Αναδυθηκαν. Η ελληνικη κοινωνια [σε σχεση με αλλες] εσιει μια πιο εντονη συγκρουσιακη διασταση, αλλα η πιθανοτητα τουτος πλουραλισμος να ανοιξει νεους δρομους συνεργασιων, στην βαση του αναποφευκτου της αναγνωρισης των Αλλων σαν οριων, εν επισης μια ενδιαφερουσα προοπτικη. Το να αναγκαστει μια κοινωνια που τες εσωτερικες της δυναμικες να εβρει ισορροπιες εν μεσα στην διαδικασια της ελπιδας.
Οκ το λογικο ερωτημα ενι τι μπορει να καμει η Ελλαδα.
Εν ειμαι τζηκατω εν μπορω να ξερω. Αν οντως ετσι τζαι αλλοιως λοαρκαζουν να την φκαλουν που το ευρω, τοτε αν αρχισει η ιδια μια σχετικη διαδικασια οπου θα διασφαλιστει οτι εν θα καταρρευσει το ευρωπαικο σχημα αλλα θα γινει πιο ομαλη διαδικασια εν ισως προς το κοινο συμφερον ολων.
Αν που την αλλην μεσα στην γενικοτερη συγκυρια κερδισει κατι καλλιτερο η ελληνικη κοινωνια αντι υποσχεσεις δεκαετιας εξαθλιωσης, εστω κατι ενι.
Φυσικα υπαρχει τζαι η πιθανοτητα ενος εκβιασμου για ψηφισουν διαφορετικα - αλλα με σεναρια μιζεριας για χρονια μπροστα τους, ποια κυβερνηση εν να σταθει;
Γενικοτερα νομιζω η υποψιαζομαι οτι η Ελλαδα θα πρεπει επιτελους να ανακαλυψει την γεωπολιτικη.
Μπορει να γινει γεωστρατηγικος συμμαχος αλλων περαν της Δυσης.
Ηταν στρατηγικο λαθος να παραδωθει τοσο απλα στην καλη προαιρεση των αγορων τζαι των δυτικων μηχανισμων. Οϊ γιατι τουτοι εν κακοι τζαι εσιει αλλους καλους. Απλα γιατι η οικονομια τζαι το διεθνες συστημα εν βασιζουνται μονο στες "αγορες".
Τζαι μπορει να την χρειαστει τζαι η Τουρκια, την ελληνικη συνειδηση της γεωπολιτικης, τωρα που οι κερδοσκοποι των αγορων αρκεψαν να κολλουν τζαι του Ερτογαν.
Εν να δειξει.
Ξερω ξερω..τζαι αν η Ελλαδα αποχωρησει κλπ ιντα που εν να γινουν οι τραπεζες "μας";..Να στειλουμεν τον ορφανιδη να συρνει βετο μεσα στες καλπες;..:)..
Οφειλουμεν, οπως ουλλοι, να διαχειριστουμεν μια κριση που μας εφορτωσεν ο τραπεζιτικος τομεας.
Χωρις να εν αυτονοητη η στηριξη του αν δεν ...
Αλλα μια ορθολογικη διαχειριση της ελληνικης κρισης, μπορει οντως να εξασφαλισει ενα πλαισιο διαχειρισης τζαι της ελληνικης οικονομιας [που τους ελληνες] τζαι των υπολοιπων που εμπλεκονται - ειτε λογω ευρω, ειτε λογω τραπεζων.
Επιστροφη στον πρωταγωνιστη των ημερων - την ελληνικη αριστερα: εχω ενα φιλο ανθρωπολογο τζαι αμα χαλαρωνουμε καμνουμε τζαι σουρρεαλιστικες αναλυσεις για την διαπλοκη των "πολιτισμων" με τες ιδεολογιες - ας πουμεν οπως ο προτεσταντισμος, λαλει ο Βεμπερ, εβοηθησεν στην αναδυση του καπιταλισμου, επροσεξαμεν οτι η ορθοδοξια "επαρηγαγε" υπερβολικα συχνα κομμουνιστικα κινηματα τον 20ο αιωνα...
Οποτε εψες καθως εθωρουν τα blog των ελληνων αριστερων να εν γεματα θυμον για την χρυση αυγη, τζαι ακουα κυπραιους αριστερους να εν δυσπιρκασμενοι με το κκε που "εν καταλαβει την αναγκη συνεργασιας" με τον Συριζα, εστειλα του τουτο το μηνυμα:
"Το ελληνικο σκηνικο που μια ρωμεικη-ορθοδοξη οπτικη: το ΚΚΕ εν σαν το μοναστηρι [το αγιον ορος ας πουμε] που προφυλασει την ιερη/ιστορικη αληθεια. Ο Συριζα εν σαν την εκκλησια στον κοσμος της αμαρτιας/εξουσιας. Η Δημ.Αρ εν σαν τες θρησκευτικες οργανωσεις που ανακατωνουνται τζαι με τους κοσμικους. Η ακρα αριστερα εν σαν τους ιεροκυρηκες [σε στυλ κοσμας ο αιτωλός] που συντηρουν/διεγειρουν την πιστη. Παρπατα σαν σεναριο;"
Απαντηση:
"Ναι. Αμα το συνδυασεις με την εννοια του "βαλκανικου ηρωισμου" καμνει απολυτο νοημα. Τζαι ενα επιπροσθετο σχολιο: η εκκλησια αναπτυσσεται την εποχη της δυσκολιας τζαι της αναποθκιας. Ο δρομος του Γολγοθα εν ακομα μακρυς."
Αρεσεν μου.
Αν τζαι που την αναλυση λειπει ακομα ενας παικτης τζαι πρωταγωνιστης των δρομων - το αναρχικο-αντιεξουσιαστικο κινημα.
Εν να δειξει το μελλον.
Υ.Γ.
Η εμπειρια του Σαμαρα πρεπει να εν μαλλον διδακτικη για την εμπειρια του μπουμεραγκ των απροσμενων συνεπειων. Επροσπαθησεν να εκμεταλευτει τα λαθη του Πασοκ, υιοθετωντας μια αντι-μνημονιακη ταυτιση, υστερα αμα εξεφτελισεν τον Γιωργακη, αλλαξε θεση τζαι εστελλεν υπογραφες δεξια τζαι αριστερα, τζαι εφανηκεν οτι ο μονος στοχος του ηταν η καρεκλα. Τελικα οι συνεπειες της ρητορικης οδηγησαν στην ηττα της προσωπικης φαντασιωσης. Ατε τωρα να παρακαλει την Μπακογιαννη για 2%. Ολα εδω πληρωνονται.
6 σχόλια:
θα ρωτήσω με πασαν ειλικρίνεια.
απλοποιώ τραγικά όταν σκεφτομαι, πως πολλοι θωρούν με παραμορφωτικούς φακούς τες εκλογες στην ελλαδα; ότι δηλαδή σε ενα κοντινό διλημμα του τυπου "τι εν καλυτερο το ακελ στην κυβερνηση ή ο δησυ εν καιρω κρισης" πολλοι λαλουν πως το ίδιο κάμνει, αλλα εξαφνα το ζητημα εκλογες στην ελλαδα τζαι αριστερη κυβερνηση λαμβανει εκτασεις "πανευρωπαικής εξέγερσης;"
απλοποιώ τραγικά που σκεφτομαι, πως πολλοί εχουν θκυο μετρα τζαι θκυο σταθμά για τα όρια της αριστερας στο συστημα αναλογα με τη χώρα;
ή πως εμεις χωρίς να εχουμεν δανειστες ξένα κρατη αλλα μονο τους ιδιωτικους οικους ζουμεν αλλεπαλληλα πολιτικα πραξικοπήματα τζαι παρολα αυτά ξέρουμεν καλά τα όρια τζαι παλεφκουμεν με τα ορια χωρίς να φουσκωνουμεν τα "οραματα";
ενω καποιοι προσπαθουν να μας πεισουν πως για την ελλαδα σαν να εν υπαρχουν τα ίδια όρια;...
ως προς τον τιτλο της αναρτησης να πω, πως εν κκεδικος, διότι αναφερεται σε βημα όπως ακριβως ενι, μετεωρο τζαι σοσιαλδημοκρατικό, που μπορει να κατσει ή να μεν κατσει αλλα αφηνει πισω του ίσως "το δημιουργικό χάος"
τουτα...ξέρω πως εννεν καλα να ξερενωνω τα πλασματα...:)
αγάπη μου καλή μου
ανάμεσα στα άλλα ούλλα, αγαπώ σε γιατί σχεδόν σε ούλλες τες φάσεις που δεν ισοζιάζει η ζυαρκά της αισιοδοξίας με την απαισιοδοξία μου, πάντα έσχεις κάτι να πείς που δύναται να ελαφρυνίσκει κάποιες πέτρες που τον θώρακα μου.
Έχουν το τα ζώδια της φωθκιάς τούτο, εν ένα που τα καλά. Έτσι για να μεν ξιάννουμεν τζιαι τες αρχαίες μας επιστήμες ;)
Εγώ ήμουν χάλλια μαύρα, επερίμενα άλλα, είδα άλλα, σύν το ότι έχω τζιαι pre-menstrual syndrome τζιαι τα νεύρα μου εν κορδέλλα, αλλά οκ. Υπομονή. Είμαι στεναχωρημένη όμως. Εν μπορώ να πώ ψέματα. Τώρα να δούμεν, πως θα εξελιχτεί.
disdaimona,
πριν να το δημοσιευσω εστειλα το σε ενα παρεα μου τζαι λαλω του εν να πληγωσει μερικους παρεες μας;..ειχα το εννοια θωρεις..για το μη ξενερωμα που λαλεις στο τελος..:)
οϊ εν νομιζω να εν απλουστευτικα τα ερωτηματα..
αντιθετα..οπως ηταν τζαι ο προβληματισμος σου για το ποιος φταιει για την χ.α κλπ..
νομιζω οτι το συγκριτικο μετρο [μερικων αναλυσεων κλπ] συχνα θωρει τα ουλλα ομοιομορφα, τζαι παραβλεπει τα υλικα τζαι θεσμικα δεδομενα..πιανει μια γενικη αρχη τζαι εφαρμοζει την σαν μετρο των παντων..
αλλα υπαρχουν πλαισια τζαι ορια.. τζαι ισως εν αναγκη να ερτουν εξω που την πορτα σου [της χωρας/κοινωνιας σου] οι επιλογες για να τες συνειδητοποιησεις - τζαι τες επιλογες τζαι τα ορια - τζαι την ιστορικοτητα νομιζω σαν διαδικασια δημιουργιας..
να παμε νακκον στο συγκεκριμενο..
το αν η αριστερα σε μια κοινωνια εν να εσιει ενα μεγαλο μπλοκ [οπως στην κυπρο η με παραπανω ακριβεια στην ε/κ κοινοτητα] η αν θα εσιει ενα πλουραλισμο πολων [οπως εν στην ελλαδα λ.χ.] εν νομιζω να εν θεμα σωστου τζαι λαθους..
εν θεμα ιστορικης διαμορφωσης τζαι ιδιαιτερα των θεσμικων δεδομενων [του πολιτικου συστηματος] μεσα στα οποια λειτουργα ενας χωρος..
η ελληνικη αριστερα εν εισιεν μπροστα της το θεμα της εξουσιας ως τωρα..
τωρα εσιει το..
ειτε την αναλαβει, ειτε στηριξει αλλους, ειτε ωθησει αλλους να την πιασουν, σαν απροσμενη ας πουμε συνεπεια κλπ..
η επιλογη σαν πιεστικη προκληση εν τζιαμαι πκιον νομιζω..
τωρα πως εν να κινηθουν..τζαι με δεδομενα τα προβληματα μεταξυ χωρων [στο εσωτερικο της ελληνικης αριστερας - υπαρχει μια ταση για το "σωστο" με καπως απολυτους ορους αν εν σωστα που το λαλω] αλλα τζαι με την [δομικα δεδομενη] επιθυμια καθε οργανωτικης δομης να εσιει ειτε αυτονομια ειτε καθοριστικο λογο..
εν να δειξει..:)
εχω την εντυπωση λ.χ. οτι το τ/κ μοντελο [παλε λογω εξωτερικων συνθηκων τζαι εσωτερικων θεσμων] εν να νακκον αναμεσα στο ε/κ [που εν το κλασικο κυπριακο μοντελο που πριν το 60] με το ελληνικο [του πλουραλισμου των πολων-ομαδων στα αριστερα] που εδιαμροφωθηκεν υστερα που το 74..
οποτε εσιει τζαι ενδιαφερον να δουμε ιντα αντιδρασεις παραγει καθε πλαισιο..
παντως η ελληνικη κοινωνια, παραγει ενδιαφεροντα συμπτωματα..
προς το παρον ημιτελη..
μη απαντηση σε πιεστικη ερωτηση θα μπορουσαμε να πουμε τα αποτελεσματα..
αλλα με σαφη υπογειο νοημα..
τωρα που τα γραφω σκεφτομαι οτι εν σαν τες κυπριακες "απαντησεις" την δεκαετια του 60 στες πιεστικες ερωτησεις για ευκολες απαντησεις για το κυπριακο, την λυση. τες λυσεις κλπ..τζαι προς την αθηνα τζαι προς αλλου..:)
οποτε..μαλλον οι δομες παραγουν επιλογες..τζαι ο υποκειμενικος παραγοντας δημιουργα την δυναμικη..της επιλογης που μπορει να "επικρατησει" , να οδηγησει στο νεο πλαισιο..κλπ..
στην υπογεια απαντηση..
που ψελιζεται αλλα ισως να λειπουν ακομα οι λεξεις να αρθρωθει..
ειρωνεια της τυχης..να χρησιμοποιουμεν την ιδια φρασεολογια με την κυπρο του 60'σ οντως..
εν η πορεια που προδιαγραφουν οι ερωτησεις σου..:)
ευαγγελια,
εσιεις δικαιο..αμα θωρω το ποτηρι μισον, σκεφτομαι αμεσως οτι καποτε ηταν οφκιερον..οποτε..
μπορει να εσιει να καμει τζαι με το fascination που εχω με την εννοια την οικοδομησης..
αλλα σιουρα βαρω στην αισιοδοξια σαν στρατηγικη θεση, αμα πολλοπλακωσει το αισθημα της απαισιοδοξιας..:)
Την νυχτα που εφκηκαν τα αποτελεσματα στην ελλαδα, ενας φιλος μου εστελλεν μου μηνυματα που εβαρουσαν προς την απαισιοδοξια - τζαι τζηνος εκαρτεραν αλλα τελικα..λαλω του "ε μα αμα εν εσιεις προοπτικη ελπιδας, ινταλως εν να πεισεις τον κοσμο;"..
το αισθημα το δικαιου χωρις την ελπιδα εν τζυλα..γινεται moral rightousness..
που την αλλη, οπως λαλει τζαι ο αλλος ο παρεας μου ο ανθρπωολογος, εσιει τζαι κοσμο που την βρισκει με τον γολγοθα... αλλα ατε..στα κοινωνικα κινηματα βαρει πολλα η ελπιδα..εστω τζαι το ιχνος μιας αχτιδας..:)
για να ερτουμεν πισω στα ιστορικα...νομιζω οτι δαμαι [εννοω για τες ελληνικες εκλογες] ενεν μονο στρατηγικη ισορροπια συναισθηματων..
κατι νεο παει να φκει νομιζω..
ισως να φκαιενι τζαι κατι φοητσιαρικο μαζι του..αλλα ενεν μονο το φοητσιαρικο,ουτε εν τζηνο το κυριαρχο..
σε ετσι κατασταση που εν η συγκεκριμενη κοινωνια, εν καλα να θωρουμεν ρεαλιστικα τα δεδομενα..
οτι υπαρχει να κατανοηθει...
τζαι προς το παρον σαν να υπαρχουν παραπανω φκιορα παρα αγκαθκια..:)
Εν καλά που λαλείς για τα φκιόρα, ξέρω το, ένεν ότι εν το ξέρω. Ήμουν χάλλια όμως τζιαι που ένα συνοθύλευμα εσωτερικών εικόνων. Το πρόσωπο του Κουσουρή πρίν απο τες ιατρικές επεμβάσεις, το πρόσωπο του μετά που τες επεμβάσεις, τα λόγια του όταν αποφάσησε να πάει να μείνει Γαλλία τζιαι να αφήκει την Ελλάδα πίσω του, το πρόσωπο του Αυγουστίνου, το σώμα του Αλέξη, τα σώματα στην Μαρφίν, τα μωρά που λυποθυμούν στα σχολεία, τον κόσμο που αυτοκτόνησε, την φιλενάδα μου την Σταλινικιά που μου λαλεί ότι πρέπει να γίνει αντάρτικο που να τους «καθαρήσει» «ούλλους», τζιαι μια πληθώρα άλλων, εσωτερικών εικόνων.. Η εννοιολογική σύνδεση τους εν η βία. Η βία η εξωτερική, η βία η εσωτερική. Εν ανισορροπία η βία, είτε εν που το κράτος, είτε εν «οι δικοί μας», είτε εν «οι άλλοι». Προβληματίζει με ο κύκλος της αναπαραγωγής της εξουσιαστικής βιας, πόσο μάλλον, όταν τον κοιτάζω να παίρνει μορφή μέσα σε πολύ-μορφα σπιράλ μοτίβα. Ακούω. Ένεν ότι εν ακούω. Με προσοχή. Ακόμα τζιαι την φιλενάδα μου την Σταλινικιά. Πιστεύκω ότι συλλογικά, υπάρχει μεγάλη ανισορροπία ως προς τες (απτές τζιαι θεωρητικές) εννοιολογήσεις του «τι εν τζείνο που θέλουμεν» κοινωνικά/συλλογικά, με εξαχτινωμένο αποτέλεσμα που φέρει ώς προς το πχ, ποιές εν τζιαι οι προσεγγίσεις, για να επιδιώξουμεν με αγώνα / στρατηγική τζείνο «που θέλουμεν». Τζείνο που θέλουμεν, θέλω = επιθυμώ = ποθώ, ποιές εν οι επιθυμίες μας συλλογικά, ποιοι εν οι πόθοι μας συλλογικά. Ημουν χάλλια μαύρα γιατί θεωρώ ότι για άλλη μια φορά στην κορωνίδα «της επιθυμίας τζιαι του πόθου», συλλογικά εστέφθηκεν η βία είτε άμεσα είτε έμμεσα. Επερίμενα άλλα, επεριμενα οτι ο κοσμος θα εισχεν κουραστει που την τοσην εσωτερική τζιαι εξωτερική βια τζιαι ηταν συλλογικα/κοινωνικά να γυρεψει εστω τζιαι λλιο φως, μιαν αλλη προσεγγιση επιλυσης των προβληματων. Δεν μπαίννει καν θεμα «μεταναστευτικής πολιτικής» σε κάποια πράματα, ας μεν μας περιπαίζουν κάποιοι, επήραν ψήφους σε περιοχές της Ελλάδας όπου δεν υπάρχουν καν μεταναστες που λαλει ο λόος. Τζιαι μετα παλε εσκεφτουμουν τα λογια του Κουσουρή οταν αποφασησε να αφηκει την Ελλαδα πισω του για πάντα. Είναι stato di eccezione τωρά στην Ελλάδα τζιαι όμως παλε, η απόρροια, δεν ηταν η αναμενόμενη. Αλλά οκ, τώρα να δούμεν, πως θα εξελιχτεί.
Εν χαννω τες ελπίδες μου. Μια αρχαία κινέζικη ρήση της φιλοσοφίας λαλεί «τζείνος που δεν επιθυμεί, δεν θα απογοητευτεί». Η απογοήτευση, είναι ένα που τα πολύ μικρά τιμήματα, τζείνων που επιμένουν να ελπίζουν. Αν δεν μπορούμεν να ελπίζουμεν, δεν μπορούμε να αγωνιζόμαστεν. Αν δεν έχουμεν την ψυχική δύναμη να αγωνιζόμαστεν, ή αν δεν έχουμεν την ψυχική δύναμη να ελπίζουμεν, καλλύτερα να αυτοκτονήσουμεν. Κάπως έτσι. Τζιαι εγώ θεωρώ ότι τα φκιόρα εν πιο πολλά που τα αγκάθκια. Αλλά στεναχωρεί με, η μορφή της εσωτερικής αναγγης που οδηγεί κάποιους/ες στο να επιλέγουν να είναι αγκαθκια. Ενεν το πρόσωπο των ανθρωπων που με αηδιάζει. Εν η ασχήμια που επιλέγουν να έχουν μέσα τους. Γιατί εν επιλογή τούτο. Το βρέφος γεννιέται τζιαι εν αγνό. Δεν ξερει πως να μισεί. Δεν ξέρει πως να τρέφεται που το γαίμα τζιαι που τον πόνο του συνανθρώπου του.
Τι θα εκάμναν οι κυπραίοι εαν ηταν στην θέση των καλαμαράδων: η αστική τζαι η εργατική ταξη της Κύπρου θα εκατάληγαν σε μια συμβιβαστική συμφωνία που θα ζητούσε αλλαγές στο μνημόνιο. Μετα θα επηέναν στην Μόσχα τζαι θα υπογράφαν προ-συμφωνο διάσωσης με ανταλλάγματα στους Ρωσσους. Τζαι μετά θα εβάλλαν τζαι τες 2 συμφωνίες στο τραπέζι της Μέρκελ.
"Ανθρωπολογος"
Δημοσίευση σχολίου