Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

για την οικονομια τζαι την ταξικη παλη


"..προχτες μεσ'την πορεια περνουσε γελαστος.. Τιποτα δεν παει χαμενο»
Την περασμενη κυριακη ημουν στην πορεια στην Λεμεσο. Αθθυμησεν μου ενα δημοσιογραφικο κειμενο που ειχα δει σε ελληνικο περιοδικο την περιοδο υστερα που την πτωση της χουντας το 74, για την πρωτη συγκεντρωση ομαδων τζαι οργανωσεων της τοτε εξωκοινοβουελυτικης αριστερας:
"Και τωρα οι ακραιοι της ακρας αριστερας"
Στην Κυπρο ειχαμε/εχουμε εναλλακτικο χωρο που την δεκαετια του 70-80 τζαι οπως μου αθθυμισε τζαι ενας γνωστος, πορεια με αναρχικες σημαιες τζαι συνθηματα ειχαμε τζαι το 2008 στην Λεμεσο υστερα που το θανατο του α. γρηγοροπουλου στην Αθηνα.
Κατι ομως εφαινετουν διαφορετικο.
Μπορει γιατι ηταν δειλις, με ενα ωραιο ηλιουιν υστερα που την βροσιη, τζαι οι μαυρες τζαι κοτσιηνες σημαιες εγεμιζαν με μια πρωτοφανη ανεση τους κεντρικους δρομους. Ηταν ωραιο να ακουεις, εστω, αντι-καπιταλιστικα συνθηματα στους κεντρικους δρομους της πολης. Αθθυμηθηκα το σχολιο νου ανθρωπολογου που εκαμεν παλια ερευνα στην Κυπρο τζαι εγραφεν οτι αμα εμιλαν με κυπραιους αριστερους, ε/κ η τ/κ, επροσεξε οτι αμα εμιλουσαν για πολιτικη εχαμηλωναν τον τονο της φωνης τους παντες τζαι ανησυχουσαν αμπα τζαι επαρακολουθουν καποια αορατη εξουσια.Οποτε ηταν ωραια να ακουεις τζαι σε διαφορες γλωσσικες εκδοχες το λογικο: οτι φταιει ο καπιταλισμος τζαι οι τραπεζες.
Μπορει να ηταν τζαι πιο συνειδητη η φαση τωρα, μπορει να ηταν τζαι η ευρυτερη συνυπαρξη ομαδων που τον αναρχικο αλλα τζαι τον αριστεριστικο-τροσκιστικο χωρο..
Ισως τζαι συνυπαρξη γενεων..πολλοι νεαροι, νεαρες..τζαι παλιοι γνωστοι..
Ο Πανικος που αθθυμουμαι να μοιραζει "σοσιαλιστικη εκφραση" στα φωτα της βιομηχανικης την δεκαετια του 80, ο Σ. που ειχαμε γνωριστει σε πιο μοναχικες αναρχικες εποχες..
Η πιο ωραια εικονα που μου εμεινε, ηταν στην ανεξαρτησιας: οπως εκατεβαινε η πορεια προς την Πλατεια ηρωων, ξαφνικα ειδα σε  ενα παραθυρο ενα τυπο να μας σιερετα με υψωμενη γροθια. Ξενος, κυπραιος, εν ηξερω, εφατσαρεν μου τζηνο που λαλουν "κοινοτικος" - η νεα μας πλουραλιστικη κοινοτητα.
Το καδρο του παραθυρου με το μισο σωμα τζαι την υψωμενη γροθια να πετασσουνται εξω,
εισιεν κατι το γοητευτικο - σαν να ηταν ενα ειδος αντι-τηλεορασης, χωρις επιπεδη οθονη.
Στην Πλατεια ηρωων εισιεν πηγαδακια τζαι κουβεντουες..
Υποθετω μια πορεια που εξεκινησε σαν αντιρατσιστικη τζαι εξελιχτηκε σε ενα ειδος καλεσματος για ταξικη αλληλεγγυη τζαι συνειδηση, μπορει να αξιολογηθει οϊ μονο με το πληθος, που ηταν σαφως περαν του αναμενομενου, αλλα τζαι με το feeling. Αμα σε καμνει να θελεις να μεινεις τζαι αλλο σαν να θελεις να παρατεινεις την εμπειρια, υπαρχει ενα αισθημα κινηματος που παραγει συλλογικοτητα.
Τη χαρα της συλλογικοτητας.
Στες κουβεντες υπηρχαν αποσπασματα σκεψεων για την οικονομια, την ταξικη παλη, αλλα τζαι τη πολιτικη επικαιροτητα.
Καπου ακουετουν τζαι λλιον το κυπριακο στο background, χωρις ιδιαιτερη ενταση ομως.
Αμα κυρησουν απεργιαν οι κτιστες στην Κυπρο, η πρωτη συντεχνια που εκλεισεν συλλογικη συμφωνια την δεκαετια του 1930, τοτε μπορει, συνειρμικα, να κτυπα καποιο αορατο να νευραλγικο σημειο της κυπριακης ταξικης συνειδησης.
Εισιεν τζαι παρεες-συντροφους που δουλευκουν σε οικοδομες, αλλα οι κοτσινομαυρες σημαιες ηταν στα σιερκα μιας αλλης γενιας.
Λαλω νου παρεα μου:
"Ενεν νακκον παραξενο που τουτα τα σκληροπυρηνικα ταξικα συνθηματα, φωναζουν τα τουτοι οι νεαροι που μοιαζουν με παιζουν αναμεσα στο χιππικο τζαι το πανκ;"
"Ναι", λαλει μου.
Ατε να δουμε τζαι τουτο το προλεταριατο τουτο του μελλοντος.
Τα παθη, τες ρητορικες τζαι "νηφαλιο δειν" του/της.

Το Τοπιο: οι επαναλαμβανομενες κρισεις, οι κυκλοι του κεφαλαιου,
τζαι η διευρυνομενη αντιφαση αναμεσα στο εφικτο τζαι το υπαρχον
Για να ανιχνευσουμε το τοπιο πρεπει να δουμε το πλαισιο. Που την δεκαετια του 1980 το παγκοσμιο συστημα ζει μια σειρα επαναλαμβανομενων οικονομικων κρισεων με αξονα τον τραπεζιτικο τομεα η το χρηματιστικο κεφαλαιο. Η επιθεση του δυτικου κεφαλαιου εναντια στο κρατος προνοιας, που εξεκινησε τοτε, εν ηταν απλα θεμα του ποσο αχορταγο εν το κεφαλαιο: υπαρχουν τζαι αντικειμενικα δεδομενα - με την ανοδο ανταγωνιστων της Δυσης ανεβηκε το κοστος των πρωτων υλων αλλα αρκεψεν να μετακινειται τζαι η παραγωγη. Οταν λαλουν σημερα οι φορεις του κεφαλαιου "εν μπορουμε να ανταγωνιστουμε την Κινα" λαλουν την μιση αληθκια - εν μπορουν γιατι παραγουν πιο φτηνα οι κινεζοι [η οι ινδοι, η οι λατινοαμερικανοι, τζαι συντομα οι αφρικανοι], αλλα ενα βασικος  λογος εν οτι ενα μεγαλο μερος του δυτικου κεφαλαιου εσιει μπει στην φαση να επενδυεται κερδοσκοπικα ["σπεκουλαδορικα" του κουμαρκου/τζογου δηλαδη] αντι να επενδυεται για παραγωγη - ειτε στην εργατικη ταξη ειτε εστω σε παραγωγικες μοναδες. Επενδυεται για γληορα, αμεσα κερδη.
Τζαι τουτον ενεν νεο, εν μερος των ιστορικων κυκλων του κεφαλαιου σαν δομης - τζαι αν εσιει κατι που μπορει να προσφερουν οι κοινωνικες επιστημες στην ανθρωπινη εμπειρια, εν ακριβως η καταγραφη των επαναληψεων σαν τασεων τζαι δυναμικων: τζαι η οικονομικη ιστορια του καπιταλισμου δειχνει οντως τουτους τους κυκλους παραγωγικης τζαι χρηματιστηριακης επεκτασης - που οπως λαλει τζαι ο Arrighi σηματοδοτουν τζαι το περασμου ενα ειδος συγκροτησης της οικονομιας τζαι της παγκοσμιας πολιτικης σε ενα αλλο - εξαντλειται ενα "μοντελο" ουσιαστικα με την χρηματιστηριακη επεκταση. Οποτε αν η προηγουμενη φαση, που το 1945 ως το 1975 ηταν η παραγωγικη φαση, τουτη εν η ιστορικη φαση της ανοδου των χρηματιστηριων τζαι των τραπεζων σαν μεσολαβητων μεγαλων μεριδων του κεφαλαιου.
Ιστορικα το κεφαλαιο [ειτε ατομικα ειτε συλλογικα] εσιει αποδεικτει ανικανο να διαχειριστει την οικονομια - το μονο που μπορει να καμνει, οπως φαινεται που την ιστορια του, εν να βουρα ποπισω που το "οριακο κερδος" με το αγχος της νευρωσης του πουριτανου προτεστανη, εστω τζαι στο κοσμο που εν υπαρχει πκιον ιερο. Τζαι τουτο στην καλη-παραγωγικη περιπτωση μπορει παραξει νεες τεχνολογιες, που δημιουργουν, ομως, αναποφευκτα μετατοπισεις [τζαι μεταμορφωσεις] που το κεφαλαιο το ιδιο [χωρις λ.χ. την μεσολαβηση θεσμων οπως το κρατος] εν μπορει να χειριστει,
ειτε ωθει μεγαλο μερος του συσσωρευμενου πλουτου στην κερδοσκοπια με την μορφη του τζογου/κουμαρκου.
Στο μη-δυτικο κοσμο σημερα το κεφαλαιο, αλλα τζαι τα σοσιαλδημοκρατικα η κεϋνσιανα κρατη, εχουν πιθανοτητες επεκτασης γιατι ακριβως συντελειται μια πρωτοφανης μετατοπιση δυναμης στο παγκοσμιο συστημα [τζιαμαι εν τα εργαστηρια του κοσμου πκιον τζαι που τζιαμαι αναδυονται οι νεοι καταναλωτες]. Στην Δυση, ομως, το κεφαλαιο πρεπει να ερτει πισω για να μπορεσει να κινηθει η οικονομια. Αλλα το κεφαλαιο εν ενδιαφερεται να παει πισω να επενδυσει -προτιμα τις επενδυσεις εκτος Δυσης [λογω χαμηλου κοστους] τζαι στα χρηματιστηρια.
Η "τραγωδια της Δυσης" εν η αδυναμια ελεγχου του χρηματιστικου κεφαλαιου
τζαι τουτο θα φερνει επαναλαμβανομενες κρισεις μεχρι να φτασουμε
ειτε σε οριακη κριση μεταμορφωσης, αντιστοιχη των πολεμων του 20ου αιωνα,
ειτε [αφου οι πολεμοι μεταξυ των "μεγαλων" εν ανεφικτοι πκιον λογω των δυνατοτητων μαζικης καταστροφης] σε καποια εσωτερικη μεταμορφωση.
Διοτι το μεγαλο ζητουμενο εν ακομα πισω - η μεγαλυτερη φουσκα εν η υπερτιμηση του δολαριου. Αμα αρχισει τζαι τζιαμαι η κριση, τοτε οι κρυμενες φουσκες θα επανελθουν τζαι ισως η σημερινη φαση της κρισης, να φαινεται ηπια.
 .
Σημερα τα κρατη Δυσης, ιδιαιτερα στον αγγλοσαξωνικο κοσμο, εξυπηρετουν τα κεφαλαια τους, χωρις ομως το κεφαλαιο να νοιωθει υποχρεωση απεναντι στην κοινωνια η το κρατος. Εν τουτο που εκωδικοποιηθηκε που την αρχη της κρισης σαν
"κοινωνικοποιηση των ζημιων τζαι ιδιωτικοποιηση των κερδων
Τα κρατη καμνουν πολεμους, ξοδευκουν απειρα χρηματα για να διασφαλιζουν επιρροες για τες "εταιρειες τους", που στην πρωτη ευκαιρια θα πιασουν το εργοστασια τους τζαι θα πασιν σε αλλη ανταγωνιστικη χωρα - αν εβρουν καλλιτερο τροπο να φκαλουν "οριακο κερδος"
Αντιστοιχα: εσωτερικα οι τραπεζες θα ζητουν που το κρατος διασφαλισεις τζαι μολις τες πιασουν, θα συνεχισουν να συμπεριφερονται κερδοσκοπικα με την εννοια του ρισκου [που θα φορτωσουν τελικα στην κοινωνια] για ευκολο γληορο κερδος - σπεκουλαδορικα.
Κανενας ενεν κακος -ενεν ηθικο το θεμα. Εν απλα ενα αποτυχημενο συστημα καταδικασμενο να παραγει κρισεις καθε δεκαετια περιπου μεχρι μια οριακη εκρηξη. Η κριση που εξεκινησε το 2007 φαινεται η πιο βαθκια - μεχρι στιγμης.
Το οτι ζουμε σε μιαν εποχη που που την μιαν εσιει την γνωση να οργανωνει διαστημικα ταξιθκια, να παραγει τεχνολογιες αναπαραγωγης της ζωης, τζαι πληροφοριακα συστηματα που αλλασουν το βιωμα του χωρου τζαι του χρονου,
τζαι, που την αλλη, η οικονομια εξακολουθει να αντιμετωπιζεται οπως εβλεπαν οι πρωτογονοι την αστραπη,
χωρις να μπορουν, ταχα μου να ελεγθουν οι "φουσκες", οι απατες κοκ,
εν χαρακτηριστικο των αντιφασεων που απλα εν να διευρυνονται -
μεχρι την οριακη εκρηξη η μεταμορφωση.

Το τελος της μικρης μας πολης
Η προσφατη κριση, τζαι οι επιδρασεις της στο εσωτερικο της Κυπρου, εν χαρακτηριστικη. Η κυπριακη οικονομια εν εβιωσε τες προηγουμενες κρισεις γιατι ηταν προστατευομενη.  Τουτη η προστασια ηταν που τες απροσμενες θετικες συνεπειες του κυπριακου - με την εννοια οτι εδημιουρηθηκαν φιλτρα προστασιας εστω τζαι αν ειμαστε σε ενα συνοριακο χωρο. Μπορει να πει καποιος, οτι η εργατικη ταξη εξαργυρωσε την ενταξη της στο "καθεστως εκτακτης αναγκης" των ελιτ, τζαι τραγικα του διαχωρισμου, με την επιβολη ενος καθεστωτος ελεγχου του καπιταλισμου - τζαι στες 2 κοινοτητες. Τουτο το καθεστως βεβαια αντλουσε την δυναμικη του που τους αγωνες της δεκαετιας του 40 - αλλα η αναγκη νομιμοποιησης [αφου ανατροπη εν εγινε, γιατι συστημικα-γεωπολιτικα ηταν ανεφικτη] υποχρεωσε την εξουσια να υποχωρησει σε θεματα που ηταν καποτε "ασυμβιβαστη" - οπως λ.χ. το 1948. Ετσι τζαι αλλοιως το ιστορικο λαικο κινημα αποδειχτηκε οτι ηταν σαφως πιο διορατικο που τους αστους τζαι του παπαες - τζαι θα αποφευκετουν ακομα τζαι ο διαχωρισμος αν εμπορεν να επιβαλει την ιστορικη συνειδηση που εκουβαλαν σαν προιον της εμπειριας του.
Εστω ομως τζαι  στα δεδομενα των μικροπολεμων των ελιτ, εδημιουργηθηκε το κυπριακο μοντελο κοινωνικου διαλογου τζαι προνοιας σαν αποτελεσμα των δυναμικων των "λαικων στρωματων" [που επεριλαμβαναν τους μισθωτους αλλα τζαι ενα μερος των μικροϊδιοκτητων].
Η πορεια ενταξης στην Ε.Ε. [για το "κυπριακο" παλε - αλλα σε αλλο συστημικο πλαισιο πκιον] υπονομευσε τες αμυνες της κυπριακης οικονομιας - τζαι αντιστοιχα αρκεψαν να προωθουνται που την Τουρκια στην βορεια Κυπρο. Οταν εξεσπασεν η κριση το 2008, ηταν ευτυχημα που υπηρχε αριστερη κυβερνηση γιατι οπως εφανηκε στην πορεια μια μεριδα του τοπικου κεφαλαιου εσιει μετατραπει σε αρπακτικο τζαι κερδοσκοπικο -  η εμπειρια του χρηματιστηριου του 1999 εν ηταν απλα ενα επεισοδιο, ηταν το προμυνημα τουτης της μεριδας που θελει γληορο κερδος χωρις να ενδιαφερεται για συνεπειες, χωρις να μπορει να καταλαβει τες συνεπειες. Οταν ο Ζιαρτιδης στο τελος της ζωης του, ελαλεν οτι οι "κυπριοι αστοι εν προοδευτικοι" αναφερετουν σε μια γενια αυτοδημιουργητων αστων που επενδυαν στην παραγωγη τζαι εκαταλαβαιναν, στον εργασιακο χωρο, την εννοια των συνεπειων. Οταν ο Σιακολας ειπεν προσφατα με υφος αυτονοητου - "φυσικα πρεπει να πληρωνει ο πλουτος παραπανω φορο", εκφραζε τζηνη την ιστορικη πτερυγα του κυπριακου κεφαλαιου.
Ομως σημερα εχουμε τζαι την κερδοσκοπικη πτερυγα.
Ετσι ενω το πρωτο πρωτο κυμμα των πιεσεων που την εξωτερικη κριση αντιμετωπιστηκε με μια νουσιμη αριστερη κευνσιανη πολιτικη, η δευτερη κριση, του 2011, εν ηρτεν μονο που εξω, που τα ελληνικα ομολογα - ηταν γνησιο προιον του κερδοσκοπικου τραπεζιτικου κεφαλαιου της Κυπρου.
Ο τραπεζιτικος τομεας στην Κυπρο ενι δυσαναλογος σε σχεση με την οικονομια - τζαι στην εποχη που ευρυτερα το κεφαλαιο εν επενδυεται παραγωγικα, αλλα κερδοσκοπικα, οι τραπεζες γινονται risk industry. Η ευρωπαικη ενωση στην προσπαθεια της να υποβαθμισει την επιρροη των τοπικων κρατων στην οικονομια [για να αναβαθμισει τους ευρωπαικους θεσμους, αλλα τζαι για να ελεγξει την πελατειακη διαχειριση χρηματων απο τα τοπικα κρατη] εκαθορισε οτι η διαχυση λεφτων στην οικονομια θα γινεται μεσα που τες τραπεζες - τουτον ηταν αλλωστε τζαι η κυριαρχη ιδεολογια υστερα που το 1980. Οσοι θελουν μπορουν να πασιν πισω στο 2008 τζαι να εβρουν τες δηλωσεις του αβερωφ που εμαραζωνεν τζαι εμουρμουραν γιατι "εν παει ο προεδρος στες συνελευσεις των τραπεζων", τζαι οτι πρεπει να ευκολυνθουν οι τραπεζες να πιασουν χρηματα.
Οντως εκαμεν το ο Σταυρακης. Τζαι οι τραπεζες, με την ανοχη της κεντρικης τραπεζας, αποφασισαν να κερδοσκοπησουν μεσα στην μεση της παγκοσμιας κρισης - το 2010. Επροσπαθησαν δηλαδη κατασκευασουν ενα μιτσην χρηματιστηριο 1999 στην μεση της παγκοσμιας οικονομικης κρισης. Η ανικανοτητα τζαι η αδυναμια να δουν η να καταλαβουν τες συνεπειες, εν εντυπωσιακη αμα δεις ποσο κακο επροκαλεσαν οϊ απλα στες επιχιερησεις τους αλλα σε ολοκληρη την οικονομια τζαι, κατα συνεπεια, την οικονομια.
Μπορει να πει καποιος οτι ελπιζαν οτι επερασεν η κριση,
η οτι ο Ορφανιδης, που τους αφηκεν να κερδοσκοπησουν με τα ελληνικα ομολογα, εν επιστευκεν οτι θα επιβαλλετουν ενα "κουρεμα" [ετσι εφανηκε που το αρθρο του στους financial times].
Κερδοσκοπικα, λοιπον, οι τραπεζες εξανασυραν την κυπριακη οικονομια στη κριση.
Οποτε οι συζητησεις για τα αιτια της κρισης τζαι τα αναγκαια μετρα το δευτερο εξαμηνο του 2011 ηταν μνημειο παραπλανησης- η εμφαση στο δημοσιο τομεα ηταν κλασικη περιπτωση του
"οταν το δακτυλο εδειχνε το φεγγαρι, ο ηλιθιος κοιταζε το δακτυλο". Ακομα τζαι οικοι αξιολογησης, σαν φορεις του κεφαλαιου, ηταν ξεκαθαροι οτι το προβλημα ηταν τα ελληνικα ομολογα τζαι οι τραπεζες - τζαι ομως που την ανοιξη, τα ΜΜΕ τζαι η αμιμητοι επικεφαλεις της επιτροπης οικονομικων της βουλης, εφωναζαν για το κρατος, το δημοσιο, τζαι εμαχουνταν να σπειρουν τον πανικο ακομα τζαι αμα η αναπτυξη ηταν στο 1.5%.
Εν ηξεραν μερικοι οτι η αγορα κινειται με το ρευστο τζαι την ψυχολογια;
 Γιατι λοιπον εμαχουνταν να περιορισουν το ρευστο στην αγορα τζαι να σπειρουν πανικο;
Το κρατος εν εισιεν αυξησει τα κοστα του - οι τραπεζες ειχαν το προβλημα.
Τζαι καποιοι εσυμπεριφερτηκαν σαν δικηγοροι των τραπεζων αγνοωντας τες επιπτωσεις της εκστρατειας τους πανω στην πραγματικη οικονομια.
Οποτε εκτος που την αναπτυξη ενος κερδοσκοπικου μερους του κεφαλαιου εχουμεν τζαι την αναπτυξη ενος λομπυ τουτου του κεφαλαιου στην πολιτικη ελιτ - με αξονα τους δικηγορους- τζαι στα ΜΜΕ.
Αλλα υπηρχε τζαι μια αλλη διασταση περα που οσους ειχαν συμφερον να αναπαραγουν υστεριες τζαι να προσπαθουν που το καλοτζαιρι να οργανωσουν μιαν επιθεση αφαιμαξης του Δημοσιου  τζαι δαιμονοποιησης των εργαζομενων τζαι των οργανωσεων τους: μερος της υστεριας που τον Ιουλη τζαι υστερα ηταν  ακριβως τζαι η επιθεση στο "κοινωνικο συμβολαιο" τζαι τους εργαζομενους.  Για τουτον τζαι η επιθεση εναντια στον Χριστοφια εισιεν τζαι την σημειολογικη ταξικη διασταση της επιθεσης στον αριστερο απογονο της εργατικης ταξης.
Ηδη εφανηκεν που τον Αουστο οταν μερικοι εθελαν "κοψιματα" πολλα. Τζαι αναμεσα τους ηταν τζαι οι δικηγοροι των τραπεζων - τα κοψιματα εθελαν τα για να καλυψουν τες ζημιες της κερδοσκοπιας τους τζαι η υστερια ηταν η σταχτη στα μαθκια για να μεν θωρουμεν. Εφταιαν οι παντες εκτος που τες τραπεζες τζαι τα διοικητικα τους συμβουλια.

Η κοινωνια επιαστηκεν απροετοιμαστη μπροστα στη υστερια - τζαι τουτο εκρυφκεν  κινδυνους ακριβως γιατι η κατασκευασμενη υστερια, επαραβλεπε [συνειδητα η μη] τες συνεπειες. Διοτι μερος του ευρυτερου προβληματος της ανικανοτητας του κεφαλαιου να καμει ενα στοιχειωδη ορθολογικο καταμερισμο πορων, εν η δυσκολια κατανοησης των αυτονοητων συνεπειων:
το στρατζισμα της αγορας που χρηματα με τις περικοπες του δημοσιου, θα εσημαινε ουσιαστικα οτι το προβλημα των τραπεζων θα εμεταφερετουν τζαι στην πραγματικη οικονομια. Διοτι το ευρωπαικο κρατος ενι ακομα ενα ειδος παρεμβατικου κρατους ευημεριας - τζαι αφου εν μπορει να διαχειριστει το χρημα [μεσω δικης του κεντρικης τραπεζας] μπορει ομως να διαχεριστει το δημοσιο προϋπολογισμο. Οταν το διδυμο της επιτροπης οικονομικων επεμενε να κοπουν διαφορα το φθινοπωρο, μια μεριδα του κεφαλαιου εκαμνε χαρα μεν αλλα αρκετοι [στην βουλη αλλα τζαι τζαι στην κοινωνια εκοιταζαν με απορια - χωρις ομως να μπορουν να απαντησουν αμεσα. Ξαφνικα επρεπε να αθθυμηθουμεν τα αυτονοητα. Τζαι να βρεθουν οι λεξεις για να απαντηθει ενας λογος που απαιτουσε που το δημοσιο, ενω επιμελως εκρυφκεν την αιτια της κρισης στες τραπεζες. Το οτι εισιεν τζαι νουσιμο κοσμο που εκατσεν τζαι εσυζηταν για το δημοσιο [για τα οντως υπαρκτα του προβληματα - αλλα που ηταν ασχετα με τες αιτιες της κρισης], σε ετσι πλαισιο, εν χαρακτηριστικο του ποσο ξαφνικο ηταν το σοκ τζηνης της αρχικης επιθεσης.
Αν υπηρχε μια αποπειρα πραξικοπηματος ηταν τζαι η αποπειρα επιβολης μεσω της καλιεργημενης υστεριας ενος σεναριου "θεραπειας σοκ" που με δικαιολογια το " καθεστως εκτακτης αναγκης" θα εξηλωνε διεκδικησεις τζαι αγωνες δεκαετιων - για να μεν φανει το πραγματικο σκανδαλο του τραπεζιτικου τομεα.
Τζαι οπως εφανηκε βεβαια, μερικοι, ξερωντας οτι θα εγινουνταν τζαι οι γεωτρησεις για το φυσικο αεριο εθελαν να εχουν σιερι τζαι ποτζει - σε περιπτωσεις "εκτακτης αναγκης" οι ιδιωτικοποιησεις δημοσιου πλουτου περνουν πιο απαρατηρητες.
Το πιο τρομαχτικο τζηνης της περιοδου ηταν ακριβως ινταλως ξαφνικα τοσος κοσμος εφαινετουν να δεχεται ανοησιες, τζαι να μεν θωρει τες προεκτασεις-συνεπειες για το ειδος της οικονομιας που εχουμεν - τζαι τες επιπτωσεις των εισηγησεων: τοτε ειχαμε ατακες του στυλ "εν να κοψουμε 10% που το προυπλογισμο τζαι κοψετε το λαιμο σας να τα εβρετε".
Διοτι οταν κοπει κατι που τον δημοσιο υπαλληλο, η που παροχες, εν θα διοχετευτει στην αγορα, τζαι εν φυσικον να περιοριστει η κινηση στην αγορα, τζαι τουτο να φερει μια σειρα αλυσιδωτων προβληματων. Αμα καποιοι παγωνουν τες προσληψεις σε σχολεια τζαι νοσοκομεια εν δημιουργουν μονο προβλημα σε νευραλγικους τομεις - αυξανουν την ανεργια τζαι περιοτριζουν παλε την ροη χρηματων στην πραγματικη αγορα, το παζαρι. Εν απλα οικονομικα τουτα - τα οποια φευκουν που την αυτιστικη εμφαση στο ατομο-καπιταλιστη τζαι θωρουν τζαι νακκον τον περιγυρο τζαι τες συνεπειες.
Το πιο λογικο, σε περιπτωσεις κρισης, ενι να διοχετευτουν χρηματα στην αγορα - τουτο εκαμαν οι ευρωπαιοι το 2008, τζαι οι κινεζοι, τζαι τουτο καμνουν ως τωρα τζαι οι αμερικανοι.

Αλλα προφανως τωρα τα οικονομικα μας ενεν δικα μας μονο πκιον - η ενταξη στην Ευρωπαικη Ενωση, επροχωρησε ακομα ενα βημα με τον περιορισμο-ρυθμιση των δημοσιων δαπανων. Η Γερμανια επεβαλε ενα καθεστως περικοπων για να κρατησει το ευρω που την μια, αλλα τζαι για να επιβαλει μια γενικη "πειθαρχια" [τζαι στους ιδιωτες-κερδοσκοπους επενδυτες τζαι στα τοπικα κρατη] στην διαδικασια ενοποιησης.
Ετσι τζαι αλλοιως ειπαν το τζαι η Μερκελ τζαι διαφοροι αλλοι: το μοντελο εν προσαρτηση της ανατολικης Γερμανιας στην Δυτικη. Η για την Ελλαδα το προτυπο εν η Λεττονια του τωρα. ειπεν καποιος το σαβαβτοκυριακο.
Ετσι τελειωνει τζαι ο ψυχρος πολεμος - το τελευταιο επιχειρημα για το οτι το δυτικο μπλοκ ηταν καλλιτερο ηταν οτι τουλαχιστον εν εκαταρρευσε το 1989 - εκαταρρευσεν, τελικα, το 2009.
Οι αιτιες ηταν ακριβως οι ιδιες - η προσαρτηση στον πυρηνα του ευρωπαικου μπλοκ τζαι ενα ειδος ομοσπονδοποιησης.
Τζαι τουτο σημαινει οτι οι αντιπαραθεσεις πκιον θα ενι τζαι τοπικες αλλα τζαι ευρωπαικες.
Θελωντας η μη ειμαστε σε μια νεα ομοσπονδιακη χωρα που την λαλουν ευρωπαικη ενωση - τζαι ακομα τζαι το ρουσφετι που λυμπιζουνται διαφοροι αμα σκεφτουνται τες εκλογες του 2013 θα εν ρυθμισμενο πκιον. Οπως μπορει να εν τζαι οι εταιρικοι φοροι που το λομπυ του κεφαλαιου εκαθυστεραν για 2 χρονια ελπιζωντας να οδηγησει σε κριση τα δημοσιοοικονομικα.
Τζαι ετσι εκτος που τες εκλογες στην Κυπρο πρεπει να μας απασχολουν τζια οι εκλογες στην Γερμανια, την Γαλλια τζαι την Δανια.
Οπως τζαι οι διαδηλωσεις στην Ρουμανια, το Βελγιο τζαι την Ιταλια.
Το γηπεδο εν ανοικτο - σε 2 ταμπλω:
1. Ποια μορφη θα παρει βραχυπροθεσμα η αμυνα στες κερδοσκοπικες τασεις του τραπεζιτικου κεφαλαιου
2. Ποιες μορφες υπαρχουν για το ξεπερασμα του καπιταλισμου τα επομενα 20-30 χρονια οπου οι μετατοπισεις στο παγκοσμιο συστημα αλλα τζαι οι νεες μορφες τεχνολογιας θα ξαναβαλουν στο τραπεζι το ζητημα της ορθολογικης διαχειρισης της οικονομιας - τζαι ο σοσιαλισμος, στες ποικιλες του μορφες, εκτος που αιτημα δικαιοσυνης ηταν ακριβως τζιαι τουτο -
ορθολογικη διαχειριση των προιοντων της ανθρωπινης εργασιας τζαι δημιουργιας - τουτον που λαλουν "οικονομια".
Τζαι φυσικα αργα η αργα η γρηγορα το ξεπερασμα του "κοσμου της αναγκης" εν να τεθει διαφορετικα - αλλα ας το αφησουμε για αλλη φορα το ζητημα του "κοσμου της ελευθεριας".
Εν παραξενος ο κοσμος γυρον μας για να ειμαστε σιουροι που εν να φκαλει τουτη η περιοδος ανακαταταξεων.
Αν στην Δυση το μοντελο που εμφανιζεται να καθοριζει το παιχνιδι ως τωρα εν το γερμανικο [με τις εσωτερικες διαλεκτικες του που εν καλα να τες δει προσεκτικα καποιος γιατι υπαρχει πολυσυνθετη εσωτερικη πλοκη με ενδιαφερουσες τασεις τζαι διαφοροποιησεις],
στα νοτιοανατολικα, εν εντυπωσιακο πως καμια μοναρχια εν απειλειται σοβαρα που τουτο που εβαφτιστηκε χαζοχαρουμενα σαν "αραβικη ανοιξη".
Χειραγωγουνται τζαι οι κινητοποιησεις τον τζαιρον της κλωνοποιησης.

Η Ταξικη παλη σαν διαχυτο κοινωνιολογικο φαινομενο τζαι η ταξικη συνειδηση
Μπροστα στην εγκαταλειψη του κοινωνικου συμβολαιου που μεριδα του κεφαλαιου η εργατικη ταξη αντεδρασε με διαφορετικους τροπους σε διαφορετικες χωρες/περιοχες. Στο δυτικο κοσμο μπορουμε να προσδιορισουμεν 2 διαφορετικα μοντελα - πολους:
1.Ειτε ηττηθηκε οπως στις Ηπα οπου η εννοια του κινηματος εμεταφερθηκε πκιον σε ενα πιο πλατυ πλαισιο κινητοποιησεων αλλα χωρις ιδιαιτερη ταξικη εμφαση
2. Ειτε εκρατησε την σχετικη της δυναμη οπως στην κεντρικη ευρωπη, με συμβιβασμους μεν, αλλα με αξονα ενα κοινωνικο συμβολαιο συμφωνα με το οποιο η εργασια τζαι το κεφαλαιο οφειλουν να αναγνωρισουν ορια τζαι υποχρεωσεις στες κινησεις τους.
Στο δευτερο μοντελο η εργατικη ταξη εξακολουθει να διαμορφωνει μεσα που τες οργανωσεις της μερος που την ηγεμονικη ιδεολογια της κοινωνιας. Καθεται δηλαδη στο τραπεζι του διαλογου ντε φακτο αλλα τζαι θεσμικα. Τζηνο ηταν το επιμαχο ζητημα τζαι το καλοτζαιρι δακατω.
Ταυτοχρονα εμφανιστηκαν τζαι νεες μορφες ταξικης παλης η νεα ταξικα υποκειμενα τα οποια εν καλυφκουνται που τα ιστορικα σχηματα της εργατικης ταξης: οι μεταναστες αλλα τζαι η νεολαια της ευελικτης εργασιας.
Σε τουτο το πλαισιο πρεπει να δει καποιος την ταξικη παλη οϊ μονο σαν κατι συνειδητο, αλλα σαν κοινωνιολογικο φαινομενο -  προκυπτει σαν αποσπασματα που μπορει να συγκλινουν μπορει τζαι οί, αλλα εκφραζουν μια συλλογικη δυναμικη ασχετα αν εν συνειδητη η οϊ.
Η συνειδηση εν νευραλγικη για να μπορεσει να κινηθει τουτη η δυναμικη στο πολιτικο χωρο τζαι να διεκδικησει συλλογικα - για την εργατικη ταξη σαν συνολο αλλα τζαι για την κοινωνια, περα που τους εσωτερικους διαχωρισμους.
Η ταξικη συνειδηση εν προιον μιας συγκλισης της πραξης που πηγαζει που το βιωμα με την κατανοηση οτι χωρις την συλλογικοτητα [των αλλων ατομων που εμπλεκονται αλλα τζαι της κοινωνιας ευρυτερα] εν μπορει να λυθει το ζητημα. Διοτι ακομα τζαι η πιο απλη απεργια θελει, στον σημερινο κοσμο, αλληλεγγυη - ποσο μαλλον εργασια σε τομεις που επηρεαζουν αλλους.
Αμα διαφορες ομαδες της εργατικης ταξης, οσων δηλαδη ζουν που ενα μισθο, εμπλεκουνται σε μορφες αντιπαραθεσης με το κεφαλαιο εκφραζουν την διαχυτη μορφη της ταξικης παλης.

Η διαχυτη μορφη εν δεδομενη. Τζηνο που ενεν σιουρο εν που οδηγα.
Η διαχυτη μορφη μπορει να παρει την μορφη της βιας, του σαμποταζ, η ακομα τζαι μιας αντιπαραθεσης που οδηγα στην κοινωνικη καταρρευση. Γιατι αμα οι δημιουργοι του πλουτου, αλλα τζαι των κοινωνικων σχεσεων [για να βαλουμε την εργατικη ταξη στην ευρυτερη μεταμοντερνα της μορφη] αποκλειστουν, τζαι χασει ενα συστημα την νομιμοποιηση του, η εσωτερικη ανομια αποκτα μορφες εκδικητικης διαβρωσης. Στις Ηπα σημερα λ.χ. περα που την γυαλιστερη εικονα του χολλυγουντ, τζαι του μαυρου που εγινε προεδρος, γουαου,
υπαρχει η πραγματικοτητα μιας κοινωνιας που σταδιακα αποβαλει, πετασσει στο περιθωριο, μεγαλες μεριδες της, δημιουργωντας ταυτοχρονα, ενα αισθημα μισους που εκρηγνυεται πκιον οϊ σαν ταξικη συνειδηση, αλλα σαν ατομικο μισος. Το οτι τα κινηματα που εμφανιζονται [που το Σηατλ το 1999 η το Occupy τωρα] αντλουν την ρητορικη τζαι το φαντασιακο τους που την "δημοκρατια" τζαι τες χιππικες πρακτικες της δεκαετιας του 60, μπορει να μεν εν τυχαιο.
Η πιο προσφατη ταξικη αντιπαραθεση ηταν των δασκαλων στο Wisconsin που αν τζαι εν εκερδηθηκεν στο πρωτο σταδιο, ηταν που τες λλιες φορες που η εργατικη ταξη τες τελευταιες δεκαετιες εκαταφερε να οργανωθει παιζωντας με το δημοσιο αισθημα αλληλεγγυης.
Αλλα το οτι το κεφαλαιο πκιον καμνει επιθεση ακομα τζαι στο δικαιωμα οργανωσης εν χαρακτηριστικο.

Στην Κυπρο οι συνεχνιες τζαι η συγκροτηση της εργατικης ταξης εχουν ψηλο βαθμο οργνανωσης, αλλα μοιαζουν παραπανω με τες εγγλεζικες τζαι τες γερμανικες συντεχνιες παρα με τες γαλλικες τζαι τες ελληνικες, η τες ιταλικες, που εχουν τζαι τες εκρηκτικες στιγμες τους.
Ισως γιατι στην Κυπρο υπερασπιζουνται τον ρολο τζαι την θεση της εργατικης ταξης στο κοινωνικο συμβολαιο.
Στην κουβεντα που εγινε στην Πλατεια ηρωων στην Λεμεσο μερικοι εισηγθηκαν να γινουν ομαδες να μοιραζουν φυλλαδια σε χωρους απεργιων. Εκαμε μου εντυπωση ενας νεαρος που εισηγηθηκε να μοιραζουνται φυλλαδια τζιαι στους μαθητες, τους μελλοντικους εργατες. Ισως το χασμα, που εκατασκευαστηκεν στην κοινωνια του θεαματος, αναμεσα στον λαιφσταιλ καταναλωτη τζαι στον  εργαζομενο-δημιουργο, να γεφυρωνεται σε μια γενια που τα εσει εν δυναμει "δει" ουλλα.
Σε χωρες οπως η Κυπρος, η εργατικη ταξη εσιει μια ταξικη συνειδηση που ταυτιζεται με την κοινωνικη - με το αισθημα δηλαδη οτι προσφερουν στην κοινωνια σαν συλλογικοτητα παρα οτι εκπροσωπουν μια μεριδα της κοινωνιας.
 Φυσικα η ταξικη παλη εν μπορει να γινει χωρις να διεκδικηθει το μερικο - για να εβρει εστω το συνολικο σαν καταληξη.Οπως λαλει τζαι ο Μεφιστοφελης στον Φαουστ:
"... - μερος ειμαι εγω
του μερους , ολο που ηταν αρχικα,
μερος του σκοτους οπου γεννησε το φως.'
Το ιστορικο διλλημα δαμαι εν το εξης:
Οταν η αισθηση της συλλογικοτητας εν δυνατη [σε συγκεκριμενες κοινωνιες η σε συγκυριες που φαινονται "να απαιτουν" συλλογικοτητα τζαι κοινωνικη αλληλεγγυη]  θεωρειται αυτονοητο οτι θα συνεισφερουν ουλλοι. Σε ετσι περιτπωσεις οι οργανωσεις της εργατικης ταξης [που υπερασπιζουνται παραπανω, παρα ονειρευκουνται την συνολικη ανατροπη], αλλα τζαι κομματα που διεκδικουν οτι εκφραζουν την εργατικη ταξη, εχουν να διαπραγματευτουν που την μια την συμμετοχη στο αισθημα της συλλογικοτητας ["πρεπει να τα καταφερουμε ουλλοι μαζι" - τζαι η εργατικη ταξη εν ντε φακτο ηγεσια αφου εκφραζει οσους εν οι δημιουργοι] τζαι, που την αλλη, την ταξικη κατανοηση οτι μερικες μεριδες της εργατικης ταξης εν να αντιδρασουν, τζαι ισως πρεπει να αντιδρασουν.
Ινταλως διατηρειται η ταξικη ενοτητα που την μια
ενω αναπτυσσονται τζαι οι αιχμες των ταξικων διεκδικησεων που την αλλη;
Διοτι οπως εν σημαινει οτι καθε απεργια εν ντε φακτο στην προοπτικη της συλλλογικοτητας [το μερικο μπορει να μεινει μερικο],
εν σημαινει επισης οτι οτι φαινεται παραδοξο, εν παραδοξο τζαι οϊ κρυφη εκφραση του ταξικου συλλογικου.
Εν μια ισορροπια που κανενα κομμα, καμια ομαδα, κανενα κινημα, καμια συντεχνια εν μπορει να πετυχει με προκαταβολικες θεσεις.
Απλα εν αναγκη να βρεθει. Τζαι εν να βρεθει στην πραξη - σαν ισορροπια.
Τζαι οπως εν να πρεπει να αναζητηθει η οργανωση της δυσφοριας που τωρα εκφραζεται σαν αποχη, σαν δηλωσεις του στυλ "εγω εν θωρω τηλεοραση", "εν θκιεβαζω εφημεριδα" [γιατι οι υστεριες των ΜΜΕ παραγουν απονομιμοποιηση των ιδιων των μηχανισμων χεραγωγησης τζαι των ελιτ],
εν να πρεπει να κατανοηθει τζαι το πλαισιο που δημιουργουν οι πολιτικες δυναμικες. Αποσπασμα που τους διαλογους στα πηγαδακια της πλατειας:
"Καμνει διαφορα που εν η αριστερα στην κυβερνηση;"
"Εσυ δηλαδη το 73 στην Χιλη ηταν να σκεφτεσαι με ποιους ηταν να εισαι; Οξα στην Βενεζουελα τζαι την Βραζιλια πριν λλια χρονια;"
"Χρειαζεται ομως τζαι ..."
Η αποχη σαν εκφραση απονομιμοποισης στις Ηπα λ.χ. καταληγει να εν ουσιαστικα δωρο για ελεγχο της εξουσιας που τες ελιτ - θελουν συνειδητα να μεν συμμετεχει ο κοσμος λαλει ο Τσομσκι. Οί απλα στες ψηφοφοριες αλλα στην πολιτικη γενικα σαν το "κοινο".  Τζαι προσπαθουν να το πετυχουν που τες αρχες του 20ου αιωνα με τα ΜΜΕ.
Η συμμετοχη εν μπορει να εν μονο πολιτικη
αλλα εν μπορει να εν τζαι απλη παραιτηση σε αναμονη.
Χρειαζεται τζηνο το εξωθεσμικο πλαισιο που εν να κουντα
τζαι ενα θεσμικο πλαισιο που εν να λειτουργα σαν αμυνα η σαν ανοιγμα για το επομενο βημα. Ειτε με ρηξη, ειτε με "τομη" οπως το λαλουν θεσμικα, ειτε διαχυση μιας δυσφοριας που θα καμει την ελιτ να αθθυμαται οτι 
" ολα εδω πληρωνονται".
Τζαι εσιει πολλους που πρεπει να το αθθυμουνται τουτο, τα επομενα χρονια

Οσο καταλαβουμε οτι η εργατικη ταξη ενεν απλα μια εν δυναμει συλλογικοτητα που θα "ξυπνησει" οπως η Χιονατη, τοσο εν να πρεπει να δουμε την αναγκη να φτιαχτουν λογοι τζαι συνθετικες εμπειριες για ενα πλουραλισμο που εν επισης μερος της ταξης "καθ'εαυτο".
Η εικονα της αντιπαραθεσης λ.χ. των κουκουεδων τζαι των αναρχικων στη Ελλαδα [γενικα οϊ προσφατα] εν ισως εκφραστικη μια συνθεσης που εκκρεμει..οϊ απλα στο επιπεδο της πολιτικης - αλλα τζαι την κοινωνιολογικης αναγνωσης των μορφων της εργατικης ταξης τζαι των πρακτικων της.
Που την αλλη μερκα το κεφαλαιο εν να προσπαθησει αναποφευκτα να διχασει την εργατικη ταξη σε διαφορα μερη: τους δημοσιους, τους ιδιωτικους, τους ξενους κλπ. Τζαι φυσικα εν να χρησιμοποιησει τους ανεργους, τον "εφεδρικο στρατο της εργασιας" που ελαλεν τζαι ο καρολος σαν απειλη αλλα τζαι σαν επιχειρημα. Το οτι εν γνωστο εν τζαι καμνει το θεμα λλιοτερο αντικειμενικο στην δυσκολια του.
Οπως τζαι το οτι εσιει απεργιες που θελουν ιδιαιτερη προσοχη στην αλληλεγγυη. Οπως τζαι το γεγονος οτι ο χωρος αναμεσα στο δημοσιο τζαι στο ιδιωτικο εν υπαρκτος τζαι πρεπει να καλυφτει.
Εν παλε θεμα συνθεσης της αυτονομιας, της μερικοτητας τζαι της συλλογικοτητας που απαιτει η αλληλεγγυη.
Η εργατικη ταξη εν μπορει να αμυνθει μονο τζαι ουτε μπορει να κατεβασει στο δρομο ενα ομοιομορφο συνολο.
Η μεταμοντερνα εργατικη ταξη εν ντε φακτο πολυχρωμη.

Το ιστορικο εργατικο κινημα "εδωσε"/αναγνωρισε στην εργατικη ταξη, τοτε που εμφανιζετουν νεαρη στο προσκηνιο της ιστοριας, ενα ρολο τζαι ενα μυθο:  
εβοηθησεν την να καταλαβει το ρολο της στην παραγωγη του πλουτου , τζαι απλωσε μπροστα της το οραμα μιας ιστορικης πορειας οπου ο προλεταριος θα ηταν  ο/η δημιουργος του  νεου κοσμου.
Σημερα οι εργαζομενοι εν η συντριπτικη πλειοψηφια του πλανητη - αλλα με μιαν τεχνολογια που εν χρειαζεται πκιον την καταναγκαστικη εργασια.
Πρεπει να οικοδομηθουν οι "μυθοι" που θα ξαναβαλουν οϊ απλα την ελπιδα [απεναντι στην αναγκαια αλλα ντε φακτο περιορισμενη ιστορικα αμυντικη διαταξη] στο τραπεζι, αλλα τζαι το οραμα μιας ιστορικη πορειας στην οποια η εργατικη ταξη, το μεταμοντερνο κοινωνικο τζαι εργασιακο προλεταριατο, αποκαλυφκει την αντιφαση αναμεσα στο τι εν εφικτο τζαι τι υπαρχει, τζαι εισηγειται το ξεπερασμα.
Τζαι τουτο το περασμα εν μπορει να γινει μονο με ορους μαρτυρολογιας πκιον. Ουτε πριν ηταν ετσι μονο δηλαδη, αλλα σημερα χρειαζεται η προοπτικη του περασματος να εν εφικτη αλλα τζαι να κουβαλα μεσα της την χαρα της ανακαλυψης του συλλογικου.
 Την ηδονη της πραξης σαν συνειδητο σημειο διασταυρωσης της βιογραφιας με την Ιστορια.

Εν μπορει η επανασταση να μεν ξερει "να χορευκει",
[if you don't know who w to dance, i don't want to be part of your revolution"],

να ζιει την χαρα, 
οπως ελαλεν η Εμμα..
Η καταγραφη ηττων, μονο, εν βοηθα.
Ακομα τζαι στες δυσκολες μερες του μεσοπολεμου το τοτε επαναστατικο προλεταριατο εισιεν μια αδισταχτη σιουρκα για την νικη τζαι το μελλον.
Μια χαρα που εξεπερνα την μαρτυρολογια που επιβαλετουν στες τοτε συνθηκες.
Ουτε οι αυταπατες βοηθουν φυσικα.
Χρειαζομαστε, ισως, την αδισταχτη αισιοδοξια του ρεαλισμου
που βασιζεται στο παθος της ψυχρης λογικης που απομυθοποια.
Να ξαναεβρουμε την γραμμη αναμεσα στο Κοινο, το Δημοσιο, την συλλλογικοτητα
τζαι το μελλον.

Οταν εμφανιστηκε το θεμα με το φυσικο αεριο το φθινοπωρο, εσκεφτηκα οτι ηταν πολλα καλη η συγκυρια, γιατι μπροστα στην κατασκευασμενη υστερια του "κοψετε" που το Δημοσιο, ηρτεν ξαφνικα ενα συλλογικο αγαθο για να μας ξανααθθυμισει το Δημοσιο - το κοινο.
Εστω τζαι αν εν τζαι τουτο risk industry οικολογικα. Αλλα εν ντε φακτο συλλογικο τζαι πρεπει να το διαχειριστουμε συλλογικα.
Το οτι τουτον το μηνα, ο τονος πκιον ενεν στο "κοψετε που το δημοσιο", αλλα στην "αναπτυξη" [εστω τζαι σαν ασαφης εννοια που μιλα για την αναγκη εργασιας παρα περικοπων]
εν ισως ιστορικο κερδος..
Αντεξαμε στη υστερια..
Αλλα πρεπει να μαθουμε για ξερουμε να περιμενουμε ετσι στημενες ομοβροντιες.Εν να ξαναδοκιμασουν - τζαι αμα ξαναερτουν εν να πρεπει να αθθυμουμαστεν τα μυστικα deals τζαι τα συμφεροντα των δικηγορικων γραφειων.
Ηρταν τζαι οι απεργιες, ηρτεν τζαι η ευρωπαικη στροφη στην λογικη των συνεπειων, αρα της αναπτυξης, αλλα εν καλα να αθθυμουμαστεν τζαι την διαδηλωση εξω που την βουλη το Δετζεβρη - στην συλλογικοτητα τους ηταν ισως μια νευραλγικη στιγμη μνημης για την κοινωνια -  για το συλλογικο που δημιουργα η εργασια τζαι για τους ιστορικους δεσμους τζαι θεσμους.
Τζαι για την πιθανοτητα της "γενικης απεργιας" σαν στιγμης ταξικης παλης αλλα τζαι κοινωνικης αλληλεγγυης. Σαν συλλογικου μυθου,  οπλου αν χρειαστει, αλλα τζαι εμπειριας

"..απο τον αγωνα της 1ης του Μαρτη. Ηταν ενας πολυ δυσκολος, σκληρος αγωνας, που χωρις την αλληλεγγυη του λαου δεν θα επετευγχανε. Πως εκδηλωθηκε αυτη η αλληλεγγυη; Πρωτα αναμεσα στους μεσαιους της πολης. Οι μεσαιοι της πολης, καταστηματαρχες, μικροβιοτεχνες, επαγγελματιες εδιναν τακτικα οικονομκες συνεισφορες για την συντηρηση αυτων των μεγαλων απεργιων...Στην απεργια της 1ης του Μαρτη, ενας μεγαλος αριθμος εστιατορων προθυμοποιηθηκαν ν απροσφερουν γευματα δωρεαν σε απεργους....Ενας μεγαλος αριθμος μπακαληδων προθυμοποιηθηκαν να δινουν πιστωση σε πελατες που ηταν απεργοι..Υπαρχουν ακομα πιο συγκινητικα παραδειγματα. Η κοινοτητα λεπρων, μια κοινοτητα που ζουσεμεσα σε αθλιες συνθηκες εκανε ερανο...για να ενισχυσουν τον αγωνα της 1ης του Μαρτη. Οι ιεροδουλες της περιοχης εκαναν επισης ερανο για να ενισχυσουν το απεργιακο ταμειο"
Αναμνησεις του Α. Ζιαρτιδη για την απεργια της 1ης Μαρτιου 1944 μεσα απο την οποια καθιερωθηκε η ΑΤΑ.
Ηταν, δικοινοτικη τζαι εσυμμετειχαν αριστεροι τζαι δεξιοι.

Τζαι, τον Γεναρη, ειδαν τζαι οι εργαζομενοι του ιδιωτικου τομεα, χωρις καμιαν αμφιβολια πκιον, οτι αμα καποιοι επιτθενται στους δημοσιους υπαλληλους ακολουθουν τζιαι οι ιδιωτικοι.
Η νευραλγικη στιγμη, κατα συνεπεια, ηταν η διαδηλωση ουλλων των συνεχνιων εξω που την βουλη.
Τζαι το οτι η προσπαθεια κατασκευης υστεριων το δευτερο εξαμηνο του 2011 εν εχωρισεν τες συντεχνιες, παρα τες διαφορετικες πολιτικες καταβολες,  μπορει τζαι να ηταν η πιο πεισματαρικη μορφη της ταξικης συνειδησης που αντισταθηκε τζηνο το δυσκολο εξαμηνο.
Τζαι οπως εν να γινει ευρυτερα κατανοητο οτι η πολιτικη τζαι η οικονομια εν αλληλοδιαστυρωμενες  κοινωνικες σφαιρες [τζαι στα συμφεροντα τζαι στις αντιθεσεις]
ετσι τζαι η διαχυση σε διαφορους πολιτικους χωρους τασεων που διεκδικουν την αμυνα του ιστορικα οικοδομημενου εν τοσο απαραιτητη οσο τζαι η εμφανιση των τασεων που εν βαλουν την προοπτικη.
Γιατι εν μπορουμε απλα να αμυνουμαστεν. Πρεπει να προτεινουμε τζαι το επομενο βημα - μπορει να μεν εν η ανατροπη [εσιει κοινωνιες των οποιων η μεγαλη πορεια γινεται μεσα που μεταρρυθμισεις] αλλα να εν οραμα - με ριζες δαμαι, τζαι σσιος στην περιοχη μας.

Υ.Γ.
Τα πιο πανω εν σκεψεις τζαι αποσπασματα διαλογων με ατομα, κειμενα, τζαι εμπειριες του περασμενου μηνα. Εν μακρυναριν. Αλλα ετσι ενι αμα παλευκουν οι λεξεις να κωδικοποιησουν κατι αναμεσα στην εμπειρια τζαι την προοπτικη.
Για να μεν χαθει ομως τζαι η επικαιροτητα, λλια φευγαλεα σχολια σαν ασκησεις ταξικης αποκωδικοποιησης στον κοσμο του θεαματος.

1. Μετα τον Λ. Μαυρο τζαι ο Ζ. Κουλιας εκριθηκε ψευτης σε δικαστικη διαμαχη. Ο Ζ. Κουλιας εκπροσωπα στην πιο εκδηλη του μορφη το εμπορευμα "πολιτικαντης" που πουλιεται τζαι αγοραζεται δημοσια πκον. Η αγοραπωλησια της ψηφου του στον αρχιεπισκοπο το περασμενο καλοτζαιρι  θα μεινει στην ιστορια σαν τεκμηριο της αθλιοτητας μιας εποχης. Το οτι εν επαγγελματιας ρατσιστης, εν ευκολο να κατανοηθει - οι αδυναμοι τζαι οσοι εν μπορουν να του αντιμιλησουν εν ο ευκολος στοχος. Το οτι εσιει δημοσιογραφους που αναπαραγουν τους τραμπουκισμους εν επισης ζητημα που αξιζει να καταγραφει: ποιος αναπαραγηγε το τελευταιο του ψεμα για τον μεταναστη που επηεν Ισπανια;

2. Ο Α. Μιχαηλιδης , διευθυντης συνταξης του Φιλελευθερου, απελυσε συνεργατιδα δημοσιογραφο της εφημεριδας πριν λλια χρονια γιατι εκρινε, ο Δ.Σ., οτι εκαμε αναρμοστη κριτικη, κατι σαν "υβρισια", ας πουμε, εναντια σε "συναδελφο [στον εθνικο του λογο εθελεν να πει]. Απλα εισιεν γραψει η δημοσιογραφος οτι καποιου ειδους εθνικιστικες ρητορικες εν βοηθουν. "Υβριστικο" τζαι αρα απολυση εκρινε ο λογοκριτης. Οταν το 2008-09 ο Α. Μιχαηλιδης εκαμνε επιθεση δαιμονοποιησης, οπως καμνει συνηθως εναντιον ατομων, για πολιτικους η προσωπικους λογους, αρνητουν να δημοσιευσει, τουλαχιστον απαντησεις γιατι ηταν, λαλει, "υβριστικες".
Ποιον ακριβως αρθρο του συνταγματος προνοει να υπαρχει "ισονομια" τζαι "ισοπολιτεια;"
[συμφωνα με οσα εκυκλοφορησαν, τα ψεματα του Κουλια πρεπει να επερασαν που τον Δ.Σ. ].

3. Ο Ν. Παπαδοπουλος τουτην την εφτομαδα εβρεθηκε σε μια θεση που μπορει να γινει πιο συχνη. Μια δημοσιογραφος του Πολιτη εκατεγραψε τα μουρμουρητα ακομα τζαι στην βουλη οτι καθυστερουν νομοθεσιες "για ιδιοτελη συμφεροντα ...δικηγορικων γραφειων" [επιτελους, επερασε η διατυπωση στην πρωτη σελιδα - εστω τζαι  κατω κατω] . Ποιοι τζαι γιατι τον εκαρφωσαν εν να δειξει. Αλλα η διερευνηση των διαπλεκομενων της επιτροπης που εσιει πολλες ευθυνες για την μορφη της σημερινης κρισης εν που τα λογοκρινομενα του δημοσιου λογου. Στα ευχαριστα καταγραφεται το οτι ο Ν.Π. εθεωρησεν αναγκαιο να διαψευσει κλπ."Μα εγω εν τζαι.." Ατε να δουμε ποτε εν να ανοιξει το κεφαλαιο του δικηγορικου γραφειου τζαι των εταιρειων που εξυπηρετουνται. Τζαι των διαπλεκομενων.  Καταγραφεται στα θετικα τες τελευταιες εφτομαδες οτι σε μερικα θεματα , εμιλαν χωρις να ακουεται σαν poodle του Αβερωφ. Τζαι μερικες προτασεις που αρθρωνε ακουονταν χωρις το αππωμενο στυλ του αστουλικου απενταντι στους εργαζομενους - παντες τζαι επροσπαθαν να καμει τζαι νακκον την δουλεια [στην βουλη] για την οποια πκιερωνεται: να εν δημοσιος λειτουργος/εργαζομενος τζαι οϊ δικηγορος εταιρειων/τραπεζων/οικογενειων/ιδιοτελων συμφεροντων κοκ - η εμπαθης απεσταλμενος αλλων. Για την δικη του αξιοπρεπεια δηλαδη. Διοτι ειπαμεν - καθε αθρωπος αξιζει κατι παραπανω απο οτι τον εμαθαν να αναμασα. Μπορει να καταλαβει ενας αππωμενος αστος που ακομα ακουεται σαν το μωρο που  εχασεν την πιππιλα [λογω απωλειας εξουσιας που ενομιζεν εν δικη του κληρονομικα] τι σημαινει το δημοσιο τζαι τι σημαινει σεβασμος; Hopefully.

4. Προσφατα ηταν το μνημοσυνο του Στεφανιδη. Ο υιος Γιωρκατζης επηεν τζαι αψεν τζερι στο ονομα του νεκρου του οποιου ο φρικτος θανατος πιστωνεται σε προγονο του; Επειδη ειπαμεν να υπαρχει ευγενια [επειδη, ακριβως, εν ειμαστεν σαν τζηνους...:)] να μεινουμε δαμαι. Τζαι θωρουμεν αν το οριο της "ευπρεπειας" στο δημοσιο λογο εν να διατηρηθει η ...υπαρχει τζαι η απουσια ενος πτωματος στο κατω κατω.

20 σχόλια:

Disdaimona είπε...

εννε μακρυνάρι.

εν ένα εξαιρετικό κείμενο όπως παντα τζαι παραπάνω που παντα.
εν εσιει ούτε μιαν περιττή λεξη, τζι ακόμα εγυρεφκες τες...

ποτε εν να βρεθούμε, να πιούμε κρασιά τζαι να αγκαλιαστούμεν ακόμα τζ αν δεν είμαι μαυροκόκκινη; :)

νεος είπε...

Ούτε τζι εγώ ξέρω αν εμπόρε να λείπει κάτι...

Anef_Oriwn είπε...

Λινέ,

Να πω κι εγώ ότι για μια ακόμα φορά έγραψες ένα εξαιρετικό κείμενο!
Και να σημειώσω στα σύντομα δύο πράγματα:
1. Στο κεφάλαιο “Το τελος της μικρης μας πολης” νομιζα ότιο θα αναφερόσουν στον “πόλιν” του Καθηγητού Χαρίδημου Τσούκα [link: http://htsoukas.blogspot.com/2012/01/blog-post_28.html]...
2. Η εποχή της ΕΟΚΑ είναι γεμάτη τραγικές ιστορίες αλλά και εγκλήματα [όπως αυτό με τον Στεφανίδη]. Σ’ ένα τέτοιο έγκλημα εκείνου του καιρού [λίγο - πολύ άγνωστο ακόμα αναφέρθηκα κι εγώ παλαιοτέρα σε σχετική ανάρτηση μου – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/06/412010.html

linopampakos είπε...

Disdaimona,
κρασι
με το σεναριο-καπως-ολοκληρωμενο
μεσα στον φερβαρη..
ακουεται πολλα καλον..
να το "οργανωσουμε"..:)

linopampakos είπε...

νεε,
κατι εν να φκαλει η εμπειρια εν γινεται να μεν φκαλει...:)

linopampakos είπε...

ανευ,
1. ινταλως προσπαθουν μερικα πλασματα να εκλιπαρησουν νακκον δημοσιοτητα α;
.."η κατασκευη ενος ψευδογεγονοτος" ακουεται καλος τιτλος για ειδηση,
σε σχεση με την αβασταχτη πλαδαροτητα στην οποια μαλλον αναφερεσαι..:)..
αλλα ασε να αφηκω το σχολιο παρατζει..
.. ισως τζαι συγκριτικο γιατι η πλαδαροτητα εν αξιζει τον κοπο - ενω η συγκριση των κατασκευαστων, ισως αξιζει το χιουμορ..:)

2. καλο λινκ..
τζαι να σκεφτεις οτι ο "αλλος" εν εντζαι εκαταλαβε ακομα την ευγενεια με την οποια αντιμετωπιζεται..

Ανώνυμος είπε...

Ινταλος τα καταφέρνεις να μπαίνεις μες τες ψυσιές τζαι να αποκαθιστάς τες ισσοροπίες... εν εν μακρυνάρι Λινέ τζαι όπως λαλεί τζαι ο Νέος εν του λείπει τίποτε. Τζαι όσα γράφεις, αλλά τζαι όσα αιωρούνται πίσω που τες λέξεις, εν πολύτιμα μες την συγκυρία ακόμα τζαι αν δεν τα υιοθετά κάποιος στο σύνολο τους. Χ.

arkoudas είπε...

Πολλά καλόν κείμενο. Εγώ προσωπικά επερίμενα το τζιαιρό, τζιαι νομίζω επεριμέναν το τζιαι πολλοί άλλοι...είπα σου το τζιαι τες προάλλες.

Ομως θα επιμένω ότι όπως τζιαι τα τελευταία 40 (οξά εν παραπάνω; :)) έσχιει 'ωραιοποιήσεις'. Όϊ φυσικά σαν τζείνες που κάμνουν άλλοι, αλλά σε κάθε περίπτωση λαλείς τα νάκκο μαλαχτά.

Π.χ. λαλείς 'αλλα εν καλα να αθθυμουμαστεν τζαι την διαδηλωση εξω που την βουλη το Δετζεβρη - στην συλλογικοτητα τους ηταν ισως μια νευραλγικη στιγμη μνημης για την κοινωνια - για το συλλογικο που δημιουργα η εργασια τζαι για τους ιστορικους δεσμους τζαι θεσμους. Τζαι για την πιθανοτητα της "γενικης απεργιας" σαν στιγμης ταξικης παλης αλλα τζαι κοινωνικης αλληλεγγυης.'

Μα ποια νευραλγική στιγμή μνήμης; Εκτός που τζείνους που σε θκιαβάζουν (τζιαι ίσως μερικούς άλλους) εν μπορώ να καταλάβω ποιοι εννά θυμούνται την απεργία του Δεκέμβρη όπως την περιγράφεις. Δαμέ ούλλοι εκατακεραυνώσαν την. Τζείνοι που την εκάμαν μόνο συγνώμην έλειψεν να πουν. Για τούτα εν ευθύνεται κάποιος, εκτός που τζείνους που εν τους συμφέρουν οι απεργίες;
Τωρά η πιθανότητα γενικής απεργίας, έστω να δεχτώ ότι υπάρχει. Πόση ένει; Τζιαι γιατί εννεν μεγαλύτερη; Ποιος φταίει; Τι πρέπει να γίνει για να μεγαλώσει τούτη η πιθανότητα;

Λαλείς επίσης 'Το οτι τουτον το μηνα, ο τονος πκιον ενεν στο "κοψετε που το δημοσιο", αλλα στην "αναπτυξη" [εστω τζαι σαν ασαφης εννοια που μιλα για την αναγκη εργασιας παρα περικοπων]
εν ισως ιστορικο κερδος..
Αντεξαμε στη υστερια..' Ε τούτον πραγματικά εν το καταλάβω.

arkoudas είπε...

...Τωρά όσον αφορά στην ανάλυση σου για τες κρίσεις τζιαι τους κύκλους του κεφαλαίου, μέσα στην εξαιρετικότητα της, διακρίνω (όϊ ωραιοποίηση τούτην τη φορά αλλά) μιαν αισιοδοξία...να την πω νομοτελειακού τύπου;;;

Λαλείς (τζιαι μακάρι να έσχιεις δίκαιο) 'Η "τραγωδια της Δυσης" εν η αδυναμια ελεγχου του χρηματιστικου κεφαλαιου
τζαι τουτο θα φερνει επαναλαμβανομενες κρισεις μεχρι να φτασουμε
ειτε σε οριακη κριση μεταμορφωσης, αντιστοιχη των πολεμων του 20ου αιωνα,
ειτε [αφου οι πολεμοι μεταξυ των "μεγαλων" εν ανεφικτοι πκιον λογω των δυνατοτητων μαζικης καταστροφης] σε καποια εσωτερικη μεταμορφωση'.

Εθκιάβαζα το βιογραφικό κάποιου ακαδημαϊκού πρόσφατα τζιαι ελάλεν ότι γράφει ένα βιβλίο για το πως ο νεοφιλελευθερισμός αναπαράγεται μέσα που τες κρίσεις. Δηλ. πως οι δρώντες προσπαθούν (μέσα που 'ερευνητικά κέντρα', π.χ.) να αναπαράγουν το μοντέλο τους....Υποθέτω τζείνο που θέλω να πω εν ότι μέσα στη δομικότητα του συστήματος τζιαι των κρίσεων του, έχουν σημασία τζιαι οι δρώντες (agency). Τούτο εν σημαίνει ότι χρειάζεται τζιαι μια αντιφωνία αρκετή για να τους φανερώσει;

Σόρρυ αν το επαράκαμα.....μεταξύ άλλων, επεθύμησα να κουβεντιάσω.

gregoris είπε...

εξαιρετικό τζιαι χρήσιμο αλλά τζιαι "αποκαθιστώντας ισορροπίες" που λαλεί τζιαι ο Χ...

αλλά θα συμφωνήσω με τον αρκούδα σε διάφορα
- ότι την τελευταία περίοδο δεν επαρέμβηκες στη δημόσια σφαίρα όσο συχνά επεριμέναμεν
- τζιαι ότι έσιει σημεία που τα λόγια δαμέ εν πιο μαλαχτά τζιαι πιο αισιόξοδα που όσα σηκώνει η συγκυρία

πιο συγκεκριμένα ναι ήταν σημαντική στιγμή η 3ωρη απεργία που έγινεν για την τιμή των όπλων στο 3ο πακέτο λιτότητας αλλά κανονικά μέσα στο εξάμηνο της υστερίας εσήκωνεν τουλάχιστον 2 παγκύπριες παναπεργίες...έτσι πιαθνότατα να ήταν διαφορετικά τα πράματα σήμερα.

όσον αφορά τα μέτρα για την ανάπτυξη που εζήτησεν τζιαι περίπου επήρε το κεφάλαιο (τούτον ας το σχολιάσουμεν μετά) εν καταλάβω που κολλά δαμέ. εν εμπορούσεν μετά που 3 πακάτα λιτότητας με εστίαση το δημόσιο να ακολουθούσεν 4ο. εξάλλου έπρεπε να διοχευτούν τα λεφτά που εξοικονομηθήκαν στην αγορά. τόσον απλά. τζιαι φυσικά αφού η επίθεση εμεταφέρτηκεν στον ιδιωτικό τωρά εν καταλάβω για ποιον ιστορικό κέρδος μιλάς. μετά τον ιούνη τζιαι αφού πετσοκοφτεί η άτα πιθανότατα θα γίνει η επόμενη επίθεση στο δημόσιο...τζιαι η εστίαση στην "εργασία" πάλε εν που την ευρώπη που έρκεται, εν τζιαι κυπριακό ζήτημα.

gregoris είπε...

εν τζιαι εν μόνο κυπριακό ζήτημα εννοώ στο τέλος.

όπως φυσικά ούτε το κοινωνικό συμβόλαιο (ο ταξικός συμβιβασμός δηλαδή μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο) τζιαι η διάβρωση του τες τελευταίες δεκαετίες τζιαι το ξήλωμα του τα τελευταία χρόνια...

linopampakos είπε...

Ανωνυμε Χ,
σιερομαι που εν εμφανη οσα "όσα αιωρούνται πίσω που τες λέξεις"..
τζαι γενικα αλλα τζαι στο τελευταιο κομματι..:)
μπορει να εσιει τζαι τουτο την λειτουργια του..

linopampakos είπε...

arkouda,
εν καλη η κουβεντα..
διαφορετικα ινταλως εν να παμε που το βιωμα στην προοπτικη;..:)

1. για τον δετζερβη..
νομιζω εχουμε λλιον διαφορετικη αναγνωση τζαι αναμνηση σε φιλε..
Πριν την συζητηση στην βουλη το κλιμα ηταν "πρεπει να βρεθει μια λυση"..τζαι διπλα που την νεοφιλελευθερη πιεση που υπηρχε που το καλοτζαιρι,
αρκεψε να διαμορφωνεται τζαι μια οπτικη για καποια μετρα "κοινης αποδοχης" [αρα δαμαι υπηρχε τζαι η εμμεση αναγνωριση του κοινωνικου συμβολαιου],
αλλα σαφως η εμφαση ηταν οτι επρεπε να παρθουν γληορα..
Τζαι αρα χωρις τον διαλογο με τις συντεχνιες..
Οι συντεχνιες εβρεθηκαν υπο πιεση - εισιεν μεν υποχωρησει η δαιμονοποιηση του καλοτζιαρκου [που τους πολιτικαντηες αλλα τζαι μεριδα των μμε],
αλλα αν εκαμναν κοινητοποιησεις θα εφαινετουν οτι εν συνεργαζουνται για το "κοινο καλο" [τζαι μαλιστα σε ενα πλαισιο που εξεραν οτι "κατι επρεπε να γινει" με δεδομενη την πιεση που την ευρωπη].
Αν ομως εν αντιδρουσαν θα αφηναν να περασει κατι που θα απλωνετουν [οπως ηταν φανερο ασχετο αν "εκπληκτικα" η πλειοψηφια των μμε εκαμνε οτι εν το εθωρεν] τζαι στον ιδιωτικο τομεα
αλλα τζαι θα απειλαν την μονιμοποιηση των περιορισμενων παγοποιησεων. Δηλαδη επρεπε να τονισουν το περιορισμενο του συμβιβασμου...

Η αντιδραση τους τελικα ηταν η συναντηση ουλλων των συντεχνιων εξω που την βουλη την Τριτη..
Παρακολουθωντας τα μμε, ηταν η πρωτη φορα που το καλοτζαιρι που οι συντεχνιες εμφανιζουνταν με ενα πληθος να διεκδικα δικαιωματα - τζαι μαλιστα με αξονα [με βαση τις "φωνες" του πληθους παρα τις επισημες θεσεις] του χαμηλομισθους..
Εσπασε η μονοφωνια στα ΜΜΕ..ο κερεκλας του ΡΙΚ ακομα εν αγκρισμενος που τζηνη την φαση που εραισεν το γυαλι της λογοκρισιας..
Αλλα ηταν ενα αισθημα που εν εμπορεν να κοπει..
Εξυσιυλαν η οθονη που λαλει τζαι ο Μακλουαν..Ενα υπογειο ρευμα ξαφνικα αναδυετουν τζαι εβρισκε φωνες τζαι εικονες να ταυτιστει..
Αμηχανα ακομα..αλλα με σαφηνεια..
Τζηνη η τριτη εμεινε φιλε μου νομιζω στο συλλογικο υποσυνειδητο..

Εφανηκε τες επομενες μερες στο πανικο του κυκλωματος της αρχισυνταξιας στον φιλελευθερο λ.χ. που εφκαλε καπνους που τα αφκια [για να το πουμε στην γλωσσα των καρτουνς] στα σχολια γιατι ηρτεν εξω που την βουλη τζαι ιδιαιτερα την επιτροπη οικονομικων η δυσφορια..
Υπαρχει ακομα σαν φοβος σε διαφορους αν δεις τις αντιδρασεις σε διαφορα -τζαι στην "επιτροπη" του λομπυ του κεφαλαιου..
Ηταν μια στιγμη που το "ολα εδω πληρωνονται" εφανηκε ξαφνικα εντονα..

Σε τζηνη την "στιγμη" [τζαι στις προεκτασεις της] οι συντεχνιες επαψαν να εν απλα καποιοι "ηγετες" τζαι εγιναν πληθος τζαι ατομα με τα οποια εμπορεν να ταυτιστει η συλλογικοτητα..σαν αιτημα "δικαιου" απεναντι στον πλουτο, τους διοκτητες της αρκακας κλπ..

Η φαση στην οποια αναφερεσαι εσυ [σαν εικονα "απολογιας" μετα το γεγονος κλπ] νομιζω εν η επομενη/μεθεπομενη - οταν απλωθηκε ενα ειδος αυθορμητης [οπως εφανηκε] κινητοποιησης των δημσοιων υπαλληλων με βαση μνυματα στο κινητο, οτι θα εκοφτετουν ο 13ος κλπ..η αυθορμητη απεργια εφερε ενα πανικο που εκφραστηκε με τις διαβεβαιωσεις οτι εν θα γινει "τιποτε" [συγκρινε με το θρασος μερικων τον περασμενο αυγουστο.. η διαφορα ηταν εντυπωσιακη].
Ηταν αποτελεσμα της βαθκιας επιδρασης την Τριτης - της προηγουμενης μερας..της διαδηλωσης σαν εκφραση [εστω σε μικρογραφια πληθους] της εικονας-μυθου της "γενικης απεργιας" [αν το συνδεσω με τζηνο το θεμα]..
Τζιαμαι [υστερα που τες διαβεβαιωσεις την βουλης] νομιζω εν το εχειριστηκεν καλα, η εν οργανωθηκε καλα η συνεχεια που τους συνδικαλιστες του δημοσιου τομεα..εισιεν ενα κειμενο με καλη ιστορικη καταγραφη για τουτο στο μπλογκ της ερας..
απλα εν ηξερω αν ηταν θεμα πως το εχειριστηκε η ηγεσια..εν ευρυτερο νομζω..
το αυθορμητο εισιεν ηδη κερδισει..αλλα το απλωμα στες δημοτικες εν εφανηκεν να τραβα..
εν τουτο που μαχομαι να πω οτι εν σημαντικο να μετρας τες ισορροπιες αλληλεγγυης..

linopampakos είπε...

Γενικα ομως οι κινητοποιησεις που ντζιζουν πανω στην κοινωνικη ευαισθησια της πλειοψηφιας των εργαζομενων, εχουν μεγαλη προπτικη νομιζω..
Ενομιζαμεν λ.χ. οτι οντως μονο στα μπλογκς λαλουμεν για τα οικονομικα του διδυμου τζαι για τα δικηγορικα γραφεια,
τζαι ξαφνικα εισιες τις βραχνες κραυγες της οργης που ψηφοφορους δικους τους..
Μπορει να κινουνται υπογεια ρευματα..τζαι να αναδυονται οταν οι αλλοι νομιζουν οτι εκλεισαν τους δρομους διαχυσης με τες λογοκρισιες στην επιφανεια..
Μπορει να πει καποιος οτι εν εμταφερτηκε στην πολιτικη σφαιρα το ζητημα σε τζηνη την φαση [στες δημοτικες] ισως, ομως, τζαι γιατι ηταν πολλα κοντα τα δεδομενα για να κωδικοποιηθουν..αλλα η αποχη εν ενας χωρος ενδιαμεσος με προοπτικες..:)

2.Για την γενικη απεργια..
Οι συντεχνιες εχουν τουτο το οπλο..αλλα πρεπει να γινει τζαι ευρυτερα μετρο κοινωνικης αυτομυνας..
Αθθυμουμαι που το ειχαν επικαλεστει τζαι σε μια προηγουμενη αντιπαρραθεση στον ξενοδοχειακο τομεα πριν χρονια..τουτην την φορα ειπεν το απαλα ο γ.γ. της σεκ "αν εθελαμεν" ειπε, εκλειαμεν "αεροδρομια τζαι τα λιμανια" τζαι προφανως την οικονομια ολκληρη..
Για τουτο τζαι οι απεργιες σε ετσι τομεις ηταν τζαι ενι σημαντικοι [ισως τζαι για τουτο να επροκαλεσαν τζαι τες συζητησεις στο εσωτερικο της αριστερας] γιατι παιζουνται τζαι "μερικα" συμφεροντα, αλλα εν τζαι στρατηγικοι τομεις για το "γενικο-συνολικο"..
Εν σημαντικο να εσιει η εργατικη ταξη ενα οπλο που εν να καμνει το κεφαλαιο να συνηδητοποια τα ορια του..
Αλλα τουτο το οπλο πρεπει να λειτουργα σαν μηχανισμος που να απευθυνεται στην κοινωνια σαν ειδος συλλογικης αυτοαμυνας απεναντι στην κερδοσκοπια μιας ελιτ τζαι των οργανων της..

3. Για το "κοψετε" τζαι την "αναπτυξη"..
Η αποψη μου εν οτι η δημοσια ρητορικη εσιει την σημασια της..
Μπορει να πεις οτι εν ειδος βαρομετρου, αλλα τζαι χωρος που μπορεις να ανιχνευσεις ινταλως εν να κινηθει ο λογος των ελιτ [των μμε, των οικονομικων ελιτ κλπ]..
Οταν ηταν στο "κοψετε" ενοιωθαν οτι εκαμναν επιθεση..
Τελικα [στην δικια μου αποψη εστω] εν εκαταφεραν πολλα..αμα δεις το σεντονι που εξεδιπλωσαν που το καλοτζαιρι, στο τελος αναγκαστηκαν να περιοριστουν..
Εν μπορεις δαμαι [στο πλαισιο του δημοσιου λογου-ρητορικης αλλα τζαι της νομοθετικης διαδικασιας] να μεν εκτιμησεις τα ορια που εθετεν η παρουσια της αριστερας που την μια [σαν οριο υποχωρησεων εστω για να υπαρξει συμβιβασμος] αλλα τζαι τασεων-ατομων κλπ σε διαφορα κομματα -χωρους,
για να μπλοκαρουν, η εστω να ξηφουσκωσουν, την υστερια...
Οποτε το "αντεξαμε" εσιει να καμει τζαι με το οτι εν επεριοριστηκεν η επιθεση, εκοπηκεν η φορα της τζαι εσυμβιαστηκεν -
αλλα τζαι γιατι ηταν οι συντεχνιες που εμφανιστηκαν δυναμικα τζαι τον αυγουστο αλλα τζαι τζηνη την Τριτη τον δετζεβρη [γιατι μερικοι θα εκουντουσαν διαφορα στην βουλη την τετΑρτη το πρωι, αν δεν..:)],
αλλα τζαι γιατι στο πολιτικο πεδιο, υπαρχουν δυναμικες που εστησαν ποϊ..

Αρα η συζητηση για την "αναπτυξη" εν επιστροφη σε μια ρητορικη, επενδυσεων παρα περικοπων..
ορθολογικη ακομα τζαι στα πλαισια τους συμβιβασμου ονομαζεται κοινωνικο συμβολαιο..
Αλλα εν τζαι προιον λαικου κλιματος κατω που την επιφανεια των μμε..

linopampakos είπε...

[συνεχεια για τους κυκλους του κεφαλαιου]..

Εν ηξερω αν εν αισιοδοξια νομοτελειακου τυπου η μερος της αναγκαιας αισιοδοξιας μια ιστορικης προοπτικης, της μεταμοτνερνας πκον μυθολλογιας της απελυθερωσης...

Προσπαθω να τα παλαντζαρω - τζαι νομιζω η απογοητευση για τα νοτιανατολικα μας, δειχνει ενα οριο..
Αλλα τα δεδομενα που την αλλην εν τζαι εν καν μερος της νομοτελειας της ιστορικης αφηγησης της απελευθερωσης..νομιζω εν εσωτερικα δομικα του κεφαλαιου..
Το προβλημα της Δυσης [η τραγωδια της, αν την πουμε ετσι] εν τζαι εν κατι που λαλω εγω, η εμεις, συγκεριμενα..Εν τζιαμαι σαν δεδομενο που το αναγνωρισζει το ιδιο το κεφαλαιο σαν αναλυτες..αλλα φαινεται τζαι στα συσσωρευεμενα στοιχεια των επαναλαμβανομενων κρισεων,
τζαι στες αναλυσεις για την σχεση του καπιταλισμου στην Δυση με τες αναδυομενες δυναμεις τζιαι κεντρα συσσωρευσης εκτος Δυσης..
Αναλογα λ.χ. λαλει τζαι ο ικονομιστ..αλλα τζαι οι γαλλοι εκπροσωποι του επιχιερηαμιτκου κεφαλαιου απ' οτι καταλαβω που τες μεταφρασεις γαλλικων αναλυσεων..

Το οτι ο καπιταλισμος εν μπορει να σταθεροποιηθει εν τζιαμαι..
Ο νεοφιλελευθερισμος εν σταδιο που τελικα, αμα το δεις μεσα στα πλαισια του παγκοσμιου συστηματος, φκαλει μεν καποια οριακα κερδη - αλλα δε την μετατοπιση δυναμικων εκτος δυσης που το 1980 - εν κατι το κατακλυσμικο αμα το δεις με ορους παγκοσμιας ιστοριας..Εν η πρωτη φορα υστερα που το 1500 που σχεδον εκλιπαρει η δυση βοηθεια που μη δυτικους..

Για τες προσπασθειες αναπαραγωγης μοντελων τζαι τες αναλυσεις που αναφερεις..να το κουβεντιαοσυμε αμα εν πιο συγκεκριμενο..αλλα νομιζω θα μπορουσε καποιος να το πει τζαι αναποδα - καθε μικρη νικη του νεοφιλελυθερισμου εν τζαι μια μεγαλη ηττα ταυτοχρονα οσον αφορα την συσσωρευση στην δυση..
Εν αυτοκαταστορφικος για το κεντρο εξουσιας που τον χρηματοδοτει..

Τωρα αν εστιαοσυμε στο
"Τούτο εν σημαίνει ότι χρειάζεται τζιαι μια αντιφωνία αρκετή για να τους φανερώσει;"

Ναι θελουμεν πολλες αντιφωνιες..:)
Αν καταλαβω οτι εννοεις, τζιαι με βαση το προσφατο σου κειμενο,στο μπλογκ σου, την αναγκη αρθρωσης ενος ριζοσπαστικου λογου που εν να ξεφευκει που τα ορια του ηγεμονικου λογου..
Μαχουμαστεν τζαι μαχονται διαφοροι Νομιζω..
Πρεπει να δουμε τζαι τα πεδια συγκλισης τζαι το οραμα της προοπτικης..
Αλλα, παρακατω για τουτο...:)

Zakwer είπε...

Οντως εχεις μιαν ικανοτητα να μας καμνεις πιο αισιοδοξους. Δεν ειναι ομως 'ωραιοποιησεις', ειναι οτι αναδυκνυεις μιαν αλλη διασταση των γεγονοτων, το φως της λαμπας σου εν διαφορετικο που αλλων.

Οσο για τους κυκλους του κεφαλαιου, αυτα που λες θυμιζουν αυτα που λεει και ο Βαλλερσταιν, που νομιζω εχει δικαιο. Οτι, δλδ, το κοσμοσυστημα φτανει στην ασυμπτωτη του μετα απο 500 χρονια, δηλαδη εφτασε στην τερματικη του κριση. Εννεν απλως μια κριση μεσα απ την οποια το συστημα θα αναπαραγει τον εαυτο του, αλλα μια κριση ολοκληρου του συστηματος, και ακομα και αν καλυτερεψουν τα επομενα 4-5 χρονια, τα επομενα 20-30 χρονια εν τα τελευταια του καπιταλισμου, Και τουτο δεν εχει καμια σχεση με τους δρωντες, οπως λαλει ο αρκουδας, αλλα με τα αντικειμενικα ορια της αναπτυξης. Επισης τουτο δεν περιεχει καμια νομοτελειακη αισιοδοξια. Μεσα απ την καταρρευση, λαλει ο Βαλλερσταιν, μπορουμε να οδηγηθουμε ειτε σε ενα πολυ χειροτερο ειτε σε ενα πολυ καλυτερο συστημα. Δαμε παιζουν ρολο οι δρωντες.

linopampakos είπε...

γρηγορη,
νομιζω ενα πανω κατω εγραψα τζαι στον αρκουδα την αποψη μου για τα σημεια που βαλεις, οποτε θα ηταν επαναληψη..
εν μερει γιατι εν τζαι μερος του διαλογου που εκαταγραφηκε τζαι στο αρχικο ποστ..

για τα διαφορα πακετα λιτοτητας που λαλεις [στο δευτερο εξαμηνο του 2011] η πραγματικοτητα ηταν [μιλωντας συγκριτικα] οτι ηταν περιορισμενα, τζαι εκινουνταν με βαση τα δεδομενα..

νομιζω το βασικο ζητουμενο ηταν πως θα εχειριζετουν η κοινωνια μια κατασταση [τζαι στο ρητορικο επιπεδο] στην οποια εβρεθηκε πρωτη φορα..
σε δεδομενα, πιεσεις τζαι κατασκευη δηθεν αυτονοητων..
φουσκες μεν..αλλα ωσπου να ξηφουσκωσουν ειχαν επικινδυνες προεκτασεις...
εν τουτο που εγραψα πιο πριν με την δυναμικη του δημοσιου λογου-ρητορικης..
τζαι οι γενικες απεργιες, οπως εν τα δεδομενα δακατω, θελουν δυναμικη τζαι κλιμα..
ηταν αλλα τα δεδομενα τοτε..

οσο για την στροφη στην αναπτυξη..
τουτο εν το εναλλακτικο πλαισιο.. τοοτι απλωνεται τζαι στην ευρωπη, εσιει να καμει τζαι με τες κινητοποιησεις τζαι τες πιεσεις στην ιδια την ευρωπη ..προφανως εσιει κοινωνιες που εν επερασε ακομα..δακατω ακουετουν καπως διστακτικα το δευτερο εξαμηνο του 2011, τζαι εγινε πιο εντονο τωρα..
..αλλα σε διαφορες χωρες υπαρχουν τζαι οι τοπικες ισορροπιες..

εννα δουμε ινταλως εν να διαμροφωθουν τα δεδομενα οπως προχωρα η κατασταση...

linopampakos είπε...

zakwer,
Βασικα ναι..νομιζω τζαι εγω οτι δικαιο ο βαλλερταιν στο ιστορικο πλαισιο..

Νομιζω επισης οτι τζαι η θεση του Αρριγκι οτι η αναλυση των σταδιων τζαι των μετατοπισεων στο παγκοσμιο συστημα
χρειαζεται τζαι πιο προσεκτικη κατανοηση των συμμαχιων αναμεσα σε ενα ειδος πολιτικης οντοτητας/κρατους
τζαι καποια δομης συσσωρευσης η αλλης μορφης οικονομιας..
Εν η ιδιομορφη σχεση τουτων των 2 [πολιτικης τζαι οικονομιας] που μπορει να εξηγησει καλλιτερα τα προηγουμενα καθεστωτα ηγεμονιας,
αλλα τζαι το σημερινο [υπο αναδυση η ντε φακτο]
πολυπολικο συστημα...
Που τζαι τουτον εν σε μια ρευστη πορεια/κατασταση..
Οποτε οπως κινουμαστε σε οτι φαινεται να εν οριακη κριση με ισρορικους ορους,
εν καλα επισης να θωρουμεν τζαι τα ρευστα δομικα υποκειμενα της πολιτικης..

Κατα τα αλλα, συμφωνουμε σαφως, οτι στο τελος
οπως ανοιει το σκηνικο
η μαππα εν στα ποθκια μας σαν ανθρπωοτητα που εν να ερτει..
σαν δρωντων υποκειμενων /agents...

arkoudas είπε...

...νομίζω η απεργία του Δεκέμβρη (της Τρίτης που εμαζευτήκαν ούλλοι έξω που τη βουλή) ήταν σημαντική στο βαθμό που εν σημαντικό το κάθε μικρό βήμα. αλλά σαν να μου εφάνηκεν ότι εν εχαράκτηκεν μέσα στον συλλογικό νου. Οϊ μόνο διότι μέστα πολλά ήταν κάτι που απλά άναψε τζι'έσβησε (έστω τζιαι αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι κάτι εκατάφερε να εμποδίσει που τα τροχοδρομούμενα τότε μέτρα), αλλά τζιαι διότι εν επέρασεν το μήνυμα ότι οι απεργίες σαν εργαλείο φέρνουν τη πρόοδο τζιαι όϊ απλά τη μονοήμερη παράλυση της οικονομίας. εννά μου πείς φυσικά ότι τούτον πρέπει να τοποθετηθεί σε πλαίσιο τζιαι ότι άμαν τοποθετηθεί στο τοπικό του πλαίσιο (δηλ. μια Κύπρο όπου οι απεργίες έσχιει χρόνια που αντιμετωπίζονται 'αμαρτωλά'), τότε αναδύεται αναμβίβολα μια ιστορικής σημασία αισιοδοξία. Που τούτην την οπτική γωνία ναι.

Τωρά με τον zawker εν νομίζω ότι διαφωνούμεν ιδιαίτερα. ούτε μαζί σου φίλε λινέ. το θέμα δομής-δρώντων αλλά φαίνετια να υπάρχει μια πρόχειρη έστω αναγνώριση που τους πλείστους ότι η σχέση των δκυο εν αμφίδρομη σε καποιο τουλάχιστον βαθμό. Αλλά η τελευταία κουβέντα του zawker σαν να ανερεί τα προηγούμενα του. Δηλ. ακριβώς εν οι δρώντες που εννά καθορίσουν κατά πόσο οι δομικές κρίσεις εννά οδηγήσουν σε κάτι καλλύτερο ή σχειρόττερο (εσωτερική μεταμόρφωση λαλεί ο λινός). Χωρίς αντί-ηγεμονικό λόγο, καθαρά τζιαι σταράτα αντι-ηγεμονικό, πως εν δυνατό να περιμένουμεν το καλλύτερον; Τζιαι δαμέ νομίζω συμφωνούμε (;)....Να τονίσω όμως τη σημασία των ιδεών (άρα τζιαι των δρώντων που τες καλλιεργούν) την ώρα που εννά έρτει η κρίση.

Ταυτόχρονα, αν εν καιρώ κρίσης ο αντί-ηγεμονικός λόγος έννεν όσο πιο ριζοσπαστικός γίνεται τότε πολύ απλά 'η ευκαιρία' θα πάει χαμένη. Τζιαι πάει χαμένη διότι θυσιάζουνται διάφορα στο βωμό της συνέναισης: η ενότητας στην αριστερά που με αντί-ηγεμονικό λόγο συνήθως εν πιο ενωμένη παρά χωρίς, ο χρόνος τζιαι η σημασία της επεξεργασίας θέσεων τζιαι προοπτικής, η εξωκοινοβουλευτική δράση που εν καιρώ κρίσης ευνοείται που την αποχή (η οποία έσχιει πολλά παραπάνω σημασία απ'ότι συχνα της αποδίεδεται, λαλείς, η μάλλον υπονοείς τζιαι συ).

Ανάφεντος είπε...

είπες τα ούλλα :) εξαιρετικό.