η παθκια τ’ αππαρου

παιχνιδισμα ασκησης στην κυπριακη σημειολογια

την περασμενη εφτομαδα επηρα τον γερο μου στο χωρκο του..καθως οδηγουν ακουα τον να αθθυμαται τες περιοχες..

«..ολοπρασινες..»

η μνημη προφανως εσιει χρωματα νοσταλγιας που αγνοουν τες εποχες..σε μιαν φαση επεριγραφεν μου ινταλως ηταν ο δρομος παλια..πριν καν να εχω εγιω μνημες..

- τζιαμαι, λαλει μου, ηταν η παθκια τ’ αππαρου..

το τζιαμαι ηταν πισω που ένα βουνο, οποτε, αφου εν εθωρουν, ειπα να καταλαβω..

- ποια;

- Η παθκια τ’αππαρου..ηταν έναν ισιωμα στον δρομο..τζαι ελαλουσαν ότι εγενην ετσι γιατι τζιαμαι επατησεν ο αππαρος του αη γιωρκη…

Ο γερος μου εν ανηκεν στην θρησκευτικη πτερυγα της εποχης του, οποτε η περιγραφη ηταν καθαρα πληροφοριακη..με απλα την φορτιση της νοσταλγιας..

Καθως εγυριζα το τιμονι ποτζιει, ποδα στες κουρβες, αρκεψα να μπαινω στον κοσμο της νοσταλγιας του..αρχικα με το ψυχρο/χειρουργικο βλεμμα της σημειολογικης μαθκιας..

Ο γερος μου μπορει να μεν επιστευκεν ότι ηταν παθκια τ’αππαρου του αη γιωρκη, αλλα προφανως πολλοι αλλοι επιστεφκαν το..η στετε μου τζαι η εποχη της..οι γεναιτζες ηταν συνηθως πιο θρησκεβομενες..η εσωτερικευση της εξουσιας; Τελος παντων αλλον τζηνον..φαντασου όμως έναν κοσμο οπου οι αθρωποι επιστεφκαν ότι οντως υπηρχε ενας τυπος [σαν υλικη οντοτητα καποιες ωρες τουλαχιστον] που τον ελαλουσαν αην γιωρκη, τζαι τουτος ο τυπος σε size γιγαντα, εφακκαν γυρους με τον αππαρο τζαι αφηνεν τζαι σημαθκια..

Εν ηταν απλα/μονο «παραδοσιακος»…εισιεν τζαι μαγικα καταλοιπα/υπολοιπα τουτος ο κοσμος..εθκιεβαζα πριν λλιες εφτομαδες για την εννοια της γης στην κυπριακη λαικη ποιηση τζαι η εικονα της γης εσιει εντονα μυθολογικα/μαγικα χαρακτηριστικα –που ξεφευκαν που την χριστιανικη αφηγηση.. η γη μετατρεπεται σε ερωτικο γυναικειο σωμα που γαμιεται με τον ουρανο σαν το αντρικο ερωτικο σωμα…η η γη στην ποιηση για τον θανατο αναπλαθει τον χριστιανικο μυθο τζαι το σημαινομενο φευκει προς την μαγικη εικονα του κοσμου…η γη πιανει πισω ότι εδωκεν..την λασπη..η γη σαν ερωμενη, τζαι μανα [τροφος αλλα τζαι τιμωρος]…

Οι κυπριακες τοποθεσιες κουβαλουν σαν ονοματα ιχνη ενος πολιτισμου που εχαθηκεν..εν μερει αναποφευκτα λογω εκμοντερνισμου αλλα ένα μεγαλο μερος του εχαθηκεν τζαι σαν αποτελεσμα της πολιτιστικης γενοκτονιας που επεβαλεν ο ελληνικος τζαι ο τουρτσικος εθνικισμος…ισως σαν συνεχιστες της πιο παλιας εισβολης του πατριαρχικου μονοθεισμου στον χωρο/σωμα της αφροδιτης…

εσιει νοημα να καταλαβουμε τζηνον τον κοσμο τζαι τα υπολοιπα που εκουβαλουσεν;

Πολιτικα ναι..γιατι εν ειδος αντιστασης..

πολιτιστικα εν ακομα πιο σημαντικο γιατι σηματοδοτα έναν άλλο ειδος πολιτισμου-σχεσης-με-τον-κοσμο …τζαι εν ηταν μονον πελλαρες τους χωρκατες..η μαγικη αντιληψη του κοσμου θωρει τον κοσμο να εσιει μορφες ζωης τζαι σχεσεις περα που τζηνες που καταλαβουμεν τζαι αναλυουμεν λογικα τζαι επιστημονικα: η συμβια μου [τζαι τουτον εν μερος της γοητειας της] επιμενει ότι υπαρχουν νεραιδες..για μενα οι μονες ανεραδες που υπαρχουν εν [στα] κειμενα – των παραμυθκιων η του ποιηματος του μιχαηλιδη…αλλα τζηνη πιστεφκει το.. εστω τζαι αν οι αποδειξεις εν ανυπαρκτες....σαν πιθανοτητα η σαν πραγματικοτητα;..αδυνατω να προχωρησω τζιαμαι....τουτη η οπτικη εσιει κατι που την μαγικη εικονα των κομικς..ο εξαχρονος γιος μου προχτες εστησεν μου παραπονο γιατι που του εκλεισα το κομπιουτερ «επροσβαλα» τον μπροστα στον φιλο του τον ηλιο [η εικονα που ηταν αφηγητης στο προγραμμα/παιχνιδι]…

Τουτες τες εποχες τεινω να θωρω το point στην θεση ότι στην νεωτερικοτητα η πνευματικη/spiritual διασταση [μερος της οποιας εν τζαι η μαγικη αντιληψη του κοσμου] εκαταφυγε στον κοσμο της τεχνης..η σκηνη στον ανδαλουσιανο σκυλλο, που το λεπιδι κοφκει το ματι, την κορη του μαθκιου..σαν αλλαγη οπτικης δομης…

Ο «κοσμος της κυπρου» πριν την νεωτερικοτητα, ηταν τζαι ενας κοσμος «μαγικος» λοιπον..τζαι η απωλεια της μαγειας [η «από-γοητευση/disenchantment που λαλει, κοινωνιολογικα, τζαι ο Βεμπερ] μπορει να εν τραυματικη.. ωρες ωρες υποψιαζομαι ότι πολλες που τες παραλογες μαλακιες που μας δερνουν/εδερναν [literally τζαι metaphorically] σαν κοινωνια [το βιτσιο αναζητησης μανας σε άλλο κρατος λ.χ.] εν σαν την καταπιεσμενη ερωτικη επιθυμια που στρεφεται εναντια στον εαυτο της - σαν «επιθυμια» να ευνουχιστει καποιος/α, να γινει ξανα μωρο [γιος/κορη μιας «μανας»], σαν «επιθυμια» να εξαφανιστει το εγω μεσα στη φαντασιακη μητρα της«μητερας πατριδας» , σαν «επιθυμια»/βουληση για την «ηθικη του δουλου» μπροστα στο φαντασιακο φαλλο του εθνους… υστερα που την απωθηση που την θωρακιση [εξουσια], η ερωτικη επιθυμια γινεται το αντιθετο της – η λιμπιντο αιχμαλωτιζεται σε μια μορφη σαδομαζοχισμου.. οϊ του ερωτικου παιχνιθκιου που εκτονωνει το υποσυνειδητο, αλλα σαν «ψευδης συνειδηση»…χωρις υποψια ότι η επιθυμια εν ριζωμενη στο σωμα/χωμα που αρνιεται ο μαζοχισμος του δουλου…αλλοτριωση που θρεφει πκιον οϊ την αρχη της ηδονης αλλα τζηνη της εξουσιας…

Α ναι..τζαι η εμφανιση των νεοφασιστων..κατι ακουσα για μιαν οργανωση εναντια στους ξενους..επαιξαν τζαι έναν οι μπατσοι εν τω μεταξυ..τζαι τα παναυρκα για το ψευδοκρατος..ο σταθμος του παπαφιλιππου εθεωρησεν ειδηση το ότι εμφανιστηκεν τζια η επεν με συνθηματα εναντια στην ομοσπονδια..καλα γιατι εν προβαλει το δελτιον ειδησεων του αντενα οποτε εμφανιστουν με συνθηματα οι αναρχικοι η οι τροσκιστες της εργατικης δημοκρατιας; Διοτι ο κ. λουκης αλλα νοσταλγει τζαι σε αλλα επενδυει..

Αρεσεν μου μια ειδηση σημερα..μια ινδιανικη διαλεκτος στο μεξικο κινδυνευει να εξαφανιστει γιατι οι 2 τελευταιοι γεροι που την συντυχανουν, ετσακωθηκαν τζαι εν μιλιουνται…